برخورد با استیضاح وزیر راه و ترابری می توانست خردمندانه تر از آنچه مشاهده کردیم ، باشد.
کد خبر: ۴۹۴۸۱

1- برخی چهره های سیاسی و مطبوعات ، این حق مجلس را ناحق جلوه دادند و در عین حال که چند ماه پیش برخوردهای سیاسی مجلس ششم را بی کم و کاست تایید می کردند ، رفتار مجلس هفتم را زیر سوال بردند. گروهی دیگر تحت لوای دفاع از دولت و شخص رئیس جمهوری حرفهایی زدند که دانسته یا ندانسته بی حرمتی نسبت به آقای خاتمی است . خواندیم و شنیدیم که آقای خرم ، پایبندترین عضو کابینه به اصلاحات آقای خاتمی است . اصولا در سالهای اخیر ، شخص محوری و دفاع کور از افراد ، به یک روش سیاسی تبدیل شده و در عین حال که این رسم سالهاست در دنیای پیشرفته برچیده شده ، در جامعه ما تازه دارد پا می گیرد. آیا کسانی که یک وزیر ولو پرکار و موفق را عمود خیمه اصلاحات می خوانند ، به لوازم ادعای خود نیز پایبندی دارند؛ وانگهی ، ناتوان خواندن رئیس جمهوری از تعیین جانشین مناسب برای وزیر برکنار شده ، چه خدمتی به رئیس دولت است؛ عده ای نیز استیضاح آقای خرم را تسویه حساب سیاسی می دانند. اگر چه این شائبه ، تا حدی وجود داشته است اما متقابلا کسانی که مساله را نیز مطرح می کنند جز بازی سیاسی ، کار دیگری بلد نیستند. همین افراد ، باقیمانده عمر دولت آقای خاتمی را همراه با چالش دائمی با مجلس پیش بینی می کنند. عباراتی که در این زمینه به کار گرفته می شود، مقدمه یک هجمه روانی در جامعه و شروع فعالیت دوباره گروههای فشار است که در بخشی از حاکمیت حضور دارند. همین ها طی 4 - 5 سال گذشته ، تمام هنرشان این بوده که فعالیت های مثبت دولت خاتمی را در زمینه های اقتصادی تحت الشعاع یکی دو واکنش سیاسی قرار دهند و نگذارند مردم طعم شیرین آن را بچشند.
2- اشتباه آقای خرم مثل برخی دیگر از مسوولان این بود که هنگام اشتباه دست اندرکاران وزارتخانه اش ، حاضر به پذیرش خطا نبود. گر چه ایشان در جلسه علنی مجلس اظهار کرد که مسوولیت حادثه ایستگاه نیشابور را پذیرفته ، اما شهروندان ، چندین بار چهره عصبانی وی را در مواجهه با خبرنگاران به یاد دارند. اگر مردم درباره صحت سخنان آقای وزیر که معتقد بود اهل ریخت و پاش نیست ، قادر به تحقیق نبودند ، دست کم در مورد واکنش های تند ایشان ، حق را به او نمی دهند. اینک آقای خرم رفته است و مروت حکم نمی کند درباره نقاط ضعف او نوشت اما به نظر می رسد مسوولان (در هر 3 قوه) باید تمرین مواجهه با مردم را در دستور کارشان قرار دهند تا به سرنوشت مشابهی دچار نشوند. علاوه بر این ، واکنش های تحریک آمیز او و برخی دیگر از مسوولان پارلمانی دستگاه های دولتی با تعامل بایسته بین دو قوه اصلی کشور منافات داشت.
3- از آن طرف ، تعابیر برخی استیضاح کنندگان نیز شایسته نبود. یکی از نمایندگان گفت : دو نفر برای سرودن شعر نزد داور رفتند ، وقتی نفر اول شعرش را خواند ، داور گفت شعر دومی بهتر است پرسیدند: چرا بدون شنیدن شعر نفر دوم ، قضاوت کردی و او پاسخ داد: کسی نمی تواند بدتر از شاعر اولی شعر بگوید! این نماینده از سخن خود چنین نتیجه گرفت که هر کس به جای وزیر راه بیاید ، از او ضعیف تر نیست . این کنایه اهانت آمیز و تعابیر مشابه آن ، فضای تعامل مجلس و دولت را مخدوش و جوی از کینه و نامهربانی را حاکم می کند. مجلس هفتم در آغاز راه است و انتظار می رود نمایندگان با رفتارهای سنجیده نشان دهند که برای خدمت به مردم ، ادبیات زیبا هم وجود دارد.
4- وقتی همین مجلس به وزیر پیشنهادی رئیس جمهوری برای تصدی وزارت رفاه رای اعتماد داد ، برخی فعالان سیاسی با این پیش فرض که منطقا جناح اکثریت با خاتمی مخالف است ، گفتند این رای نشانگر آن است که در مجلس ، اکثریتی وجود ندارد ، هر چند همان زمان عده ای پاسخ دادند که اتفاقا همین رای نشانگر وجود اکثریت و عزم آن در تعامل با دولت خاتمی است ولی رای روز یکشنبه مجلس بویژه با قاطع بودن آن ، بار دیگر برتحلیل پیش گفته (نبود اکثریت) مهر ابطال زد.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها