هجمه‌های اخیر بر ضد رسانه ملی بیشتر از آن که منشا رسانه‌ای و ارتباطاتی داشته باشد، منشا سیاسی دارد. رسانه ملی همواره پرونده هسته‌ای را یک پرونده ملی می‌دانسته و با این نگاه به برنامه‌سازی و پوشش خبری پرداخته است.
عاری بودن ذهن نقاد از پیشداوری و یکجانبه‌نگری برای رسیدن به یک بررسی جامع و درست، بسیار ضروری است و فقدان این ویژگی، مطلب و نقد را از اساس به بیراهه می‌برد و از انصاف دور می‌کند؛ مشکلی که در یادداشت صفحه اول 9 آبان روزنامه ایران با عنوان «برجام و جادوی میز مونتاژ» کاملا مشهود است.
دانستن حق مردم است. این شعار زیبا ترجیع‌بند کلام بسیاری از سیاسیون در مقاطع زمانی حساس بویژه در مواسم انتخابات است. کلمه حقی که مردم را محرم دولتمردان می‌داند و این‌که باید در جریان همه امور باشند.
در نظریه گفتمان، چارچوبی گفتمانی ترسیم می‌شود که در محور آن «دال مرکزی» قراردارد. منظور از دال مرکزی، مفهوم یا گزاره‌ای بنیادین است که به کل گفتمان شکل می‌دهد و چارچوبی جهت اندیشیدن و معنادار کردن موضوعات مختلف می‌سازد.
روایت «کیمیا» دشوار بود، نه از این بابت که در بیش از 500 لوکیشن تصویربرداری شده، یا جمع بزرگی از بهترین بازیگران را گرد هم آورده و نه‌حتی به این دلیل که با بودجه سریال‌های عادی ـ نه‌ویژه ـ ساخته شده است.
هر از چندی زمزمه‌های متعددی از گوشه و کنار به گوش می‌رسد که کارگردانان می‌خواهند آثار نمایشی را بر پرده نقره‌ای، حک کنند یا مجموعه‌ای براساس یکی از نمایشنامه‌هایی که در گذشته‌های دور بر صحنه تئاتر درخشیده است، بسازند و از طریق شبکه نمایش خانگیبه دست مخاطب برسانند.
توسعه تلویزیون در کشورمان در طول 4 دهه اخیر داستان مفصل و تاریخی دارد.با این همه گسترش فنی و اجتماعی جعبه جادو از اوایل دهه 70 مد نظر این یادداشت است.
حدود 4 دهه از پخش سریال‌های تلویزیونی خانوادگی می‌گذرد و در تمام این سال‌ها داستان‌ها و شخصیت‌های این مجموعه‌ها به تناسب کشش و پرداخت خود در فرهنگ جامعه نقش ایفا کردند. در سریال‌سازی در ژانر خانواده چه ملودرام یا کمدی عمده تصویرسازی‌ها طبیعتا باید مابه‌ازای اجتماعی داشته باشند. سریال‌هایی که بعد از ساعت 8 شب پخش می‌شوند باید دارای چنین ویژگی باشند. چراکه این رده به سریال‌های شبانه تعلق دارند و فرصتی است تا همه اعضای خانواده در کنار هم به تماشای این مجموعه‌ها بنشینند.
دنیای امروز عصر اطلاعات است و رسانه‌های مختلف از قبیل شبکه‌های تلویزیون، مطبوعات و فضاهای مجازی نقش تعیین‌کننده‌ای در این بین دارند.
دشمنان انقلاب اسلامی و شبکه‌های ارتباطی و رسانه‌ای معاند که عمدتا از سوی فزونی‌خواهان ثروت و قدرت وابسته به استکبار جهانی اداره می‌شوند و سر در آخور لابی صهیونیست‌ها دارند، اکنون خود را برای زمینه‌سازی از طریق متدها و روش‌های نوین رسانه‌ای آماده می‌کنند تا از این طریق نهایت تلاش خود را برای مخدوش کردن چهره واقعی انقلاب مردم و نظام کشور به کار گیرند.