آن سال‌ها مردم با تمرکز بیشتری‌ آثار را می‌دیدند

او دوره کارگاه آموزش پانتومیم را زیر نظر فرانسوا لکوک و مارک پیرس و سه دوره مستمر کارگاه‌های آموزشی مدیریت تئاتر توسط ویزیتینگ آرتز در ایران و نیز کلاس‌های خصوصی بانو «مهین اسکویی» با عنوان سیستم استانیسلاوسکی را گذرانیده است او همچنین عضو هیات مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر، عضو انجمن بازیگران سینمای ایران و نیز مدرس کلاس‌های بازیگری فرهنگسرای ارسباران بوده است.

مثل یک لبخند، جای خالی دریا، خداوند عشق را آفرید، چهارسوق خاطره و در کوچه‌های باران و توراندخت از جمله کارهای مهم کارنامه کاری کاظمی محسوب می‌شود.

کاظمی سال 75 موفق به دریافت تقدیرنامه در جشنواره سیما برای «سرودهای شاپرک» شده است. با کاظمی درباره فعالیت بازیگری و کارگردانی‌اش گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که می‌خوانید:

شما از جمله اولین بازیگران زن تلویزیون هستید که از اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 حضور موثری در سریال‌های خانوادگی داشتید. این حضورها برایتان چه ویژگی‌هایی داشت؟

برای اولین بار در سریال این زمینی‌ها به کارگردانی مسعود شاه‌محمدی فضای بازی و حضور در سریال‌های خانوادگی را تجربه کردم. بعد از این تجربه موفق در چند سریال دیگر با مسعود شاه‌محمدی همکاری مجدد داشتم. با رواج ساخت سریال‌های طنز خانوادگی مقداری فضا و فرمت کار تغییر پیدا کرد؛ سریال‌هایی که به جای نگاه واقع‌گرایانه صرف، توام با نگاه فانتزی بودند و ضمن ارائه پیام‌های اخلاقی به سرگرم کردن مخاطبان توجه داشته و شیرینی و حلاوت خاص خودشان را داشتند. این سریال‌ها تاثیرات مثبت زیادی روی مخاطبان داشت.

با بهروز بقایی حضورهای موفقی در این نوع سریال‌ها داشتید..

بله، در سریال دیروز، امروز و فردا برای اولین‌بار با بهروز بقایی همبازی بودم و خیلی مورد توجه مردم قرار گرفت. هنوزهم بعد از گذشت دو دهه مردم درباره این کار و به نکات مثبتش با من صحبت می‌کنند و می‌پرسند که چرا این نوع سریال‌ها کمتر تولید می‌شود.

چقدر ساخت این نوع سریال‌های ملودرام و طنز خانوادگی تحت تاثیرشرایط اجتماعی اوایل دهه 80 بود؟

در آن سال‌ها تکنولوژی مثل این روزها فراگیر نشده بود و موبایل و فضاهای مجازی و اینستاگرام و... این‌قدر حضور پررنگی در زندگی‌ها نداشت و مردم با دقت و تمرکز بیشتر فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی را می‌دیدند و توجه مردم روی برنامه و سریال‌های ایرانی متمرکز بود.

در دهه 70 و 80 فیلمنامه سریال‌ها بعد از تکمیل به مرحله ساخت می‌رسیدند و این یک ویژگی برای تولید سریال‌های باکیفیت بود...

بعد از پیروزی انقلاب معیارهای اساسی اصول هنری به شکل مطلوبی مورد توجه قرار گرفت و این اصول هنری توام با فرهنگ و سنت‌های ایرانی و اسلامی بود. ولی بعدها بتدریج احترام به اصول هنری کمرنگ‌تر شد و در سال‌های اخیر در برخی از کارها برای به‌موقع رساندن به آنتن پخش شتاب‌زدگی‌هایی بخصوص در زمینه نوشتن متن دیده می‌شد.

به کدام یک از سریال‌هایی که بازی کرده‌اید علاقه بیشتری دارید؟

به مجموعه سریال‌هایی که برای مسعود شاه‌محمدی مثل خداوند عشق را آفرید و دیروز، امروز، فردا را بازی کردم علاقه خاصی دارم. بعد از تجربه موفق این‌زمینی‌ها به اتفاق ایشان سریالی را برای گروه کودک شبکه دو با عنوان مزه خوب کودکی کارکردیم و به نظرم یکی از مجموعه‌های موفق کودکانه شبکه دو است و سوای جذابیت‌های محتوایش دیدنش باعث می‌شد تخیل کودکان برانگیخته بشود و یادم می‌آید خیلی از کودکان دهه 80 صبح‌های جمعه با اشتیاق این برنامه را تماشا می‌کردند.

در میان نقش‌هایی که بازی کرده‌اید، کدام یک از آنها برایتان خاطره‌برانگیزتر است؟

نقش نرگس در سریال مزه خوب کودکی را خیلی دوست دارم. نقش گلی درسریال دیروز، امروز، فردا هم پراز اوج و فرودهای شخصیتی بود. در کنار این دو نقش، نقش عصمت در سریال بچه‌های بهشت به کارگردانی خسرو معصومی نقش ارزنده و شایسته‌ای بود.

در سال‌های اخیر در حوزه تئاتر کودک و نوجوان فعالیت جدی را دنبال می‌کنید، آیا کودک درون قوی دارید؟

بعد از حضورم در تلویزیون در دهه 80 در تئاتر کم‌کارتر شدم و هر کاری را برای بازی یا کارگردانی قبول نمی‌کردم. از سال‌های اواخر دهه 80 گرایشم به تئاتر کودک و نوجوان بیشتر شد و متوجه شدم می‌توانم ایده‌آل‌های ذهنیم را در کار کودک روی صحنه اجرا کنم و همچنان هم به این حوزه علاقه دارم و در حال حاضر هم مشغول اجرای نمایشی روی صحنه در سالنی در محله زعفرانیه هستم.

مردم بیشتر شما را با کدام نقشتان می‌شناسند؟

گلی در سریال دیروز، امروز، فردا برای مردم خیلی جذاب بود و بیشتر آدم‌هایی که در امکان عمومی با من صحبت می‌کنند درباره این نقش و خصوصیاتش مباحث متفاوتی را مطرح می‌کنند.

احمد محمد اسماعیلی

ضمیمه قاب کوچک جام جم