تابستان امسال ، تابستان غم انگیزی برای سینمای ایران بود. از مرگ پرحاشیه و عجیب عباس کیارستمی گرفته تا خاموشی مفتش شش انگشتی سینمای ایران. بازی های داوود رشیدی جزوی از خاطره جمعی چند نسل از دوستداران سینمای ایران است.
تابستان امسال . تابستانی بود كه انسانهای نورانی زیادی رفتند كه خیلی خوب بودند. مثل مادر من كه ۲۱ مرداد ۱۳۹۵ غروب كرد و چشم از جهان فرو بست مادری كه سالها زحمت و رنج كشید برای من و تمام هم و غمش زندگی اش من بودم همیشه نگران من بود رفت و مرا تنها گذشت و فقط خاطراتش را برام گذاشت , خاطرات دوران دبستان , دوران راهنمایی , دوران دبیرستان , دوران سربازی و بعد از دوران سربازی , رفتن انسانهای خوب از زندگی انسان خیلی سخت است اما آخر و عاقبت همه ما این است كه روزی باید كوله بار سفر را ببندیم و از این دنیا مرخص شویم و تنها چیزی كه از انسان میماند فقط یك نام نیك میتواند باشد .