خودباوری سیاسی هدیه شیرین انقلاب

1- خودباوری که محصول «خودشناسی»، «خودیابی» و «خودسازی» است ریشه در دو اصل فطری «کرامت انسان »و «عزت نفس» دارد.

کد خبر: ۱۲۵۰۴۱

«خودباوری» فضیلتی است که از بین دو رذیله «خودکم بینی» و«خود برتر بینی» سر برمی آورد و نقطه اعتدالی است که با تکیه بر آن می توان بسیاری از صفات پسندیده اخلاقی را پرورش داد. این فضیلت والا مبتنی بر نگاه صحیح به دارایی های انسان در ناحیه بینش ها، گرایش ها، نیازها و خواسته های اوست.
2- خودباوری» را از زاویه های گوناگون می توان بررسی کرد: تربیتی ، اخلاقی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی ؛ اما زیربنای همه ابعاد، جنبه تربیتی و اخلاقی آن است. از این نگاه ، خودباوری می تواند مبنای تحول فرد و جامعه قرار گیرد و سرنوشت خوب یا بد مردم را رقم بزند. بسیاری از صفات نیک انسانی از این صفت منشائ می گیرد.
«مسوولیت پذیری» ، «احساس تکلیف» ، «استقلال فردی و جمعی» ، «خودرهبری» ، «تسلط بر نفس» ، «قدرت مقابله و مواجهه درست با حوادث» و گذر از فراز و نشیب های زندگی و «گناه ستیزی » از این جمله اند. از این رو فرد یا اجتماعی که دارای روحیه خودباوری است بسیاری از فضایل نیک انسانی را با خود به همراه دارد.
3- جنبه فردی و اجتماعی این ویژگی مهم اخلاقی و تربیتی ، دو روی سکه عزت نفس و کرامت نفس اند. در اغلب اوقات خودباوری اجتماعی برخواسته از روحیه خودباوری افرادآن جامعه است ، لیکن در مواردی نیز شرایط، حوادث و وقایع مهم در فرصتی سریع جامعه را به یک خودباوری مطلوب می رساند که در عرض فرصتی کم جامعه ای را که افراد آن چندان به خودباوری نایل نشده بودند به این نقطه مطلوب سوق می دهد.
حوادث سرنوشت ساز، حرکتهای اصلاحی ، جریانات سازنده از قبیل انقلاب ها، قیامها و نهضت ها از این جمله اند. شاید اولین دستاورد قیام ها و نهضت ها همان روحیه استقلال خواهی و خودباوری است و به تعبیری تا مردمی به خودباوری نرسند دست به حرکت اصلاحی نمی زنند.
4- تاریخ زندگی ملت بزرگ ایران ، حوادث تلخ و شیرینی را به یاد دارد. روزگاری مردم ایران بویژه پس از اسلام ، تاثیرگذارترین مردم در زندگی بشر بوده اند. درخشش ایرانیان مسلمان در عرصه های مختلف سیاسی ، علمی ، فرهنگی و اجتماعی قصه دامنه داری است که تاریخ کم و بیش به آن پرداخته است. اما زمانی را به ویژه در دوره تاریک پهلوی به یاد دارد که زمامداران وابسته ایران با خودباختگی و خود کم بینی های شخصی و فردی از یک سو و روحیه فرعونی آنان ، مردم ایران را تحقیر کردند و با راهبرد همیشگی استکبار «تحقیر مردم» و «تفرقه» بین آنان ، شعله های خلاقیت ، نوآوری ، عزت نفس و خودباوری را به خاموشی کشاندند تا آنجا که ایران در همه زمینه ها وابسته محض استکبار شد.
5- امام خمینی این شاگرد برجسته مکتب انبیائ و اولیائ با نگاهی الهی ، اخلاقی و تربیتی و با تکیه بر تحول روح و روحیه انسان ها، دست به انقلابی عظیم زد. او که خود ثمره شیرین و عینی یک دوره «خودشناسی»، «خودیابی» و «خودسازی» طولانی بود، خود و توانایی های خود را باور کرده بود و بر همین مبنا با صبر و تحمل و بردباری در مقابل حوادث ایستاد و از رهگذر این مقاومت و صبوری ، انقلابی را پدید آورد که در کمترین فرصت موفق به تربیت نسلی شد که روحیه خودباوری اخلاقی و تربیتی حرف اول را در میان آنان می زد.
6- انقلاب اسلامی در گام اول شیرینی خودباوری سیاسی را به ملت ایران هدیه کرد و بدین سان نشان داد که اگر زیربنای همه جلوه ها و جنبه های خودباوری بعد انسانی و اخلاقی آن است ، اولین دستاورد آن نیز در عرصه سیاسی است. حوادث گوناگون انقلاب هر یک جلوه ای از این روحیه الهی را به نمایش گذارد که دفاع مقدس اوج آن بود. اما این کافی نبود.
7- بندهای وابستگی بیش از هر چیز با خودباوری علمی و فرهنگی باز می شود. رهبر فرزانه انقلاب در آغاز دهه سوم انقلاب با طرح «نهضت نرم افزاری» و به منظور تربیت نسل خلاق و خودباور، عرصه جدیدی را فراروی ملت گشود، نهضتی که از تربیت خانوادگی آغاز شده ، سپس در مدرسه ادامه می یابد و در دانشگاه و حوزه نهادینه می گردد و ثمرات آن در متن زندگی مردم جریان می یابد.
8- خانه»، «مدرسه»، «دانشگاه» و «حوزه» نقاط اصلی نهضت خودباوری علمی است و در همه این کانون های اصلی اجتماع ، فرزندان این مرز و بوم و نوجوانان و جوانان حضور دارند، از این رو تکمیل حلقه خودباوری سیاسی و اقتصادی با خودباوری علمی و فرهنگی جز با تربیت نسل «جوان باور» میسر نیست و تداوم ، اوج گیری و تمدن سازی آن نیز نیاز به جوانان خودباور دارد.این مهمترین ماموریت نظام اسلامی در دهه سوم انقلاب و در تربیت نسل سوم و چهارم انقلاب است.