گفت‌وگو با کاظم سیاحی، بازیگر سریال لیسانسه‌ها

رحیـم یک بازنده اسـت

کاظم سیاحی با صداپیشگی «جیگر» در مجموعه کلاه‌قرمزی شناخته شد؛ درحالی که او سال‌ها روی صحنه تئاتر هنرنمایی و در چند فیلم و سریال از جمله «کوچه اقاقیا»، «کارآگاهان»، «داوران»، «یادداشت‌های یک زن خانه‌دار» و فیلم «طبقه حساس» بازی کرده بود. سیاحی بار دیگر به دروازه شهرت نزدیک شده؛ این بار با نقش رحیم در سریال «لیسانسه‌ها» به کارگردانی سروش صحت که هر شب از شبکه سه به نمایش درمی‌آید. او این روزها همزمان این دو کار مهمش را همزمان پیش می‌برد؛ یعنی در کنار همکاری با مجموعه کلاه قرمزی، در فصل دوم سریال «لیسانسه‌ها» هم بازی می‌کند. درباره نقشش در این سریال و مقوله شهرت با او گفت‌وگویی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
کد خبر: ۹۹۷۷۲۱
رحیـم یک بازنده اسـت

برای نقش «رحیم» انتخاب جالبی به نظر می‌رسید! چون شما متولد سال 57 هستید و جوان‌تر از آن که نقش پدری را به‌عهده داشته باشید که پسری به سن و سال مازیار دارد، اما از سوی دیگر همین مسأله به رابطه دوستانه مازیار و پدرش کمک کرده و از پدرهای معتاد کلیشه‌ای که تا به حال دیده‌ایم فاصله گرفته‌اید.

نکته جالب درباره انتخاب من این بود که برای برخی شخصیت‌های این سریال سنم زیاد بود و برای برخی دیگر جوان محسوب می‌شدم! البته تا جایی که به خاطر دارم، سروش صحت از همان ابتدا مرا برای بازی در نقش رحیم انتخاب کرده بود و من هم بسیار خوشحال شدم؛ چون نقش‌های چالش‌برانگیز را دوست دارم. فاصله سنی من و امیر کاظمی زیاد نیست و در آوردن رابطه پدر و پسری برایم چالش لذت‌بخشی بود. نگران بودم از پس این کار برمی‌آیم یا نه! ضمن این‌که بازی در نقش معتاد برایم یک چالش محسوب می‌شد، چراکه باید تصویری از فردی معتاد به نمایش می‌گذاشتم که شباهتی به دیگر معتادها نداشته باشد. آقای صحت هم نمی‌خواستند این نقش به سمت کلیشه‌ برود و درنهایت با همکاری و راهنمایی سروش صحت و با ارتباط خوبی که بین من و امیر وجود دارد، توانستیم تا حد زیادی این رابطه پدر و پسری را باورپذیر کنیم.

ما در سریال همه ابعاد و زوایای شخصیت رحیم را نمی‌بینیم، اما فکر می‌کنم شما آن را به طور کامل در ذهن خودتان ساخته‌اید. همین‌طور است؟

به نظرم بازی در هر نقشی با ریزه‌کاری کامل می‌شود؛ ریزه‌کاری درباره خصوصیات مختلف نقش و حتی آن دسته از ویژگی‌ها که شاید بیننده حتی با آنها مواجـه نشود. من سعی کردم این اتفاق بیفتد و اگرچه نمی‌توانم بگویم همه آن‌چیزی را که در ذهنم داشتم، به طور کامل به نمایش گذاشته‌ام، ولی به کمک متن و کارگردانی تا حدی این ریزه‌کاری‌ها را در بازی‌ام گنجانده‌ام.

چه ویژگی‌هایی از شخصیت رحیم در ذهن شما شکل گرفت؟

مهم‌ترین نکته‌ای که درباره این شخصیت به ذهنم رسید، این بود که او یک بازنده است و خودش هم می‌داند توان ایجاد تغییر در خودش را ندارد. در زندگی واقعی آدم‌هایی از این دست دیده‌ام. کسانی که دوست دارند تغییر کنند یا طور دیگری باشند، ولی توان عملی کردن خواسته‌هایشان را ندارند. به نظرم این برداشت از شخصیت رحیم خیلی به من کمک کرد تا بتوانم آن را بازی کنم. هر بار که از ترک کردن حرف می‌زند، راست می‌گوید و واقعا می‌خواهد ترک کند، اما توان تغییر دادن خودش را ندارد. این نکته کلیدی در تک‌تک اتفاقات زندگی رحیم، برای من مهم و کارگشا بود، چون می‌دانستم او دوست دارد آدم خوبی باشد، همین‌طور پدر و همسری خوب، اما توانش را ندارد.

