برای نخستین بار در سینمای ایران، میکس اتموس یک فیلم به عنوان تکنولوژی صدای روز دنیا در داخل کشور انجام میشود و «اسکورت» به کارگردانی یوسف حاتمیکیا نخستین فیلم ایرانی در این زمینه خواهد بود.
سردارشهیدمهدی زینالدین،فرمانده لشکر۱۷امام علیبن ابیطالب(ع)در دوران دفاع مقدس،روز ۲۷آبان۱۳۶۳ درحالی که همراه برادرش مجید،مسئول اطلاعات و عملیات تیپ ۲ لشکر ۱۷، برای شناسایی منطقه عملیاتی از باختران به سمت سردشت در حرکت بودند، در پیچ دارساوین بر اثر کمین ضدانقلاب به شهادت میرسند.
برخی تقدیرها در کنار «پنجرهفولاد» رقم میخورند و با آب سقاخانه تطهیر میشوند؛ سرنوشتهایی که از کودکی، عطر حرم به خود میگیرند و در بزرگی، نذر امنیت سرزمینی میشوند. روایت پیشرو، قصه مردی است که کامش را با عشق به امامرضا(ع) برداشت و گامهایش را در مسیر دفاع از خاک ایران استوار کرد؛ حکایت مجتبی که سربازی برایش نه شغل، که عهدی نانوشته با وطن بود.
رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در مالزی با سر اسقف کلیسای متدیست در آستانه میلاد حضرت مسیح (ع) دیدار کرد.
سینما بهعنوان یکی ارکان اصلی سرگرمی در جامعه ایرانی از گذشته تاکنون شناخته میشود. این صنعت/هنر از ابتدای راه خود تاکنون راه پرفراز و نشیبی را طی کرده است.
«بچه مردم» فیلمی در ژانر کمدی فانتزی مدرن با قصهای ساده است؛ موضوعی تکراری که کارگردان در قالب ایدهای نو و ساختاری متفاوت در شیوه روایت، اثر قابل قبولی از آن خلق کرده است.
مدتی است مدل عجیبی از فروش کتاب در فضای مجازی مد شده است؛ ظاهری رنگی و زیبا دارد، اما در نهایت منجر به تضعیف سلیقه و قدرت انتخاب مخاطب کتابخوان میشود.
در زمانه ما کیست که اگر حواسجمع و هوشیار باشد و ملتفت به دین خدا، نام بلندآوازه جمالالسالکین مرحوم آیتالله بهجت فومنی را نشنیده باشد و گوش و هوش به نوای خوش عرفانی او نسپرده باشد؟ بگذارید صادقانه بگویم: کسی که نام آقای بهجت را نشنیده باشد،اساسا درفضای دین، عرفان و فقاهت گام ننهاده است.
حامد هادیان، متولد سال ۱۳۶۴ در شهر سیاهکل، خبرنگار باسابقه بحران و جنگ است که کار خود را از روزنامهنگاری فرهنگی آغاز کرد و بهتدریج با حضور میدانی در حادثههایی چون سیل، زلزله و سپس جنگهای منطقهای مانند سوریه، عراق، افغانستان و اوکراین، به یکی از چهرههای شناختهشده این عرصه تبدیل شد.
دنیای ما مملو از انسانهایی است که در یک نقش ثابت متوقف شدهاند اما گاه با چهرههایی روبهرو میشویم که میان دو دنیای بهظاهر متضاد، پلی استوار ساختهاند. فرهاد دوانقی یکی از این استثناهاست که روزها در میان شعلههای آتش و در قلب عملیاتهای نفسگیر امداد و نجات برای زندگی میجنگد و شبها در خلوت اندیشه و رسانه، به مهندسی ذهن و روایتگری خلاق میپردازد.