تلویزیون دوباره رونق گرفته‌ است

صفری که بیش از دو دهه تجربه در عرصه بازیگری را در کارنامه دارد، به تدریس بازیگری برای علاقه‌مندان جوان نیز می‌پردازد و برخلاف بسیاری از دیگر بازیگران مطرح تئاتر، هیچ‌گاه از تلویزیون و سینما دوری نگزیده و نقش‌هایی متفاوت را در عالم تصویر ایفا کرده است. این بازیگر را این شب‌ها در نقش سهند در مجموعه «آنام» می‌بینیم؛ نقشی که صفری قول می‌دهد در ادامه داستان، حضوری تاثیرگذار در مسیر قصه داشته باشد. گفت‌وگوی جام‌جم را با این بازیگر بخوانید.

مخاطبان حرفه‌ای‌تر دنیای هنر، سال‌هاست شما را می‌شناسند و بازی‌های مختلف و متفاوت‌تان را در آثار گوناگون به یاد دارند. مخاطبان تلویزیون هم شما را می‌شناسند؛ اما کمتر. کارنامه کاری‌تان به لحاظ بازی در عالم تلویزیون کمی خالی‌تر است. دلیلش چیست؟ آیا میان عرصه‌های مختلف بازیگری مرزی قائل هستید؟

نه؛ گاهی اوقات قسمت نمی‌شود در آثار تلویزیونی بازی کنم. بعضی وقت‌ها هم سرم شلوغ است یا در شرایطی هستم که نمی‌توانم سر چنین کارهایی بروم. اتفاقا به نظر من تلویزیون بخصوص در مدت اخیر رونقی دوباره گرفته است؛ چرخ سریال‌سازی‌اش راه افتاده و همه مشغول کار و فعالیت هستند. ولی خب، باید فرصتش را داشته باشم در این آثار تازه بازی کنم. با وجود این تلویزیون برایم رسانه‌ای جدی است و همیشه به آن توجه دارم.

و در مجموع بیشتر به دنبال چه نوع نقش‌هایی هستید؟ آن ملاک و معیاری که باعث می‌شود بازی در نقشی را که به شما پیشنهاد می‌شود بپذیرید، چیست؟

در وهله اول به دنبال پرسوناژهایی هستم که در جریان سریال تاثیرگذار باشند؛ پرسوناژی که در مسیر کلی سریال و داستان کم‌اهمیت نباشد برایم مهم است.

با این تعریف از شخصیت سهند که این شب‌ها در مجموعه آنام می‌بینیم تا اینجای سریال هنوز تاثیرگذاری چندانی ندیده‌ایم...

باید صبر کنید تا قصه کمی جلو برود. در ادامه داستان اهمیت شخصیت سهند را بیشتر متوجه خواهید شد.

یعنی شخصیتش پررنگ‌تر می‌شود؟

تاثیرگذاری‌اش بیشتر می‌شود. او در مسیر اتفاقاتی که شاهدش خواهیم بود، نقش دارد و فقط باید صبر کنید کمی جلو برویم.

اصلا چطور شد این نقش را قبول کردید و بازی در مجموعه آنام را پذیرفتید؟

ابتدا قصه را شنیدم و دوست داشتم. آنام قصه قشنگی دارد. نویسنده کار (امیرعباس پیام) هم از دوستان خوب من است که از زمان دانشجویی‌ام با او آشنا هستم. در مجموع دیدم آنام قصه‌ای دارد که برایم جذاب است. بعد با جواد افشار هم ملاقات کردم. نوع نگاهش را دوست داشتم و به پروژه
ملحق شدم.

نقش سهند از آنجا که روی ویلچر می‌نشیند، حرکات محدودتری دارد. برخی بازیگران بازی در چنین نقش‌هایی را نمی‌پذیرند و می‌ترسند اصطلاحا دست و پایشان برای بازی کردن بسته شود و چندان به چشم نیایند. شما چطور این چالش را پذیرفتید؟ بازی‌کردن در چنین نقشی برایتان چه حسی داشت؟

حس جالب و تازه‌ای بود. تاکنون بازی در نقش فردی را که ویلچرنشین باشد، تجربه نکرده بودم. سهند پرسوناژی است که کمتر می‌تواند تحرک داشته باشد، مدام در موقعیتی ثابت است و این تجربه تازه را دوست داشتم.

سهند به لحاظ اخلاقی هم شخصیت تلخی دارد، اما در مجموع منفی نیست و گویا در باطن خوش‌قلب است. تعریف و برداشت خودتان از این شخصیت چیست؟

نمی‌توانم از جزئیاتش بیشتر بگویم، چون قصه لو می‌رود. سهند آدم رنج‌کشیده‌ای است. او گذشته‌ای دارد که آزارش می‌دهد و به لحاظ روحی شخصیتش را ضعیف می‌کند. با این حال همان‌طور که خودتان هم اشاره کردید، او شخصیتی منفی نیست و همه تلخی‌ها و برخوردهای بدش ریشه در گذشته‌اش دارد.

چقدر از تصویری که ما از سهند در قاب تلویزیون می‌بینیم، همان شخصیتی است که در فیلمنامه وجود داشت؟ کاملا مطابق با متن پیش رفتید یا خودتان هم تعاریفی به نقش اضافه کردید؟

خود فیلمنامه کافی بود و به قدری خوب به موقعیت‌های گوناگون پرداخته بود که لازم نبود کسی از جانب خودش چیزی به آن اضافه کند. تصویری که می‌بینید، همان تعریفی است که در دل فیلمنامه وجود داشت.

به عقیده من شخصیت سهند تا حدودی گنگ است و تکلیف مخاطب با او مشخص نیست. پس این ابهام به‌عمد در فیلمنامه گنجانده شده است؟

بله، گفتم که باید صبر کنید. روشن‌شدن تکلیف سهند و ابعاد نامشخص شخصیتش در قسمت‌های بعدی فیلمنامه گنجانده شده و هنوز برای شناختنش زود است!

از بین بازیگران اصلی مجموعه، شما بیشتر با خانم سجادیه همبازی هستید. گمان می‌کنم این اولین بار است که با هم در یک پروژه حضور دارید. درست است؟

بله، اولین بار است با ایشان همبازی شدم. بسیار عالی هستند و از جمله بازیگران یک نسل پیش از من محسوب می‌شوند که در تئاتر هم فعالیت‌هایی داشته و از بابت همکاری با او بسیار خوشحال
شدم.