تحلیل و بررسی دو برنامه اصلی سینمایی تلویزیون
۰۵ مرداد ۱۳۹۸ - ۰۸:۰۰
میزی گرد که معمولا مجری در قسمت بالای این دایره و منتقد و کارگردان یا یکی از عوامل فیلم در دو طرف دیگر این میز نشستهاند. این اولین تصویری است که همه ما از برنامههای نقد فیلم تلویزیونی دیدهایم که گاهی به رینگ بوکسی تبدیل میشود که منتقد و عوامل فیلم همچون دو حریف چغر باید در مقابل یکدیگر جا خالی بدهند و در برگشت نقدشان را با بیرحمی تمام به صورت طرف مقابل بکوبند. اصولا نقد کردن کار سختی است و جنبه انتقاد داشتن کاری سختتر! این در مورد نقد فیلم کمی سختتر هم میشود چرا که منتقد باید نقبی به تمام علوم بزند. چرا که ادبیات، سبکهای هنری، تاریخ، سیاست، جامعهشناسی، صنعت، اقتصاد و… هریک جایگاه خاص خود را در عالم سینما دارند و در مقابل کارگردان، تهیهکننده یا هر کسی که قرار است مقابل یک منتقد قرار بگیرد باید بتواند درست و حسابی از فیلمش دفاع کند. آخر هفتهها تلویزیون معمولا میزبان این نوع برنامههاست که به قول مسعود شصتچی سریال مرد هزار چهره «فیلم میبینند، نقد میکنند، پول میگیرند» بیایید با هم نگاهی به برنامههای نقد آخر هفته بیندازیم.
«هفت» سال 1389 برای اولین بار با فریدون جیرانی روی آنتن رفت و با اینکه طفلی نوپا بود و ایرادات فراوان داشت باز هم توانست جای خالی یک برنامه تخصصی در حوزه سینما را بهخوبی پر کند و دل اهالی سینما و کسانی که دل در گرو سینما دارند را به دست بیاورد. قرار بود نود سینمایی تلویزیون باشد، اما زیادی درگیر حاشیه شد. از تعویض چندین و چندباره مجری بگیرید تا نقدها و صحبتهای تند و گاها خیلی تند مسعود فراستی که حالا با فراگیرتر شدن استفاده از شبکههای اجتماعی دست به دست میشود و بیشتر از قبل دیده میشود، اما هنوز هم «هفت» است؛ جدیترین برنامه نقد فیلم تلویزیون!