لالایی برای همه بچه‌های ایران

او و تمام کسانی که در این سال‌ها به عنوان نویسنده و تهیه‌کننده همراهش بوده‌اند، تلاش کرده‌اند قصه‌هایی برای بچه‌ها روایت کنند که علاوه بر ایجاد آرامش، برای کودکان آموزنده هم باشد. داستان‌های این برنامه در قالب کتاب منتشر شده و بسیاری از والدین این داستان‌ها را برای فرزندان خود تهیه کرده‌اند.

«شب بخیر کوچولو» 15 سال از شبکه سراسری رادیو که حالا رادیو ایران نام دارد، به سمع مخاطبان رسید و سال 1384 بنا بر تصمیم مدیران وقت، متوقف شد. تعطیلی این برنامه تاسف بسیاری از جمله مریم نشیبا را به دنبال داشت.

مجری و قصه‌گوی این برنامه که سال‌ها از طریق «شب بخیر کوچولو» برای بچه‌های ایران قصه گفته بود، غمگین بود و به گفته خودش مدتی هم به بستر بیماری افتاد. خوشبختانه از ابتدای آبان سال 1389 پخش «شب بخیر کوچولو» از سرگرفته شد و از آن زمان تاکنون دوباره بچه‌ها می‌توانند شب‌ها ساعت 21 شنونده این برنامه باشند.

شاید داستان‌های برنامه «شب بخیر کوچولو» به وضوح در ذهن شنوندگان این برنامه نمانده باشد اما موسیقی تیتراژ آن برای همه آشناست و خیلی‌ها ترانه‌اش را حفظ هستند.

این تیتراژ که «لالایی» نام دارد، براساس شعری از مصطفی رحماندوست شاعر خوب کودکان، سروده شد و پروشات پیروزکار زمانی که فقط 8 سال داشت آن را برای تیتراژ این برنامه خواند.

رحماندوست درباره شعر این برنامه در گفت‌وگویی عنوان کرد: برنامه «شب بخیر کوچولو» که می‌خواست راه بیفتد به من سفارش سرودن شعری داده شد که مناسب تیتراژ برنامه باشد. چند قطعه شعر نوشتم و نپسندیدم تا به این فکر افتادم که نه تیتراژ آغاز بلکه شعری برای پایان این برنامه بگویم.

چنین شعری بویژه وقتی قرار باشد پس از قصه شبانگاهی پخش شود، نمی‌تواند چیزی جز یک لالایی امروزی باشد.

این بود که نشستم و هفت هشت قطعه شعر سرودم و به شورای موسیقی رادیو دادم. از میان آنها دو قطعه انتخاب شد و روی آنها آهنگ گذاشتند که یکی هرگز پخش نشد که نمی‌دانم چرا و یکی همین لالایی مشهور «گنجشک لالا»ست که با آهنگ زیبا و دلنشین آقای منتظم صدیقی و صدای پروشات پیروزکار که آن زمان کودک بود، ساخته شد.

او درباره سروده شدن این شعر پس از زلزله رودبار گفت: در سایتی دیدم نوشته‌اند گنجشک لالا را من پس از زلزله رودبار و در میان ویرانه‌های پس از زلزله سروده‌ام. در وبلاگی هم گفته شده بود که ابتدا این شعر را من برای تیتراژ یک برنامه تلویزیونی سروده‌ام. در حالی که این شعر از ابتدا فقط به عنوان لالایی تیتراژ پایانی شب بخیر کوچولو سروده شده است.

همه بچه‌هایی که در دهه 60 و بعد از آن در ایران متولد شده‌اند، برنامه «شب بخیر کوچولو» را می‌شناسند و حداقل گاهی شنونده آن بوده‌اند.

شاید قدمت برنامه «شب بخیر کوچولو» در مقایسه با برخی از برنامه‌های رادیو، خیلی زیاد نباشد اما تاثیری که این برنامه بر مخاطبان خود داشته به حدی است که نام این برنامه همیشه در کنار نام برنامه‌های ماندگار رادیو ذکر شده است.