چالش‌های حریم خصوصی کاربران فضای مجازی در ایران

میلاد نوری، فعال کسب‌وکارهای اینترنتی به جام‌جم می‌گوید: بسیاری از وبگاه‌ها در ایران شرایط حریم خصوصی را شفاف بیان نکرده‌اند و بخشی بنام Privacy Policy ندارند؛ اگر هم داشته باشند می‌توانند براساس شرایط آن را تغییر دهند بدون این‌که نهادی روی آن نظارت داشته باشد. وی می‌افزاید: اگر سامانه جامعی برای ثبت و آرشیو قوانین حریم خصوصی وبگاه‌ها در کشور وجود داشته باشد و کسی نتواند آن را به آسانی تغییر دهد یک گام جلوتر رفته‌ایم. چالش دیگر از دید نوری فاصله بین دنیای فناوری و دستگاه قضایی در ایران است. وی می‌گوید برخی قضات نسبت به این‌که نیازهای دنیای اینترنت به تدوین قوانین دقیق در مجلس نیاز دارد دید روشنی ندارند. به اعتقاد نوری مشکل دیگر نبود آگاهی کافی از حریم خصوصی در بین کاربران ایرانی است.

وی تأکید می‌کند: شاید اگر کاربران در این زمینه حساسیت بیشتری داشته باشند اوضاع تغییر کند. برای مثال دو سال پیش بخش عمده‌ای از پایگاه داده‌های یکی از اپراتورهای کشور لو رفت و اطلاعاتی همچون شماره تماس و کدپستی هر فرد در آن بود. کسی اعتراضی نکرد و اپراتور هم به سختی این موضوع را پذیرفت. میلاد نوری می‌گوید کمی پیش‌تر همین اپراتور با نمایش بنرهای تبلیغاتی در وبگاه‌های پربازدیدی که کاربران اینترنت سیمکارت آن اپراتور مراجعه می‌کردند عملا حریم خصوصی کاربرانش را نقض کرد. اندکی پیش نیز یکی از پیام‌رسان‌های داخلی نسبت به ارسال صورتحساب قبض تلفن همراه برای سیمکارت مالک گوشی‌های کاربران خود در شرایطی اقدام کرد که کاربران آن پیام‌رسان با سیمکارت دیگری در آن پیام‌رسان ثبت کرده بودند، اما از گوشی‌هایی با قابلیت دوسیمکارت بهره می‌بردند. با وجود این‌که اجازه دسترسی به پیامک‌ها از ابتدای نصب از کاربر گرفته شده بود، این موضوع اعتراض گسترده‌ای در فضای مجازی به‌همراه داشت. یکی از مدیران آن پیام‌رسان در واکنش به اعتراض‌ها گفت این سرویس را صرفا برای خدمات‌رسانی بهتر به کاربران خود عرضه کرده بودند.

اعتراض‌ها به وضع موجود عمدتا به پیام‌های طنزآمیزی محدود شده است که در شبکه‌های اجتماعی بین کاربران دست به دست می‌شود؛ چیزی که قطعا دوای این درد نیست.