گذشته‌ای برای او متصور شده‌اید؟

اگر بگویم گذشته خیلی دقیقی برای او متصور شده‌ام، دروغ است، ولی چیزهایی درباره گذشته او برای خودم ترسیم کرده‌ام که بیشتر شامل کلیات می‌شود. درواقع بیشتر از هر چیز شرایط روحی او را مدنظر قرار دادم. برای من باورپذیر شدن رابطه او و پسرش اهمیت داشت و این‌که با هم دوست باشند. رحیم اصرار ندارد به مازیار بگوید من پدر تو هستم! به نظرم حال و هوای این شخصیت و نوع رابطه‌اش با تک‌تک آدم‌ها مثل پسرش، همسرش، دوستان پسرش و اطرافیان می‌توانست به شکل‌گیری و باورپذیری این شخصیت کمک کند. امیدوارم درست فکر کرده باشم.

طراحی شما برای این شخصیت، تاثیری بر فیلمنامه داشت و آیا باعث شد که مثلا قصه تغییر کند و این نقش پررنگ‌تر بشود؟

فیلمنامه نوشته شده بود و می‌دانستم برای این شخصیت چه اتفاقی می‌افتد و به کجا می‌رسد، اما هر بازیگری با توجه به خصوصیات و دیدگاهش می‌تواند نقش را به سمتی ببرد و اتفاقات خوب و بدی برای آن رقم بزند. من دوست ندارم درباره این تاثیرگذاری حرف بزنم. بهتر است دراین باره سروش صحت و ایمان صفایی اظهارنظر کنند. برای خودم جذاب است که بدانم آنها چه فکر می‌کنند.

کارنامه شما می‌گوید که خیلی شهرت را دوست ندارید. همین‌طور است؟

هر بازیگری شهرت را دوست دارد؛ شهرت و میل به دیده شدن در ذات حرفه بازیگری نهفته است.

اما انتخاب‌های شما طوری است که انگار می‌خواهید از دیده شدن و شهرت فرار کنید. مثلا فعالیت شما بیشتر در تئاتر و صداپیشگی متمرکز شده است!

من شهرت را دوست دارم، اما عطش مشهور شدن ندارم. شاید حق با شماست و این به خصوصیات اخلاقی خودم بر می‌گردد که دوست ندارم خیلی جلوی چشم باشم البته بد هم نبود با دیده‌شدن و مشهور شدن راحت می‌بودم.

این احتمال وجود دارد که رحیم شما را به شهرت نزدیک کند. چون هم نقش خاصی است، هم مفصل و هم در دل سریالی قرار گرفته که مخاطب دارد!

دیده شدن در تداوم حرفه بازیگری خیلی مهم و موثر است، ولی از صمیم قلب می‌گویم که من همیشه دوست داشته‌ام کارم را درست و دقیق انجام بدهم، گروه از من راضی باشد و در مجموعه‌ای که با آنها همکاری دارم، در جای درست قرار بگیرم. هیچ وقت با این نیت یک نقش را نمی‌پذیرم که به واسطه آن خیلی دیده بشوم؛ اولویت اصلی‌ام خوب بازی کردن نقشی است که به من محول می‌شود.

دوست دارید همان اتفاقی برای شما رخ بدهد که در مورد بهنام تشکر و هومن برق‌نورد بعد از سال‌ها بازیگری در تئاتر افتاد و البته انگار هوتن شکیبا هم در همین مسیر قرار گرفته است.

هوتن به نظر من استعداد فوق‌العاده‌ای است که هم باید بیشتر دیده بشود و هم بیشتر کار کند تا آدم‌ها هنرش را ببینند. خوشحالم که دارد شناخته می‌شود و امیدوارم همین‌طور خوب و درست جلو برود.

من این را درباره خود شما پرسیدم!

نمی‌دانم چه خواهد شد، اما دوست دارم نقش‌های متفاوت و متنوع به من پیشنهاد بشود. فکر می‌کنم زیبایی بازیگری به این است که بتوانم خودم را در نقش‌های متفاوت محک بزنم.

آذر مهاجر

رادیو و تلویزیون

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها