نگهداری و تکثیر گل پامچال

برگهای پامچال گرد یا تخم مرغی، به رنگ سبز و کرک دارند. گلهای زیبایش که ممکن است سفید، صورتی، قرمز یا آبی باشند، در بهار ظاهر می شوند.

پامچال یک گیاه نشایی است. به همین دلیل این امکان وجود دارد که آن را از گلدان خارج نموده و به باغچه منتقل کنید.

روش نگهداری و پرورش پامچال

پامچال در رویشگاههای اصلی اش به طور خودرو در مناطق کوهستانی و مرطوب و نقاط صخره ای رشد می کند.
بسیار مناسب باغچه هایی است که با سنگ تزیین شده اند.

در صورتی که قصد خرید نشاء آماده دارید و مقصودتان انتقال آن به باغچه است، بهتر است پامچالهایی را انتخاب کنید که فقط یک ماه از عمرشان گذشته و سه یا چهار سانتی متر رشد کرده اند.

پامچال در گلخانه های سرد که درجه حرارتش معادل ده درجه سانتی گراد باشد، تولید جوانه های گل نموده و در این صورت در زمستان به گل می نشیند. هر قدر که بعد از تشکیل غنچه ها هوا گرمتر شود گلهایش زودتر باز می شوند.

نور

مناسبترین نور، برای پامچال سایه روشن است و نور شدید آن را آزار می دهد.

آب

هر قدر خواستید به آن آب بدهید، علاقه زیادی به آب دارد.

رطوبت نسبی

رطوبت نسبی زیاد موجب رشد بهتر و افزایش گلهایش می گردد.

خاک

بهترین خاک مخلوطی است از یک سوم خاک باغچه، یک سوم خاک برگ پوسیده و یک سوم تورب. پامچال نسبت به آهک حساسیت دارد و در خاکهایی که کمی اسیدی باشند بهتر رشد می کند.

ازدیاد

به دو روش تکثیر می شود: کاشت بذر و تقسیم بوته. مناسبترین زمان برای تکثیر پامچال به روش تقسیم بوته، پاییز است. برای این کار باید بوته را از خاک خارج نموده و به چند قسمت تقسیم کنید.

بذر پامچال را معمولاً در پاییز در جعبه هایی در گلخانه کاشته و در اوایل بهار آن را به گلدان منتقل نموده و در فضای باز یا داخل ساختمان نگهداری می کنند.

مراقبت بعد از دوره گل دهی

در پائیز برگهای زرد شده را حذف نموده و گلدان را به محل پر نور انتقال داده و آبیاری و کود مایع بطور مرتب می دهند تا در اواخر زمستان به گل بنشیند.