جای خالی مطبوعات نوجوان

دیر رسیدم. قرار بود گزارش روز اول نمایشگاه مطبوعات را بنویسم و سروقت نرفتن، یعنی فاجعه! با دستپاچگی خودم را به غرفه‌ روزنامه‌ جام‌جم رساندم. میز نوجوانه ازهمان دور، پرشور به‌نظرمی‌رسید. اعضای تحریریه، مشغول صحبت‌ با بازدیدکنندگان نوجوان بودند و درمورد نحوه‌ همکاری با ضمیمه و صفحه‌ قلمرو برای‌شان توضیح می‌دادند. گاهی هم صدای جیغ‌ریزی از یک سو بلند می‌شد که این یعنی دو نفر از نویسنده‌هایی که در گروه صفحه‌ قلمرو باهم دوست شده بودند، همدیگر را دیده‌اند. فضا صمیمی بود و جو دلچسب!

گفت‌و‌گوی نوجوانه با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی:

آینده پرشکوهی در انتظار نوجوانان ایرانی است

در حاشیه نمایشگاه رسانه و مطبوعات همراه با علی بهادر جهرمی

تمجید سخنگوی دولت از فعالیت نوجوانه در رسانه های مکتوب 

تحریریه‌ای به وسعت ایران

به قلمروی نوجوانه بپیوندید

قرار ما نوجوانه‌ای‌ها در مصلی امام خمینی(ره)، شبستان، راهرو اصلی، غرفه‌ی روزنامه جام جم

درباره حق و حقوق نوجوانان به بهانه سالگرد تولد هفته‌نامه نوجوانه

فرمانروایان بدون قلمرو

بیشتر ازاین که مساله‌اش را بگذاریم زیر ذره‌بین، اسلحه را به سمتش گرفته‌ایم ومدام مجبورش می‌کنیم عقب نشینی کند و برود توی جزیره تنهایی اش. نوجوان را می‌گویم؛ از نادیده گرفتنش درجامعه و خانواده بگیر تا رسانه و سیاست، ازکج سلیقگی‌های رفتاری در مدرسه و تعامل با معلمان تا فامیل، خلاصه نوجوان یا متهم بوده است یا نامرئی! قلمرو یعنی محل روان بودن قلم، دهخدا می‌گوید تاهرجایی که پادشاه قلم و امرش کارگشا باشد، قدیم‌تر‌ها به آن قلمرو می‌گفتند. اسم صفحه اول نوجوانه را گذاشتیم قلمرو که نشان بدهیم برای ما اعضای تحریریه، دغدغه‌ها و مطالبات نوجوانان اهمیت دارد؛ اما اصولا چندجای کار باهم در این حوزه می‌لنگد. مثلا خانواده، جامعه، مسئولان، مدرسه و مهم‌تر از همه خودشان