هر فارسی زبان، یک مخاطب است
زمانی مرحوم ادیب پیشاوری (1309 ـ 1222 ه ش) غزلی گفته بود که آکنده بود از لغات و تعبیرات دشوار و غیرشایع که پیشبینی میشد کمتر کسی به فهم رموز و معانی آن کامیاب شود. یکی از شاگردان ایشان به استاد گفت که شاید در همه تهران، فقط 20 نفر بتوانند از تعابیر این شعر سر دربیاورند و استاد ادیب پیشاوری پاسخ داد: «من هم برای آن بیست نفر این شعر را سرودهام.» این اعتماد به نفس و صداقت کم نظیر را در عالم ادبیات میتوان درک کرد و پذیرفت.