26 آبان، درگذشت استاد ابراهیم پورداود

هجری شمسی

آبان 129626

در پی استعفای کابینه علاءالسلطنه، از سوی احمد شاه، عین‌الدوله به رئیس‌الوزرائی منصوب شد.

26 آبان 1300

با ادغام دیویزیون قزاق، ژاندارمری دولتی، بریگاد مرکزی و سایر قوای پراکنده نظامی توسط رضاخان، ارتش جدید ایران شکل گرفت.

26 آبان 1324

نظامیان شوروی مستقر در ایران مانع ورود نیروهای نظامی ایران به منطقه آذربایجان شدند. این عمل خشم دولت ایران را برانگیخت. این رویداد همزمان با برگزاری کنگره حزب دمکرات آذربایجان در تبریز بود.

26 آبان 1361

مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق به ریاست آیت‌الله حکیم در تهران اعلام موجودیت کرد.

26آبان 1347

استاد ابراهیم پورداوود محقق و ایرانشناس برجسته درگذشت. پورداوود در جوانی در تهران، بیروت و فرانسه درخصوص زبان ها و فرهنگ ایران باستان به تحصیل پرداخت و سال ها نیز در آلمان و مدتی در هندوستان اقامت کرد. سپس در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و در ایران ماندگار شد. فرهنگ ایران باستان، هرمز نامه و آناهیتا از جمله آثار استاد پورداوود است.

هجری قمری

23 محرم 375

محمد بن طاهر بن بهرام سجستانی منطقی و فیلسوف درگذشت. او شاگرد متی بن یونس بود و در منطق، حکمت و فلسفه از علمای قرن چهارم به شمار می رفت. او در دربار آل بویه بسیار محترم بود و شرح هایی به کتاب های ارسطو را به نام عضدالدوله دیلمی نوشت. ابوسلیمان منطقی نزدیک هشتصد سال پیش از نیوتن درباره قانون جاذبه سخن گفته بود.

23محرم 437

شیخ ابواسحاق احمد بن محمد نیشابوری معروف به ثعلبی درگذشت. او در نیشابور متولد شد و یکی از فقها و مفسرین عصر خود بود. ثعلبی بسیاری از مشاهیر علمای سنی و شیعی را در حوزه خود تربیت کرد. مشهورترین اثر او الکشف و البیان فی تفسیر قرآن است که به تفسیر ثعلبی معروف است. از ثعلبی در منابع به ثعالبی نیز یاد شده است.

میلادی

17نوامبر 1796

کاترین کبیر امپراتریس روسیه درگذشت. او سی و سه سال بر روسیه حکمرانی کرد. در دوران او شیوه کشاورزی اصلاح شد و اصول بانکداری ترویج گردید. ارتش سامان گرفت و بیمارستان هایی ساخته شد. به عبارتی اقتصاد روسیه شکوفا شد و در تحکیم مسائل آموز و فرهنگ روسیه نیز اقداماتی به عمل آمد.

17نوامبر 1869

آبراهه سوئز با برگزای مراسمی گشایش یافت و دریای سرخ و مدیترانه به یکدیگر متصل شد. اما طرح اتصال این دو دریا به روزگار باستان باز می گردد و این طرح اولین بار در زمان داریوش از حکمرانان هخامنشی عملی شد. به مرور آبراهه زیر شن ها مدفون شد و 23 قرن بعد انگلیس و فرانسه بر ساختن آبراهه سوئز به رقابت پرداختند و در نهایت مهندسی فرانسوی طرح حفر آبراهه سوئز را ارائه و آن را طی ده سال بنا کرد. آبراهه سوئز از اهمیت اقتصادی بسیاری برای مصر برخوردار است و تجارت سه قاره را تحت تاثیر قرار داده است.