نام مهدی مظلومی، من را یاد دفتر هفته‌نامه و آقای سردبیر و کم و کاستی‌های حرفه‌مان می‌اندازد. مجموعه تلویزیونی «بدون شرح» اولین تجربه کارگردانی مهدی مظلومی در عرصه طنز بود. داستان هفته‌نامه‌ای به نام شهر قشنگ با نویسندگانی که گاه عین ما خبرنگاران برای بودن تلاش می‌کنند و گاه هم موفق می‌شوند مفاهیم درستی را از دنیای مطبوعات به تصویر بکشند.
کد خبر: ۳۷۰۷۲۵

رشته اصلی مظلومی کارگردانی است و فعالیت هنری خود را با تدوین شروع کرده است. مظلومی پس از «بدون شرح» آثاری از قبیل روزگار خوش حبیب‌آقا، کمربندها را ببندید، اکسیژن، بانکی‌ها و زندگی به شرط خنده، باغ شیشه‌ای و... را در کارنامه خود دارد.

او می‌گوید: من همیشه سعی کردم از هر اتفاقی که در زندگی‌ام افتاده، نهایت بهره‌برداری را بکنم. اگر اتفاق خوب بوده باشد از انرژی و نتیجه مثبت آن استفاده کردم و اگر اتفاق ناگوار و تلخی بوده باشد همیشه سعی کردم از آن درس بگیرم.

مظلومی با بیان این‌که خوشایندترین و بهترین اتفاق زندگی من تولد دخترم درسا بوده است، می‌گوید: من و همسرم اصلا تصمیم به بچه‌دار شدن نداشتیم تا این‌که روزی یکی از دوستان ما که با ما هم‌عقیده بود، خود صاحب فرزندی شده بود و بسیار هم از این بابت خوشحال و راضی بود. این دوست رو کرد به من و گفت: تو که می‌دانی من همیشه با بچه‌دار شدن مخالف بودم ولی الان دارم به تو می‌گویم بچه‌دار شو چون یکی از بزرگ و بهترین لذت‌ها در زندگی زمانی است که پدر می‌شوی.

حرف این دوستم زمانی برای من معنی پیدا کرد که دخترم به دنیا آمد. شاید باورتان نشود که چه لذت و هیجانی دارد. وقتی می‌فهمید پدر شدید، این هیجان قابل وصف نیست ولی حتما آنهایی که پدر هستند حرف من را بهتر خواهند فهمید. الان درسا 6 ساله شده و من باز همان احساس روز اول را دارم.

یادم هست که اولین نگاه خودم با او را توسط دوربین ثبت کردم یعنی دوربین را روشن کردم و وقتی پرستار پرده را کنار زد و بچه را به من نشان داد من از پشت ویزور دوربین او را دیدم چون هیجان و لذت دیدن او از پشت ویزور دوربین برای من خیلی بیشتر بود.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها