در سال‌های گذشته منتقدان و کارشناسان رسانهای حتی کارشناسان مذهبی باوجود توجه رسانه ملی به تولید برنامههای معارفی ـ مذهبی و در واقع رشد کمی آن معتقد بودند که در ساختار اجرایی و طراحی رسانهای آن باید تغییراتی صورت بگیرد.
در جهانی به سر می‌بریم که امکان حرف زدن و گفت‌وگو هم مجال بیشتری یافت و هم امکان بیشتری.
یک: هفته گذشته شبکه‌های مختلف سیما، مستندی به آنتن پخش سپردند که در نوع خودش یک شگفتی تمام عیار بود. از آن مستند‌هایی که مجال دیدنش هر چند وقت یک بار دست می‌دهد و با این وجود مزه‌اش برای مدت‌ها زیر زبان آدم می‌ماند.
سازمان منافقین یکی از مخوف‌ترین سازمان های تروریستی تاریخ ایران است. مستند «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» به کارگردانی مرتضی پایه‌شناس، می‌تواند تصویر روشنی از وضع فعلی این سازمان به دست دهد.
از دل برنامه «قند پهلو» متولد شد و «لبخند تهران» نام گرفت. این زایش‌ها، محصول پیوند طنز و تلویزیون بود و اینک با حمایت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران موفق شده حمایت مخاطبان را با خود همراه کند.
برای اهالی رسانه تولد هر رسانهای، خبری مبارک محسوب می‌شود و قرار هم نیست هیچ رسانه جدیدی جایگزین رسانه قدیم شود.
رضا علی اکبریان کاهانی، کارگردان انیمیشن «فوتبال مدرن» گفت: مهمترین چالش پیش رو در تولید انیمیشن های فوتبال مدرن، کار با گروهی بود که بعضا اساسا فوتبال نگاه نمی کردند و حتی گاهی از فوتبال دل خوشی هم نداشتند!
این روزها کمتر کسی است که پای برنامههای تلویزیون بنشیند و ستایش نادری را نشناسد. همان دختری که برخلاف نظر پدر با پسری پولدار ازدواج می‌کند و با این ازدواج، مشکلاتش شروع می‌شود.
بیشتر سریال‌های سیروس مقدم رنگ و بوی دینی و مذهبی دارند. او تا به حال کمتر سراغ سریال‌سازی برای مناسبت‌های مذهبی رفته است، ولی در کارهای معمولی و عادی‌اش هر جا فرصتی پیدا کرده بخشی از اعتقاداتش را به تصویر کشیده است.