اجلاس پاریس ، کدام سو؛

گردهم آمدن نمایندگان احزاب سیاسی لبنان در پاریس ، هر چند از نظر خیلی از محافل سیاسی و رسانه ای این کشور، ممکن است نتیجه ای در بر نداشته باشد، با این حال ، بسیاری دیگر، خوش باورانه

کد خبر: ۱۳۹۶۷۹

به نتایج آن در ایجاد فضای تنفسی جدید در متن بحران دامنه دار و پرکشاکش سیاسی موجود، امید بستند.
البته ، باید در نظر گرفت رویکرد متفاوت رئیس جمهور جدید فرانسه نسبت به طرف های منازعه سیاسی در لبنان ، به جز اظهارات خصومت آمیز علیه حزب الله که مجبور به پس گرفتن آن شد، موجب گردید تا احزاب سیاسی لبنان ، نمایندگان خود را رهسپار پاریس نمایند.
این اجلاس ، اتفاقا در آستانه تحولات مهمی در لبنان برگزار می شود و از این رو به میزانی که در آن پیشرفت حاصل شود، می توان به کاهش درگیری ها و دست کم متوقف شدن روند رد و بدل شدن اتهامات متقابل که بسان جنگ روانی ، فضای سیاسی را در برگرفته است ، امید بست.
شک نباید داشت در صورتی که نتیجه ای از اجلاس پاریس حاصل نشود، لبنانی ها، در پایان مدت ریاست جمهوری امیل لحود، شاهد تشکیل دولت جداگانه ای از آن معارضان خواهند بود و از آنجایی که این دسته نیرومند سیاسی به هیچ وجه ، مشروعیت دولت سنیوره را به رسمیت نمی شناسند، می کوشند تا از طریق تشکیل دولت موازی ، نفوذ و قدرت نهفته را آشکار نماید.
البته تا همین حالا، دولت سنیوره با استظهار به حمایت های قوی ، کم سابقه و علنی واشنگتن و ریاض ، سرپا مانده است.
حریری جوان که چندی است وارد عرصه سیاست شده است ، به خوبی از این نکته مطلع است و به همین دلیل اردوگاه موافقان دولت ، از نوسانات ایجاد شده در سیاست خارجی امریکا از جمله احتمال عقب نشینی نظامیان امریکایی از عراق و تحمل شکست های متوالی در افغانستان و یا تسلط حماس بر نوار غزه ، دلهره دارند.
در این راستا شاید رویدادهای نهرالبارد را می توان یک گریز از سوی موافقان دولت سنیوره برای کم کردن بار فشار سنگین و پی درپی سیاسی که از سوی معارضان وارد می شود، به حساب آورد. این مانور تا به حال هزینه های گزاف و پیش بینی نشده ای را بر ارتش کوچک ، نامجهز و فرقه ای لبنان ، وارد کرده است. اما در این عرصه ، معارضان ، ابتکار عمل را نیز از دست ندادند.
اولا حریری را به تجهیز و تقویت فتح الاسلام متهم کردند و ثانیا از اقدام ارتش ، به منظور حفظ هویت ملی و یکپارچه اش حمایت کردند و ثالثا درخواست اعمال راه حل سیاسی برای پایان دادن به این مناقشه را مطرح کردند.
حال در پرتو وضعیت فعلی ، باید دید موافقان دولت در اجلاس پاریس ، آیا از تحولات غیرمنتظره در خاورمیانه برای رسیدن به یک راه حل با معارضان ، عبرت خواهند گرفت و به علاوه باید پرسید این اجلاس ، لبنان را به کدام سو خواهد برد؛
این پرسش از این رو اهمیت دارد که بدانیم هر دو سوی معادله ، ظهور قدرت معارضان و تثبیت جایگاه سیاسی آنان در نظم و ساخت سیاسی جدید در لبنان ، تردیدناپذیر است.
به معنی دیگر، اگر این اجلاس ، مشارکت سیاسی و گفتگو را به عنوان پایه ای برای حل و فصل بحران جاری برگزیند، ثقل سیاسی معارضان ناگزیر باید در هرگونه قطب بندی ظهور و بروز یابد و اگر بحران ، همچنان استمرار یابد، ناتوانی سنیوره و شرکای سیاسی اش در تصدی امور روزمره باز هم از قدرت معارضان حکایت می کند و اینها، رمز و راز دخالت فرانسه برای حل و فصل بحران و یا اصرار واشنگتن بر ماندن سنیوره و یا حمایت بی چون و چرای ریاض از حریری جوان است. تاکنون ، تنها سیاست ورزی معارضان است که این کشور را به آستانه یک جنگ فراگیر نکشانده است.