چهره زیبا بروفه برای خیلی از دهه شصتیها خاطرات دوست داشتنی سریالهایی مثل «دلبندم»، «خانه صورتی» و فیلم سینمایی «پر پرواز» را زنده میکند. بروفه که مدتهاست کمکارتر از گذشته ظاهر میشود، در هفته گذشته با فیلم تلویزیونی «گنجشک» کاری از داریوش ربیعی به شبکه نمایش آمد. پخش این فیلم از شبکه نمایش بهانهای شد تا گپ و گفت کوتاهی با زیبا بروفه داشته باشیم.
درباره تله فیلم «گنجشک» صحبت کنید.
گنجشک یکی از فیلمهایی بود که هم از لحاظ فیلمنامه و هم از نظر ساختار به شدت من را جذب کرد. جالب اینکه یکی از معیارهای من برای انتخاب نقش، فیلمهایی است که محوریت آن روی نقش زن در داستان باشد اما «گنجشک» با اینکه چنین شرایطی نداشت در نگاه من بسیار روان و دوست داشتنی آمد و باعث شد تا بازی در این فیلم را خیلی زود بپذیرم.
پیش از «گنجشک» هم کار مشترکی با آقای ربیعی داشتید؟
بله «گنجشک» دومین همکاری من با آقای داریوش ربیعی بود. هر چند متاسفانه به دلیل گذشت زمانِ طولانی، اسم این کار اول در خاطرم نیست. بعد از آن هم ایشان یک کار شبیه به مستند انجام دادند که مردم را به کتابخوانی تشویق میکرد که در یک آیتم آن کار هم، با ایشان همکاری کوتاهی داشتم.
با بازخوردهای خاصی هم برای فیلم «گنجشک» رو به رو شدید؟
بزرگترین مخاطب کارهای ما مردم هستند و ما مهمترین بازخوردهای کارهایمان را از آنها میگیریم. هر چند بعضا اطلاع رسانی ضعیف باعث میشوند تا ما مخاطبان کارهایمان را از دست بدهیم. با این حال فکر میکنم «گنجشک» خوب دیده شد و با وجود تبلیغات محدود، افراد زیادی آن را دیدند. این فیلم از شبکه چهارم پخش شد و به این ترتیب ما مخاطب خاص داشتیم و به همین دلیل با بازخوردهایی از طرف قشر فرهیخته و تحصیل کرده رو به رو بودیم.
مدت هاست که فضای فیلمهای امروزی با فضای صمیمانه و خانوادگی گذشته عوض شده است. شما به عنوان بازیگری که تجربه حضور در فضای صمیمانه فیلمهایی مثل «دلبندم»، «خانه صورتی» و حتی «پر پرواز» را دارید، جای خالی چنین فضاهایی را احساس نمیکنید؟
اتفاقا خیلی وقتها با خودم مینشینم و به این مسائل فکر میکنم. از نظر من آدمها همان آدمهای گذشته هستند و چیزی به آن صورت عوض نشده، منتهی نمی دانم چه اتفاقی افتاده که مردم مثل قبل با کارهای جدید ارتباط برقرار نمیکنند.
یادم میآید که ما در زمان کودکی همراه پدر و مادرهایمان مینشستیم و سریال «سلطان و شبان» را می دیدیم و همگی از دیدن آن لذت میبردیم یا حتی ما در زمان پخش «مجید دلبندم» با مخاطبان بزرگسالی رو به رو بودیم که برنامه را می دیدند و از آن لذت میبردند. حتی این بازخوردها در پخش مجدد سریال هم ادامه داشت و مرد هنوز هم من را به اسم «معصومه» صدا میزنند. در کل من هم احساس میکنم فضای کارهای گذشته واقعی تر و ملموس تر بود. حداقل کاری که از دست ما به عنوان بازیگر بر میآید این است که همان ارتباط گذشته را با بازیگرانمان برقرار کنیم اما نوع متنها و کارگردانیها هم در این روال تاثیر گذار است. در این که متنها ضعیف تر از گذشت نوشته میشوند، شکی نیست اما سبک کارگردانیها هم تغییر کرده و شاید تنها کارگردان تلویزیونی که سبک گذشته اش را حفظ کرده فقط آقای سیروس مقدم باشد.
در حال حاضر مشغول کاری نیستید؟
خیر، آخرین کاری که انجام دادم «شب عید» بود که در ایام عید نوروز پخش میشد اما در سال ۹۲ فعلا کاری را قبول نکردهام و دنبال یک فیلمنامه و کار متفاوت هستم.
به نظر میرسد که در انتخاب کارها هم وسواس به خرج میدهید.
بله، ولی از این خصوصیت اخلاقی ام راضی نیستم و الان احساس میکنم وسواس زیاد به خرج دادن هم زیاد خوب نیست. چند سال است که میگویم برای حضور در یک کار خوب صبر میکنم اما باز به خاطر تعارف با دوستانم حضور در کارهای معمولی را میپذیرم و دوباره کار خودم را خراب میکنم!
منبع: سایت اطلاع رسانی شبکه نمایش
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
برای بررسی کتاب «خلبان صدیق» با محمد قبادی (نویسنده) و خلبان قادری (راوی) همکلام شدیم