رنگ زندگی در لباس عشایر

پوشاک هم تاریخ است و هم فرهنگ کامل بودن پوشاک سنتی و راحتی آن ، زیبایی ، استعاره مناسب از رودوزی های سنتی در تکمیل و تزیین لباس

کد خبر: ۲۸۲۰۲

، داشتن تجانس و قرابت فوق العاده با فرهنگ جامعه ، بخصوص با محل مورد نظر و متناسب بودن با شرایط اقلیمی و جغرافیایی ، هرچه بیشتر بر اهمیت آن می افزاید. پوشاک سنتی عشایر، ترکیبی از سرپوش ، تن پوش و پاپوش است . سرپوش یکی از مهمترین اجزای پوشاک است . به همین دلیل جنبه های تزیینی آن همواره مورد توجه بوده و امکانات متفاوتی برای زیباسازی سرپوش مورد استفاده قرار می گرفته است . یکی از آن ابزار و امکانات ، سکه ها هستند. سکه ، علاوه بر زیبایی و جلوه هایی که به سرپوش می دهد، نشاندهنده موقعیت و پایگاه اجتماعی فرد نیز بوده و یکی از راههای حفظ نقدینگی اموال خانواده نیز به شمار می آمده است . روش دیگر، استفاده از سوزن دوزی و ملیله دوزی بوده است . با استفاده از انواع سوزن دوزی سنتی ، روی سرپوش نقوش طبیعی متعددی که نشانگر تاثیر از محیط و اقلیم بوده ، به وجود می آورده اند. در تن پوش زنان عشایری نیز رنگ بندی ها، ترکیب زیبایی را خلق می کنند که مسلما به کار بردن ذوق و سلیقه ای که در دوخت و طراحی آن به کار رفته را نشان می دهد. تن پوش عشایر نیز متناسب با شرایط فصلی ، اقتصادی و موقعیت اجتماعی آنهاست . برخی ویژگی های تن پوش عبارت است از: گشادبودن و آزاد بودن که با توجه به فعالیت های گوناگونی که زنان ایلیاتی و عشیره ای در روز انجام می دهند، پیراهن آنها متناسب با این فعالیت ها دوخته شده است . تناسب با شرایط اقلیمی ، به طور مثال اقوام ساکن در نواحی گرم و خشک و معتدل ، تن پوشی استفاده می کنند که هوا زیر آن جریان داشته باشد. آستین پیراهن و پایین شلوار آنها ساده است و مچ ندارد؛ اما اقوام ساکن مناطق سرد از تن پوش هایی استفاده می کنند که از ورود و نفوذ هوا زیر لباس جلوگیری کند. تناسب با شوون حاکم بر جامعه که تن پوش ها متناسب با شوون اخلاقی حاکم بر جامعه بوده و بار فرهنگی غنی و مثبت خود را حفظ می کند. در این لباسها، رنگها نیز نقش دارند و از رنگهای طبیعی و متناسب با شرایط مکانی و زمانی استفاده می شود. تن پوش ها علاوه بر بهره گیری از رنگ ، مانند سرپوش با ابزار و وسایل مختلف تزیین می شوند. بهره گیری از سکه های طلا، نقره و معمولی و دوخت آن روی لباس رواج دارد. در کنار سکه از مهره های رنگی ، پولک منجوق و ملیله دوزی نیز استفاده می شود. اقدام دیگر در زیباسازی تن پوش ، استفاده از گلدوزی و سوزن دوزی است . پاپوش ها نیز با شرایط زیستی افراد تناسب دارند و اغلب از چرمهایی که از پوست گاو و گاومیش به دست می آید ، فراهم می شوند. این پاپوش ها برای راهپیمایی های بسیار طولانی مناسب هستند.