مکث

آزمونی برای مسوولان نظام آموزش

بسیاری از ما، نام آزمون‌های «تیمز» و «پرلز» را نشنیده‌ایم. این آزمون‌ها چند هدف عمده دارند که یکی از آنها سنجش پیشرفت ریاضیات و علوم در پایه چهارم ابتدایی و سوم راهنمایی و مطالعه سواد خواندن یا همان درک مطلب است که ازسوی انجمن بین‌المللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی در کشورهای مختلف برگزار می‌شود. این آزمون به نوعی محک نظام‌های آموزش در کشورها و میزان موفقیت مدیران حوزه آموزش و عملکرد آنهاست و دولت‌ها رتبه کشور خود را به ضعف و قوت برنامه‌های خود در امر آموزش تعبیر می‌کنند. برخی کشورهای دنیا مانند نروژ نسبت به نتایج این دو آزمون آنقدر حساسند که نمره پایین‌تر از حد استاندارد دانش‌آموزان،‌ به برکناری وزیر آموزش این کشور منتهی می‌شود.

کد خبر: ۳۷۳۸۷۶

دانش‌آموزان ایرانی هم در 3 دوره اخیر آزمون‌های تیمز و پرلز شرکت کرده و در آخرین آزمون در سال 2006 بین 45 کشور جهان،‌ چهل و دوم شدند. سال 2001 هم از 35 کشور به رتبه 32 رسیده بودند. به دست آوردن این رتبه‌ها از چند بعد قابل تامل است؛ چراکه هرچند مسوولان نظام آموزش مدعی‌اند موقعیت آموزشی ایران در حال رشد است؛ اما این نتیجه نشان می‌دهد هنوز زیر استاندارد جهانی قرار داریم.

بخشی از مشکلات کسب رتبه‌های نه‌چندان مطلوب، ناشی از محتوای کتاب‌های درسی و همسو نبودن مهارت‌های دانش‌آموزان ایرانی با دنیاست، در این زمینه سند ملی آموزش که در سال‌های آینده اجرا خواهد شد، می‌کوشد با بازبینی برنامه درس ملی این خلأ را پر کند. نکته مهم دیگر، شیوه‌های به‌روز نشده آموزش در مدارس است که هنوز بر روش‌های سنتی و مشق و تکلیف شبانه و متکلم وحده بودن معلمان تاکید دارد و مانع رشد هوش انتقادی و پرسشگری دانش‌آموزان می‌شود.

به نظر می‌رسد بررسی علل ناکامی دانش‌آموزان ایرانی در آزمون‌های بین‌المللی قابل بررسی باشد، نکته‌ای که از سال 2001 باید مورد تامل کارشناسان آموزش و پرورش قرار می‌گرفت و حساسیت مدیران آموزشی را برمی‌انگیخت؛ چراکه هیچ‌کس نمی‌تواند منکر هوش و استعداد دانش‌آموزان ایرانی باشد. به هر حال فروردین سال آینده، این آزمون با حضور 5000 دانش‌آموز ایرانی برای بار چهارم برگزار می‌شود.

این آزمون باید محکی بر عملکرد مسوولان نظام آموزش و سنجش موفقیت برنامه‌های آنان باشد.