ناترازی بنزین در ایران به یکی از چالش‌های مهم اقتصادی و انرژی کشور تبدیل شده که ریشه آن را باید در ترکیب همزمان رشد مصرف، ساختار ناکارآمد یارانه‌ها و عقب‌ماندگی در ظرفیت تولید جست؛ به‌طوری‌که رشد مصرف بنزین در سال‌های اخیر همواره یکی از دغدغه‌های مهم سیاست‌گذاران کشور بوده است. بر اساس آمار رسمی، میانگین روزانه مصرف بنزین کشور در سال ۱۴۰۴ تا ابتدای شهریور حدود ۱۳۰میلیون لیتر ثبت شده است.
در گذشته زمانی که متصدی جایگاه سوخت اقدام به سوختگیری می‌کرد پیشنهاد فروش مکمل بنزین را به‌صورت پنهانی ارائه می‌داد اما اکنون این اقدام غیرقانونی به‌صورت علنی و در برخی موارد با اجبار همراه است. براساس قانون، دولت اعلام کرده بیش از ۹۰ درصد سوختگیری باید با کارت شخصی خودروها انجام شود.
توسعه میادین مشترک امری الزام‌آور است زیرا تجربه پارس جنوبی نشان داد در صورت کم‌کاری ایران کشور همسایه از ما پیشی می‌گیرد تا جایی که این تجربه را وزیر نفت «قصه‌ای پر غصه» می‌داند. البته در کنار این موضوع باید در نظر داشت که ذخایر فسیلی محدود است و در صورتی که اقدام به برداشت نکنیم، تبعات جبران ناپذیری برای ایران به دنبال دارد.
خاموشی‌های اخیر نشان داد شبکه برق کشور نیازمند تولید بیشتر و مدیریت مصرف است. افزایش مصرف انرژی آن هم در روزهای گرم سال فشار زیادی به شبکه برق وارد کرد و موجب قطعی‌های مکرر در بخش خانگی شد. همین موضوع باعث شد انرژی‌های نو بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد؛ به این دلیل که هم سرمایه‌گذاری کمتری می‌خواهد و هم مدت زمان بهره‌برداری از آن بسیار کوتاه‌تر از نیروگاه‌های دیگر است. البته در طول دو سال گذشته اقدامات مناسبی در این زمینه انجام شده و ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر از ۱۲۰۰مگاوات به ۲۲۰۰مگاوات رسیده است.
بزرگترین شهر تفریحی ایران با امکانات منحصر به فرد ساخته می‌شود.
