سال74 بود که 240 خانواده پاسدار در کهنز شهریار در خانه‌های ملکی سپاه مستقر شدند. این سکونت آغاز داستانی برای ساخت پایگاه بسیج و مسجد امیرالمومنین(ع) شد که بعدها با تداوم برنامه‌های فرهنگی، این محفل ده‌ها مدافع حرم و جانباز و سه شهید شاخص مدافع حرم از‌جمله مصطفی صدرزاده، سجاد عفتی و محمد آژند را تقدیم کرده است.
تسلط فناوری غرب و به تبع آن تبلیغ و ترویج مدرنیسم و فرهنگ و سبک و زندگی برخاسته از آن، پدیده‌ای است که در دهه‌های اخیر جهان را متأثر از خود ساخته‌است. در کشور ما نیز در سال‌های اخیر با رشد سریع وسایل ارتباط جمعی و ورود فناوری‌های نوین ارتباطی همچون ماهواره، تلفن همراه و... سبک زندگی غربی از روش‌های مختلف و با تکیه بر الگوپردازی و فرهنگسازی تمدن غربی در حال ترویج است و در این میان حرکت مردم به سمت تقلید از سبک زندگی غربی به یک رویه عادی تبدیل شده است.
حضور حیوانات‌خانگی در میان جوامع انسانی یکی از بدیهی‌ترین مسائل تمدنی و شاید بتوان گفت حیاتی در زندگی انسان‌ها بوده است. به عبارت دیگر حیوانات‌خانگی دارای کارکردی بوده‌اند که بقا و ممات زندگی اجتماعی و حتی معاش انسان‌ها منوط به حضور آنها بوده است. انسان‌ها در طول تاریخ بدون توجه به کارکرد مسائل هیچ وسیله یا جانداری را در زندگی خود جا نمی‌دادند. برای نمونه حضور جانداری مثل سگ رابطه مستقیم با امنیت و بقای یک قبیله یا یک خانه در روستا داشت. به همین دلیل نمی‌توان حضور حیوانات‌خانگی در زندگی انسان‌ها را بدون توجه به تاریخ حضور آنها در زندگی اجتماعی ما انسان‌ها فهم و قضاوت کرد.
نقش مساجد در بین خانواده‌ها و در حوزه جمعی، از موضوعاتی است که جای بحث دارد. این‌که امروز این نقش به چه شکل ایفا می‌شود و برای این جریان چه اقداماتی شده، موضوعی بود که به بهانه آن با مرتضی طاهریان که معاون ساماندهی و شبکه سازی ستاد کانون‌های مساجد کشور را به عهده دارد، صحبت کردیم. او در این گفتوگو از شکل‌گیری طرح‌ها و برنامه‌های مختلف با هدف برقراری هر چه بیشتر این ارتباط خبر داد.
«اشک‌های پرلبخند» مختصر اما مفصل‌ترین تعبیری است که می‌شود در مورد نگاه‌ها و حال و احوال آنهایی که آن روز عزیزشان را بعد از سال‌ها ملاقات کردند، به کار برد. 26 مرداد که به نام بازگشت آزاده‌ها ثبت شده و اولین گروه اسرای ایرانی که طی هشت سال دفاع‌مقدس توسط رژیم بعث اسیر شده‌بودند، در همین روز و سال 1369 به وطن بازگشتند. این روز به تعداد تمام اسرای آزاد شده، حرف و خاطره دارد برای گفتن. این قصه‌ها آن‌قدر زیاد و تمام نشدنی‌اند که مرور هر ساله آن، هنوز تازگی دارد و خالی از لطف نیست. در این بین در کنار فیلم‌ها، مستندها و کتاب‌هایی که دست به ضبط و مرور این قصه‌ها زده‌اند، عکس‌ها هم سهمی به سزا در این روایت‌ها دارند. تصاویری که آن روز عکاسان زیادی ثبت و ضبط‌شان کردند و امروز از نگاه تک‌تک این لحظه‌های حبس شده در قاب عکس‌ها می‌شود کلی قصه خواند و حرف‌ها دید و شنید. در ادامه با هم تعدادی از این نگاه‌ها را مرور می‌کنیم.
زندگی بشر امروزی حلقه گمشده‌ای دارد به نام حساسیت به رنج و نیاز خود و دیگران و تمایل قوی برای تسکین آن. مراقبت و نگرانی همراه با همدلی و درک برای خود و دیگران تجربه بشری است که نیازمند التیام رنج و دریافت محبت و مهربانی است. مولفه‌ای در روان‌شناسی مثبت‌گرا به نام شفقت به خود، که مبنای آن درک این مطلب است «شفقت به خود و همدلی و مهربانی به دیگران، سبب احساس بهزیستی و بهبود سلامت روان و افزایش رضایت و انگیزش زندگی می‌شود.»
حتما شما هم شنیده‌اید، بچه‌ها بیش از آن‌که دو گوش برای شنیدن حرف‌های شما باشند، دو چشم برای دیدن خود شما هستند. این را هم شنیده‌اید که بچه‌ها آن چیزی که پدر و مادرشان «می‌خواهند» نمی‌شوند ، بلکه آن چیزی می‌شوند که پدر و مادرشان «هستند».
تاریخ اسارت: روز دوشنبه 23 خرداد سال 1367 شلمچه- تاریخ بازگشت به وطن: 9 شهریور سال 1369
هر‌کدام از ما با توجه به آدمی که هستیم، با توجه به زندگی‌هایی که داریم و حتی با‌توجه به دغدغه‌هایی که داریم، می‌توانیم یک درس‌آموخته‌ای، پندی یا روش زندگی از واقعه کربلا به‌دست بیاوریم. یعنی اتفاقاتی که در کربلا رخ می‌دهد، تک‌بعدی نیست. اگر مراجعه کنیم به فرمایشات امام حسین(ع) که درباره دینداری می‌فرمایند: «مردم بنده دنیایند و به ظاهر دم از دین می‌زنند و تا زمانی که زندگی‌شان تامین شود، از آن دفاع می‌کنند اما، چون در بوته آزمایش قرار گیرند، دینداران اندک هستند.»
فیلم‌های سینمایی را که محور موضوعی آنها یک حادثه، پیشامد و بحران گسترده مثل زلزله، سیل، طوفان، جنگ و غیره است به خاطر بیاورید. چه چیزی در تمام این داستان‌ها محور مشترک است؟