کسانی که در دهه هفتاد اهل سریال های تلویزیونی بودند چهره اش را به یاد دارند، بازیگری که چشم های با نفوذی داشت و اگر مناسبات عجیب و غریب سینما و تلویزیون در آن دوران نبود می توانست در حد بزرگان سینمای این کشور مطرح شود، اما دلایل عجیب و غریبی مانع از ادامه فعالیت او شد، اما هیچ کس فکر نمی کرد اگر «ثریا حکمت» بازیگر توانمند کشورمان از دیده ها دور هم شده باشد روزهایی این چنین تلخ و ناگوار را بگذراند.
کارتون‌ها کار خود را کردند و بچه‌های دهه 60 را به آدم‌بزرگ‌های صبورتر و قانع‌تر تبدیل کردند.
جام جهانی فوتبال با همه فرصت‌های رسانه‌ای‌اش به پایان رسید و نمره مثبت دیگری در کارنامه رسانه ملی ثبت شد؛ نمره‌ای خوب برای یک ماه تلویزیونی فوتبال.
این روزها خبرهای خوبی از اوضاع جهان به گوش نمی‌رسد، در غزه بار دیگر رژیم اسرائیل مشغول به خاک و خون کشیدن مردم بی‌پناه این دیار است بی‌آن که مجامع بین‌المللی به این کشتار توجهی نشان دهند.
امسال سال سریال‌های تلویزیون نبود، به ویژه اگر بخواهیم کارنامه سریال‌سازی تلویزیون در رمضان را با سه چهار سال پیش بررسی کنیم.
وقتی «جان دو»، قاتل مخوف فیلم «هفت» با دست و لباسی خونی وارد اداره پلیس می‌شود و با طنین صدای مرگبارش و ادای سه باره کلمه بازرس، خودش را تسلیم قانون می‌کند، پرونده قتل‌های زنجیره‌ای داستان به جای بسته شدن وارد فضای دهشتناک‌تر و پیچیده‌تری می‌شود.
سینمای ایران در برخی از گونه‌ها بضاعت چندانی ندارد. یکی از این گونه‌ها که اتفاقا در دنیای سینما پرطرفدار نیز به شمار می‌آید، گونه پلیسی ـ جنایی است؛ گونه‌ای که در ایران هم طرفداران پر و پا قرصی دارد.
برخلاف سینما که گونه پلیسی ـ جنایی و مشخصا سینمای نوار (درام‌های جنایی هالیوودی)، از بدو ظهور تفاوتی با دیگر گونه‌ها نداشت؛ ادبیات جنایی مسیری کم و بیش پرفراز و نشیب را پشت‌سر گذاشت تا در جایگاه یک اثر ادبی صرف‌نظر از ویژگی ژانری خود، پذیرفته شد.
برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها به بازیگرانش شناخته و معروف می‌شوند و برخی نیز به کارگردانی و بعضی هم به داستانشان. البته برخی آثار تصویری نیز وجود دارد که بسیاری از این موارد را با هم دارند و به همین خاطر جایگاهی بسیار عالی در ذهن مخاطب پیدا می‌کنند.
برای همه ما پیش آمده که لذت یک کشف آن قدر دستپاچه‌مان کند که از خود بی‌خود شویم و بی‌درنگ گوشی همراه خود را بر‌داریم تا آنچه را در نزد خودمان اتفاقی مهم و زاده ذهن خلاق و مطلع‌مان جلوه می‌کند از طریق تماس یا شبکه‌های مختلف اجتماعی و فضای مجازی با دیگران به اشتراک بگذاریم و البته در اغلب اوقات وقتی از آن پدیده و رویداد فاصله می‌گیریم درمی‌یابیم که آن قضاوت ابتدایی اگر نگوییم اشتباه، دست‌کم چندان کامل و همه‌جانبه نبوده است.