گفت و گو با میلاد دورباش ، نویسنده بازی​های اندرویدی

قهرمان بودن را با هلیکوپتر نجات تجربه کنید

هر روز بر تعداد کاربران تلفن هوشمند در ایران و جهان افزوده می‌شود. با این حال به نظر می‌رسد در ایران این وسیله بیشتر جنبه تجملی دارد و کمتر کسی از تمام امکانات آن استفاده می‌کند. از همین رو یکی از مشکلات برنامه‌نویسان و توسعه‌دهندگان ایرانی، کمبود مشتری برای برنامک‌های کاربردی در حوزه‌های جدی است.
کد خبر: ۵۹۹۸۲۹
قهرمان بودن را با هلیکوپتر نجات تجربه کنید
از سوی دیگر بازار کم‌توقع داخلی می‌تواند سکوی پرتابی باشد تا توسعه‌دهندگان نرم‌افزارهای ایرانی بتوانند با شهامت و تجربه بیشتری به بازارهای جهانی نگاهی بیندازند. شاید صنعت بازی بتواند راهگشای این مشکل باشد و زمینه را برای آشتی مردم با بخش هوشمند تلفن‌های همراه امروزی هموار سازد و همچنین دستمایه تمرین و کسب تجربه برای جوانان خلاق ایرانی باشد. از این رو بر آن شدیم ضمن شناسایی چند بازی‌نویس ایرانی برای محیط‌های اندروید و آی.او.اس، با فرصت‌ها و تهدیدهای این حوزه بیشتر آشنا شویم. نفر اول فهرست نه‌چندان بلندبالای ما آقای میلاد دورباش، نویسنده و توسعه‌دهنده بازی هلیکوپتر نجات است که بتازگی و با کمک دوست هم خوابگاهی‌اش این بازی را برای سیستم عامل اندروید منتشر کرده است. بازی جذابی که نظرات مثبت زیادی را برای این تیم دو نفره به ارمغان آورده است.

چند سال داری و در چه رشته‌ای درس می‌خوانی؟

21 سال دارم، در اصفهان به دنیا آمده‌ام و در حال حاضر در رشته نرم‌افزار دانشگاه کاشان درس می‌خوانم.

چه شد که به فکر ساخت یک بازی افتادی؟

کاملا شانسی! من از دوران راهنمایی خیلی اتفاقی با برنامه‌نویسی آشنا و کم‌کم عاشق این کار شدم. این علاقه به برنامه‌نویسی در من ماند تا این که همین یک سال پیش یک روز در صندوق ایمیل‌ام با یک فایل 200 صفحه‌ای روبه‌رو شدم که دوستم برایم فرستاده بود. آن فایل در حقیقت کتابی بود که روش ساخت بازی برای سیستم عامل اندروید را آموزش می‌داد. بعد از اندکی مطالعه علاقه‌مند شدم هر طور شده یک بازی بسازم.

اولین بازی ای که ​ساختی؛ همین هلیکوپتر نجات بود؟

ابتدا اگرچه تمام آن کتاب را خوانده بودم ولی تجربه‌ای نداشتم تا یک بازی را تماما خودم بسازم. به همین دلیل به سراغ یک بازی آنلاین خارجی رفتم که تحت وب و در قالب فلش اجرا می‌شد و تلاش کردم از روی آن الگو بردارم.

فایده‌ای هم داشت؟

در واقع عکس‌ها (texture) و نوشته‌های آن بازی به دردم می‌خورد تا بتوانم به کمک آن، بازی خودم را بسازم. برای این کار عکس‌ها و نوشته‌هایش را استخراج (دی کامپایل) کردم. با انجام یکسری تغییرات و اضافه کردن چند مرحله به نمونه خارجی، سرانجام توانستم این بازی را به قول معروف بومی‌سازی کنم و آن را مطابق فرهنگ و عادت‌های جوانان ایرانی بازنویسی کنم. این بازی که اولین تجربه من بود همین بازی هلیکوپتر نجات است.

ساخت بازی چقدر زمان برد؟

حدود یک ماه. ولی در این مدت به صورت فشرده روی آن کار می‌کردم.

