زمین ،یک گلوله برفی بوده است

نظریه جنجال برانگیزی وجود دارد مبنی بر این که کره زمین میلیون ها سال بکلی در لایه ای از یخ به ضخامت یک کیلومتر فرورفته بود

کد خبر: ۱۱۰۹

درجه حرارت در همه جا حدود چهل درجه سانتی گراد زیر صفر بود، حتی در روی مدارها و خط استوا. اگر این طور بوده ، پس عملا چیزی نمی توانسته در چنین هوای سردی زنده بماند.سرنخهای زمین شناختی وسوسه انگیزی حاکی از صحت این نظریه به دست آمده است ؛ اما مساله این است که این سرنخها و نظریه گلوله برفی بودن زمین قوانین طبیعت را نقض میکنند.گروهی از دانشمندان مدت پنجاه سال تلاش کردند تا وجود این دوره شگرف از تاریخچه کره زمین را اثبات کنند. اکنون با تلاشی که علیه ناباوری و بی اعتقادی صورت گرفت ، بسیاری از اسرار برملا شده اند و جامعه دانشمندان نه تنها به نظریه خارق العاده این یخبندان بزرگ رسیده است ، بلکه در حال دستیابی به نظریه دیگری درباره ذوب شدن یخهاست که به همین اندازه شگفت آور است . دانشمندان سراسر جهان به این باور رسیده اند که کره زمین در گذشته ، مدت 10 میلیون سال کاملا به صورت یخ زده بوده و سپس ، حدود600 میلیون سال پیش ، بسرعت گرم شده است . در این دوره تقریبا حیات بکلی از بین رفت ؛ اما از دل این یخبندان اولین موجودات پیچیده بر روی زمین ظهور یافتند. اکنون دانشمندان بر این باورند که این به اصطلاح نظریه گلوله برفی بودن زمین ، می تواند کلید حل معمای تکامل حیات پیچیده روی کره زمین باشد.کشف این نظریه یک داستان مرموز علمی کلاسیک است . چند دهه ، وجود داده های ناشناخته فزاینده ای از نابهنجاری های زمین شناختی باعث نگرانی جامعه دانشمندان شده بود. نشانه های گویایی از یخبندان در مناطقی یافت شده بودند که باید بسیار گرمتر باشند مناطقی بسیار نزدیک به استوا. دانشمندان معتقد بودند که حتی در سخت ترین دوران یخبندان نیز لایه یخ حداکثر تا نواحی شمالی اروپا و نواحی مرکزی امریکا می رسید. پس این رسوبات در مناطق گرمسیری چه معنایی میتوانستند داشته باشند؛در سالهای دهه شصت میلادی یکی از اولین طراحان شرایط اقلیمی به نام میخائیل باریکو به طور اتفاقی به پاسخی صریح دست یافت . وی از طریق چند فرمول ساده ریاضی محاسبه کرد که اگر تکه های یخهای قطبی در برهه ای از زمان در گذشته گسترده شده بودند، باید به دنبال آن یخبندانی مهارنشدنی رخ می داد؛ یعنی عملا باید تمام کره زمین یخ می زد. این نظر دانشمندان را مجذوب خود کرد، اما هیچ کس یخبندان مهارنشدنی باریکو را چیزی بیش از نتیجه یک نظریه نپنداشت . ولی آیا ما مطمنیم که چنین چیزی هرگز در کره زمین رخ نداده است؛این عقیده با شکست مواجه شد؛ زیرا براساس این الگو اگر کره زمین زمانی کاملا یخ زده بوده است ، دیگر هیچ راه گریزی وجود نداشته و کره زمین برای همیشه یخ زده باقی می ماند. این یخبندان بزرگ می توانست کل حیات را نابود کند و ممکن بود ما امروز وجود نداشته باشیم . این امر محال می نماید؛ اما پس از آن نظرات و افکار تازه ای از سوی زمین شناسی به نام جوکرشوینک در کالیفرنیا مطرح شدند. او راه حل بسیار خوبی یافته و آن ، این بود که آتشفشان های بیرون آمده از مناطق یخ زده می توانسته اند دی اکسیدکربن و گازهای گلخانه ای تولید و منتشر کنند، حتی اگر جهان دچار یخبندانی به این شدت شده باشد. روی کره گلوله برفی زمین هیچ بارانی نمی بارید که این دی اکسید کربن موجود در جو را بشوید و غلظت این گاز بیشتر و بیشتر می شد تا این که سرانجام ، این گاز باعث گرم شدن هوا و ذوب شدن یخها در تمام دنیا شد.اکنون دانشمندان عقیده دارند که این چرخه یخ زدن و ذوب شدن احتمالا باعث به وجود آمدن شرایط منحصر به فرد لازم برای تکامل حیات پیچیده ، از جمله حیات خود ما، شده است.