مرز بین عشق و نفرت

یک مدار مغزی یکسان در هر دو احساس عشق و نفرت درگیر است اما نفرت برای عقلانیت حفظ ظاهر می‌کند. دانشمندانی که ذات فیزیکی نفرت را بررسی می‌کنند، دریافته‌اند که بعضی از مدارهای عصبی که در مغز مسئول آن هستند، همان‌هایی هستند که در زمان احساسات عاشقانه استفاده می‌شوند. در حالی که عشق و نفرت دقیقاً دو قطب مخالف همند.

کد خبر: ۵۹۸۹۷۷

براساس تحقیقی که در آن اساس بیولوژیکی عشق و نفرت کشف شد، مشخص شد که این دو در مغز انسان رابطه‌ای تنگاتنگ با هم دارند.

در این تحقیق از یک اسکنر مغز برای کشف مدارهای عصبی که افراد در زمان نگاه کردن به عکس کسی که می‌گویند از او متنفر هستند فعال می‌شود، استفاده شد. این تحقیق مشخص کرد که «مدار تنفر» زمینه‌های اشتراکی با «مدار عشق» دارد. یافته‌های این تحقیق می‌تواند توضیح دهد که چرا هم عشق و هم نفرت می‌تواند منجر به رفتارهای افراطی شود؛ هم قهرمانانه و هم خصمانه.

نفرت معمولاً شور خصمانه در نظر گرفته می‌شود که در دنیایی بهتر می‌بایست کنترل شده و از بین برود اما برای بیولوژیست، نفرت احساسی است که به اندازه عشق اهمیت دارد.نفرت هم مثل عشق گاهی غیرمنطقی است و می‌تواند منجر به رفتارهای قهرمانانه یا خصمانه شود. اما چطور دو احساس کاملاً متضاد می‌توانند یک رفتار یکسان ایجاد کنند؟

این تحقیق بر روی ۱۷ نفر که اظهار نفرت شدید نسبت به یک فرد خاص را ابراز کرده بودند انجام گرفت. فرد مورد نفرت برای اکثر آنان یک معشوق قدیمی یا یکی از رقبای کاری بود اما نفرت یکی از خانم‌های داوطلب نسبت به یک شخص سیاسی معروف بود. محققان فعالیت مدارهای عصبی مغز را که در زمان نگاه کردن فرد به عکس‌های آن افراد مورد تنفر، فعال می‌شد بررسی کردند. آنها متوجه شدند که مدار نفرت شامل بخش‌هایی از مغز است که پوتامن و اینسولا نامیده می‌شود و در قشر زیرین آن قرار گرفته است.

پوتامن مداری است که در درک اهانت و انزجار دخیل است و همچنین می‌تواند بخشی از سیستم حرکتی درگیر در فعالیت‌های جسمی باشد. پوتامن و اینسولا به طور قابل‌توجهی هر دو در عشق هم فعال هستند که البته جای تعجب نیست. پوتامن همچنین می تواند در آماده‌سازی اعمال خشونت‌آمیز در زمینه عشقی نیز درگیر باشد.

تحقیقات قبلی نشان داده است که اینسولا هم می‌تواند در واکنش‌های به محرک‌های مضطرب‌کننده دخیل باشد و هم نگاه کردن صورت هم فرد مورد علاقه و هم فرد مورد نفرت می‌تواند شامل چنین سیگنال اضطراب‌آوری باشد.

یک تفاوت عمده بین عشق و نفرت در این واقعیت است که بخش وسیعی از قشر مخ (که مربوط به قضاوت و استدلال‌آوری است) در عشق غیرفعال می‌شود، درصورتی که فقط بخش کوچکی از آن در نفرت غیرفعال است. ازآنجاکه نفرت احساسی همه‌گیر مثل عشق است، ممکن است تعجب‌آور باشد. در عشق، عاشق معمولاً کمتر انتقادی و قضاوتی درمورد فرد موردعلاقه خود برخورد می‌کند، و این در حالی است که زمینه نفرت، فرد برای آسیب زدن و انتقام گرفتن، شدیداً قضاوتی عمل می‌کند.

جالب است که فعالیت بعضی از این ساختارها در واکنش به صورت مورد نفرت از نظر شدت کاملاً متناسب با نفرت عنوان شده است و درنتیجه باعث می‌شود وضعیت ذهنی نفرت، کاملاً عینی قابل‌اندازه‌گیری باشد. یافته‌های این تحقیق می‌تواند در پرونده‌های جنایی نیز مفاهیمی به دنبال داشته باشد.