کمپوتی به یادگار از تابستان

به گزارش جام جم سرا ، شاید همین تنوع بی‌شمار میوه‌ها و حرام شدن بخش زیادی از آنها در یخچال خانه‌ها، جرقه پختن کمپوت را در ذهن مادران ایرانی زده است؛ دسر لذیذی که باب دندان همه اعضای خانواده و بیشتر از همه کودکان و سالمندان است.

کمپوت‌هایی که برای نجات میوه‌های مانده در پستوی یخچال درست می‌شود و شاید هم برای این‌که میوه‌های عزیز و لذیذ یک فصل، خوشمزه و ماندگارتر به فصل بعدی راهی شود.

کمپوت سیب، گیلاس و گلابی از ساده‌ترین دسرهایی است که هنوز هم در خانه‌های ایرانی‌ها پخته و در ظرف‌های شیشه‌ای‌ رنگارنگ و در هوای سرد تراس و بالکن خانه یا پایین‌ترین طبقه یخچال نگهداری می‌شود.

طرز تهیه کمپوت هم از قدیم تا به امروز یک روش ساده بوده؛ مادران میوه‌هایی را که در معرض گندیدگی بوده برداشته، پوست آنها را جدا کرده و بعد از لک‌گیری، آنها را تمیز می‌شستند، بعد هم قابلمه‌ای را پر از آب و به آن شکر اضافه می‌کردند و میوه‌های تکه‌تکه شده را در آن می‌ریختند. وقتی میوه‌ها خوب در آب شکر غوطه‌ور می‌شد و چند جوش ملایم روی اجاق می‌خورد آن را برمی‌داشتند و در ظرف‌های شیشه‌ای لبالب می‌ریختند و بعد هم در آن را محکم می‌بستند؛ روش خانگی که هنوز هم بعضی از کدبانوهای ایرانی آن را دنبال می‌کنند.

کمپوت، میوه‌ها را نرم و خوشمزه می‌کند و همیشه در کنار غذای اصلی دسری مناسب و خوش بر و رو است. از طرفی دوای درد پیرزن و پیرمردهای بی دندانی است که دلتنگ میوه شده‌اند و دوست دارند هنوز سیب گاز بزنند و گلابی بخورند؛ کمپوت‌هایی باب دندان نداشته و معده‌های ضعیف و چروکیده. از طرفی کمپوت کردن میوه‌ها، با یک‌تیر دو نشان را زدن است، هم از دور ریختن و اسراف آنها جلوگیری می‌شود و هم دسری خوشمزه در خانه هست که در مواقع حساس بیماری و مهمانداری به دادتان می‌رسد. کمپوت را به همه دلایلی که گفتم دریابید، میوه‌های لک گرفته را روانه سطل زباله نکنید، راه نجات آنها کمپوت کردن است و بس.

ضمیمه چمدان