از چه برنامه‌هایی برای ساخت بازی استفاده کردی؟

از پلتفرم اُپن جی اِل (openGL) برای نمایش دادن (رندر کردن) گرافیک دوبعدی کمک گرفتــم. برای برنامه‌نویسی نیز از موتور اَند​اِنجین (andengine) استفاده کردم. در حقیقت این موتور کار برنامه‌نویسی دستی و زحمت آن را بسیار کاهش می‌دهد. از eclipse هم برای برنامه‌نویسی جاوا که در اندروید به کار می‌رود بهره گرفتم.

آیا تمام این کارها را خودت به تنهایی انجام دادی؟

همه‌ را نه؛ در واقع کار برنامه‌نویسی را خودم انجام دادم، اما زحمت طراحی را دوستم که در دانشگاه با یکدیگر هم اتاقی بودیم کشید. در طراحی بازی خیلی دست نبردیم و از همان هسته نمونه خارجی استفاده کردیم، اما چهار مرحله که در فضای شهر اتفاق می‌افتد را خودمان به آن افزودیم.

سخت ترین بخش از ساخت بازی چه بود؟

در واقع همه‌اش سخت بود، اما اگر بخواهم به سخت‌ترین مورد اشاره کنم می‌توانم به ساخت و اضافه کردن یک طناب آویزان به هلیکوپتر درون بازی اشاره کنم.

آیا توانستی از بازی‌ات درآمدی هم کسب کنی ؟

بله. برای این کار از روش In-app یا همان پرداخت درون برنامه‌ای استفاده کردم. در حقیقت بازی من مجانی است و برای دانلود آن نیازی به پرداخت هزینه نیست، اما اگر بخواهید یکسری امکانات و مراحل اضافه که هیجان بیشتری هم دارد تجربه کنید باید هزینه‌ای را بپردازید.

آماری هم از تعداد کاربران و درآمدی که تا الان به دست آورده‌ای، داری؟

در حال حاضر بیش از صد هزار نفر هلیکوپتر نجات را نصب کرده‌اند و من و دوستم توانسته‌ایم حدود یک میلیون تومان درآمد داشته باشیم.

فکر نمی‌کنی اگر در خارج از ایران یا حداقل در شهری مثل تهران بودی می‌توانستی درآمد بیشتری کسب کنی؟

چرا، اگر خارج بودم کارم خیلی راحت‌تر می‌شد، چون دسترسی آسان به گوگل پلی داشتم. اما فکر نمی‌کنم این موضوع باعث شود کل این کار را کنار بگذارم. ما در ایران بجز کلی سایت و وبلاگ برای عرضه برنامک، دو مرجع قدرتمند یعنی کافه بازار و کندو را برای دریافت برنامک‌های اندرویدی داریم. فکر نمی‌کنم کاربر گوشی تلفن اندرویدی در ایران باشد که یکی از این دو فروشگاه را روی دستگاهش نصب نکرده باشد. با استفاده از همین دو مارکت می‌توان یک شبه کلی طرفدار و مشتری جمع کرد، مانند همان اتفاقی که برای من افتاد. راستش برای تهران بودن یا شهرستان بودن هم با توجه به وجود اینترنت، دیگر چندان فرقی ندارد. من اینجا راحت‌ترم.به نظرم مشکل از جای دیگری آب می‌خورد. در واقع در حال حاضر شبکه پخش خوبی برای توزیع برنامک‌های تلفن‌های همراه هوشمند در ایران داریم، اما مشکل‌مان تعداد کم طرفداران و افراد خواهان برنامک و بازی است. افراد بسیاری وجود دارند که گوشی هوشمند دارند ولی هیچ استفاده‌ای از قابلیت‌های بی‌شمار آن نمی‌کنند.

برنامه‌ات برای آینده چیست؟

فعلا برنامه‌ای برای ساخت یک برنامک ندارم، در حقیقت به بازی بیشتر علاقه دارم. دوست دارم بازی‌های بیشتری بسازم، منتها این بار بازی ای که از صفر تا صد آن را خودم بسازم و از یک نمونه خارجی تقلید نکنم.

اگر شما هم دوست دارید هلیکوپتر نجات را روی گوشی هوشمند اندرویدی خود بازی کنید می‌توانید به لینک goo.gl‌/‌D4Mns3 در کافه بازار مراجعه و آن را با حجم 3‌/‌8 مگابایت دریافت کنید. / ضمیمه کلیک

نوشین ظهروند

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها