یکی ازچالش‌هایی که تکنولوژی و پیشرفت‌های اینچنینی با آن مواجه هستند، مقاومت جوامع، به‌خصوص قشر سنتی جامعه با آنهاست. ازساده‌ترین تغییرات مثل قرار‌گرفتن لامپ به‌جای شمع بگیرید تا استفاده از حمام شخصی در خانه‌ها.
سال‌ها از آتاری و آتاری‌دستی‌های سیاه وسفید و بازی ماری که هی به دمش اضافه می‌شد و همه آرزوی یکی‌اش راداشتیم، گذشته‌است.خیلی وقت است که درخانه هرکسی یک دو جین سیستم لپ‌تاپ وکنسول بازی پیدامی‌شود و به قول بچه‌هابرکت از کوچه‌ها رفته وتاریخ توپ دولایه که هیچ،ازاین توپ‌های فوتبال لاکچری هم رو به انقراض است.
امروز در صفحه یکی مثل ما با کسی پای گفت‌و‌گو و بحث درباره زندگی و کارش نشسته‌ایم که خودش هنوز به سن گرفتن گواهینامه رانندگی نرسیده، اما برای صنعت خودروسازی در جهان، مدال طلای فستیوال جهانی امنیت و خودرو را شکار کرده است. در این شماره پای صحبت‌های امیرمحمد مرادی، نوجوان مخترع کشورمان نشسته‌ایم تا از چگونگی زیست یک مخترع بپرسیم.
از آنجایی که ماه مهر در کمین است و باید به ۷صبح بیدارشدن‌ها، چشم‌های خواب‌آلود، لقمه‌های شلخته پیچیده‌شده و کفش‌هایی که بستن بندشان چند ساعت زمان می‌خواهد، سلام کرد. گفتم شاید بد نباشد بعد از مدتی در مقام عقل کل عروج کنم و سؤالات شما را بی‌جواب نگذارم.
چند روز دیگر تا مهر نمانده و مثل هر سال هر دانش‌آموز احساسات مختلفی را تجربه می‌کند. احساساتی که نسبت به مدرسه داریم فرد تا فرد متفاوت است، اما یکسری چیزها بین دانش‌آموزان مشترک است. خواه حس‌های مثبت باشد یا احوالات منفی. دانش‌آموزها در تجربه بعضی احساسات نقاط مشترک دارند.
همه ما در جمع خانوادگی یک نمکدان بالقوه داریم که هر آن ممکن است بالفعل شود. اما این که یک نفر در مقابل کمدین‌های حرفهای و جلوی دوربین و تماشاگران و یک عالمه چشم خیره شده بخواهد استند آپ اجرا کند، اصلا کار آسانی نیست. قطار خنداننده شو خیلی وقت است که به ایستگاه پایانی خود رسیده اما بین این آمد‌ها و رفته‌های روی صحنه، یک نفر از همه بیشتر حرفهایش شبیه به حال و هوای ما نوجوان‌ها و محصلان بود. همین هم بهانه‌ای شد برای یک مصاحبه طولانی با هانا ستوهی؛ جوان‌ترین خنداننده این دوره.
شبیه آخرین ورژن ماتریکس است و آن طور که به قول معروف بویش می آید، همین طور در حال پیشرفت است. احتمالا روزی می رسد که آنقدر قدرت تشخیص دو دنیا را از دست بدهیم که متوجه نشویم مثل شخصیت "نئو" در "ماتریکس"، قهوه ای که میخوریم و محل کار ما و دنیایی که در آن زندگی می کنیم، همه اش در عالم ساخته دست بشر است. "متاورس" را میگویم که شاید بعضی از شما تا تجربه ورود به دنیای "دیسنترالن" را هم پیش رفته باشید یا حداقل درباره اش بیشتر بدانید.
