کشت بادام دیگر سود آور نیست

بادام از محصولات عمده کشاورزی در بخش سامان شهرکرد است که حجم زیادی از تولید این درختان در نتیجه سرمای دیررس بهاره از بین می‌رود.

بادام های از بین رفته

یکی از باغداران بخش سامان اظهار کرد: امسال با باز شدن زودرس شکوفه‌های درختان بادام سفید، کشاورزان این منطقه هر لحظه خطر از بین رفتن محصول سال آینده را احساس می‌کنند و من با تجربه‌ای که دارم تمام بادام‌هایم را از بین رفته می‌بینم.

شیرزاد مرادی افزود: سال گذشته 80 درصد محصولات این منطقه دچار سرمازدگی شد که اگر امسال هم به محصولات آسیب وارد شود، کشاورزان این منطقه دچار ورشکستگی می‌شوند.

وی علت باز شدن زودرس شکوفه‌ها را بالا بودن دمای هوا در هفته‌های اخیر دانست و بیان کرد: شکفتن زودهنگام درختان بادام، احتمال سرمازدگی تا پایان فصل زمستان را افزایش‌ می‌دهد و مقاومت کم درختان در مقابل سرما موجب از بین رفتن محصولات می‌شود.

تاثیر سرما بر روی محصول بادام

یک کارشناس کشاورزی گفت: بیشتر آسیب سرما در این منطقه، سرماهایی است که متاثر از دمای زمستان است و از نیمه اسفندماه تا اوایل خردادماه با وابستگی مستقیم از میانگین دمای روزانه تکرار می‌شود و بسته به مرحله فنولوژی گیاه، شدت سرما و زمان ماندگاری سرما موجب خسارت می‌شود.

حسن اکبریان افزود: با توجه به این‌که درخت بادام زمانی که میانگین دمای روزانه به بالای 5 درجه سانتی‌گراد برسد فعالیت خود را شروع می‌کند و برای باز شدن شکوفه بسته 100 درجه - روز نیاز دارد این اتفاق در مورد درختان بادام این استان به خصوص در منطقه سامان افتاده است اما کاش این گونه نبود و شکوفه‌ها در وقت خودشان باز می‌شد.

وی اظهار کرد: به طور طبیعی باز شدن شکوفه در اوایل فروردین‌ماه موجب می‌شود که محصول از سرماهای اوایل فروردین در امان بماند اما اگر در طول زمستان دما بالا باشد موجب باز شدن زودتر از موعد شکوفه‌های بادام می شود و این شرایط موجب تاثیر سرماهای اوایل فروردین‌ماه در تولید بادام می‌شود.

تغییر کاربری

اکبریان ادامه داد: به دلیل تغییرات آب و هوایی گسترده در سال‌های اخیر همه ساله شاهد بروز خسارات بیولوژیک و غیر بیولوژیک این محصول اقتصادی به خصوص در چهارمحال و بختیاری هستیم به گونه‌ای که بادام کاران کم کم به این نتیجه می‌رسند که دست از کشت این محصول کم‌نظیر بردارند.وی یادآور شد: از مهم‌ترین عوامل غیر بیولوژیک، سرمای دیررس بهاره است که در بسیاری از سال‌ها موجب نابودی صد در صد محصول شده و خسارات جبران‌ناپذیری را به جامعه کشاورزان وارد ساخته است.