بخشی از سقف تنها کاروانسرای سنگی ایران فرو ریخت

به گزارش مهر، این حادثه در تعطیلات روزهای گذشته و هنگامی رخ داد که عده ای از مردم علاقمند برای دیدن این بنای زیبا و تاریخی در محل حاضر شده و مشغول عکسبرداری بودند.

کاروانسرای میان کتل را مردم بومی «کاروانسرای شاه عباسی» هم می نامند که اشاره ای است به کاروانسراهایی که شاه عباس صفوی در سراسر کشور ساخته است ، این کاروانسرای در 35 کیلومتری شهرستان کازرون و در منطقه «دشت برم» پنج کیلومتر پس از روستایی با همین نام بر بلندای یک تپه مشرف به دشت واقع شده است.

کاروانسرای میان کتل با اینکه در سال 1379 خورشیدی با شماره 3668 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اما به هیچ وجه مورد مراقبت و توجه قرار نگرفته است و هر روز بیش از پیش در حال تخریب و نابودی است.

مساحت کل این بنای بزرگ که پلانی مستطیل شکل دارد در حدود سه هزار و 500 متر مربع بوده که دو هزار و 500 متر مربع از آن را زیربنای حجره ها در اطراف حیاط مرکزی شامل می شود.

اصلی ترین ویژگی این کاروانسرای مستحکم که سال ها جان پناه کاروانهای در حال حرکت از کازرون به شیراز و بوشهر و برعکس بوده، نما و دیواره های ویژه آن است که تماما از سنگی با نام مالون (مارن) ساخته و پرداخته شده است، اما شوربختانه با این همه در طی این سال ها بخش های زیادی از این نمای زیبا به دلیل عدم مراقبت و محافظت فرو ریخته و به خاک افتاده است.

سنگ مالون علاوه بر نمای بیرون در تزئینات داخلی همچون اغلب طاقچه های گچبری شده ی بنا و ناودان های سنگی نیز به کار رفته و همچنین در بالای در ورودی کاروانسرا سنگبری زیبایی به شکل نوع خاصی از ترنج ایرانی نیز توسط معمار خوش ذوق آن طراحی شده است.

کاروانسرا به لحاظ معماری به صورت چهار ایوانی با حیاط مرکزی ساخته شده، در مرکز اضلاع شرقی و غربی دو حجره بزرگ و همچنین دو حجره کوچک در هر دو سوی این قسمتها قرار دارد. در اضلاع شمالی و جنوبی نیز چهار حجره کوچک وجود دارد.

طبق نظر برخی کارشناسان زمان ساخت کاروانسرای میان کتل که مشرف به دشت زیبا و وسیع «برم» است به دوران صفویه برمی گردد و در دوران قاجاریه توسط «مشیر الملک» بازرگان معروف فارس تجدید بنا و مرمت شده است.

با همه این ویژگیها اما کاروانسرای زیبای میان کتل که از قضا در وسط یک منطقه تحت حفاظت محیط زیست نیز واقع شده به دلیل بی توجهی و عدم مراقبت، لحظه به لحظه در حال زوال و نابودی است، به شکلی که ریزش روزهای اخیر بخشی از سقف آن در مقابل حجم فرسایشی که در سالهای اخیر بر آن وارد شده ناچیز جلوه می کند.