انحراف در سیاست خارجی فرانسه

سیاست خارجی دولت فرانسه پس از بر سر کار آمدن نیکولا سارکوزی ، تلاش می کند تعاریف جدیدی را برای منافع فرانسه به وجود آورد و در این چارچوب سعی می کند

کد خبر: ۱۴۶۲۹۵

در درجه اول ، سیاست خاورمیانه ای خود را برخلاف گذشته در همسویی بیشتری با امریکا دنبال کند و همزمان نقش محوری و هماهنگ کننده خود را در اتحادیه اروپایی ارتقا بخشد.
البته بخشی از این سیاست خارجی ناشی از مانیفست جدید سارکوزی و کوشنر نیست ؛ بلکه تلقی غلطی از فرصت سازی در سیاست خارجی است که ازدرک دقیق و متصل با تحولات برخوردار نیست. لذا به نظر نمی رسد سیاست خارجی فرانسه و پایداری مواضع آن از یک درک منسجم ناشی شده باشد و امروزه راههای گران کردن مواضع و شیوه طلبکاری در سیاست خارجی ، آن هم نه در مسائل تاکتیکی ؛ بلکه در مسائل راهبردی دیگر خریدار ندارد.
سیاست خارجی فرانسه امروزه تلاش می کند روزهای از دست داده خود را در عراق جستجو کند، لیکن کلید بازیافت و بازگشت به منطقه را غلط انتخاب کرده است و به نظر می رسد دیر یا زود، این تجدیدنظرطلبی اتفاق خواهد افتاد. البته معمولا دولتهای زودرس و جدید حتی از نوع اروپایی آن نیز می توانند اشتباه پذیر باشند؛ اما باید عقلای جامعه متمدن فرانسه ، هزینه این پراکندگی و مواضع غیرمنسجم را به طور دقیق محاسبه کنند.
دولت فرانسه امروزه در افغانستان نیز تلاش می کند از نقش ملایم و بیشتری برخوردار باشد و باید در این مسیر بتواند از تجربیات بزرگ آلمان بهره گیرد؛ لذا برای ایفای نقش هرچه بیشتر در تحولات لبنان ، معادلات عراق و افغانستان باید ملزومات آن را مورد بررسی دقیق قرار دهد و در مقابل سناریست هایی که تلاش می کنند سیاست خارجی فرانسه در موضوع هسته ای ایران از شرایط داغ تری پیروی کند، سخت در اشتباه هستند؛ زیرا فرانسه نمی تواند به عنوان یک کشور اروپایی ، اولویت های اصلی خود در خاورمیانه و سیاست درک مشترک با آلمان و درک سازنده از ایران فردا را براحتی کنار بگذارد.
به نظر می رسد دولت فرانسه دیر یا زود باید اصلاح مواضع خود و خروج از زاویه احساس و لحظات را پیش دستانه آغاز کند که این کار را به طور حتم خواهد کرد. فقط باید به یاد داشته باشد که مردم منطقه رفتار دولت فرانسه و خصوصا دولت سارکوزی را مانند ساعتهای شنی محاسبه می کنند.