زاویه دید

به مناسبت برگزاری و پایان سومین جشنواره سیماجشنواره ای برای تمام فصول سیما شاید برای اولین بار کارنامه ای از خود به جای گذاشت که می تواند نقطه عطفی در تاریخ شروع به کار تلویزیون در کشور ما باشد

کد خبر: ۱۸۷۹

لذا ویژگی هایی در برگزاری سومین جشنواره سیما به چشم می آید که در ذیل به آنها اشاره میشود:1 نو و بدیع بودن سیستم برگزاری جشنواره : شاید سومین جشنواره سیما در تاریخ برگزاری جشنواره های سینمایی و تلویزیونی در ایران ، مورد مشابهی نداشته باشد؛ یک سیستم برگزاری پویا با قدرت مانور و راهبری یکماهه که در نهایت به آرامی و متانت هرچه تمامتر توانست بار سنگین فرهنگی خود را سالم به مقصد برساند.از روز سه شنبه 17 مهر پخش برنامه های برگزیده از سیما شروع شد و تا بیست ونهم مهرماه ادامه یافت . اما قبل از آن ، کشتی جشنواره سوم به راه افتاده بود.2 حجم زیاد تولیدات ارائه شده : در مجموع 574 اثر در مهلت مقرر به هیات انتخاب سومین جشنواره سیما معرفی شدند که این تولیدات جدای از شش شبکه سیما، شامل شبکه جام جم ، سیما فیلم و صبا فیلم نیز بود.در این رهگذر شبکه 1 سیما با169 اثر پیشتاز سایر رقبا بود و پس از آن شبکه 2 با99 اثر، شبکه 4 با70 اثر، شبکه 5 با45 اثر و شبکه 3 با33 اثر جای گرفتند. حجم زیاد تولیدات ارائه شده با هیچ جشنواره مشابهی قابل مقایسه نبوده است . طبیعی است وقتی شرکت کنندگان در جشنواره زیادتر باشند، شیوه بررسی و امتیازآوری آنها نیز توام با رقابت بیشتری خواهد بود و از آنجا که هرچه از سیما پخش می شود، محصول یک کار حرفه ای است ، امتیازآوری تولیدات حرفه ای در یک حجم بسیار زیاد، باعث رقابت شدید می شود و در نتیجه اعتبار جشنواره را بالا می برد که این خود یکی از برگهای برنده سومین جشنواره سیما بود.3 فاصله زیاد با جشنواره گذشته : اصولا جشنواره سینمایی و تلویزیونی هر سال یا در موارد خاص دوسالانه برگزار می شود. علت اصلی برگزاری همه ساله ، پویایی و تحرک بخشیدن و ایجاد عرصه رقابت برای ارائه تولیدات بهتر است.همچنین هر گاه جشنواره ای به طور مرتب برگزار شود، تجربه هایی که با فواصل معین یکساله به دست می آید، بسیار راهگشاست . وقتی جشنواره ای تعطیل می شود یا حتی به تعویق می افتد، لازم نیست چند سال سابقه داشته باشد تا بتواند مجددا اعلام حضور و کسب اعتبار کند؛ زیرا در هر صورت تعویق و تعطیل ، خود مهمترین پارامتر برای کم شدن اعتبار یک جشنواره است . اما جشنواره سوم سیما جور تمام این سالهای فترت را کشید و اعتباری صدچندان به دست آورد. در حال حاضر این تعویق چهار ساله به دست فراموشی سپرده شده است . امید است دیگر چنین فترتی رخ ندهد؛ چون معلوم نیست همواره جشنواره سومی وجود داشته باشد تا یک تنه کسب اعتبار کند.4 پرهیز از تشریفات : مرسوم جشنواره ها و سمینارهاست که به تبلیغات اهمیت بسیار می دهند. مفهوم اطلاع رسانی و تبلیغات در مواقعی خاص بشدت با هم متضاد است . جشنواره سیما به دلیل مردمی بودنش ، در امر اطلاع رسانی بسیار خوب عمل کرد و این به نتیجه نمی رسید مگر با حذف تشریفات و زرق و برق بیهوده که خوشبختانه این روند تا روز آخر پی گرفته شد.5 ارائه تونالیته هنری هر اثر: حجم بالای تولیدات ارائه شده ، در ابتدا این گمان را به وجود می آورد که شاید به دلیل ضیق وقت ، بررسی دقیقی صورت نگیرد؛ اما در عمل این چنین نشد و علاوه بر پرداختن مستقل به هر اثر، برای ارزیابی آن هم کارشناسان و هم سلیقه عام یعنی نظرات مردم لحاظ شد و در حقیقت مخاطبان و بینندگان به عنوان داوران اصلی جشنواره ، کار را پیش بردند.و در خاتمه این که با برگزاری این جشنواره ، سطح انتظار مخاطب و کارشناسان از سیما صد چندان شده است . وظیفه سیاستگذاران و برنامه سازان از این پس بسیار سنگین می نماید. حیف است با اعتبار عظیم به دست آمده قدمهای جدیدی برای ارائه سایر تولیدات بدیع و تازه برداشته نشود. این تولیدات باید شامل همه نوع ساختارهای برنامه ای تلویزیونی شود و چنانچه گفته شد باید از مشابه سازی بشدت پرهیز شود. مخاطب عامی که در مفهوم داور جشنواره سیما بوده است ، در حال حاضر آن آمادگی را دارد تا مچ مشابه سازان را بگیرد. احترام به بیننده و تعهد نسبت به انجام رسالت فرهنگی از سوی سیما، مهمترین عامل پیشرفتهای بیشتر است.