جکی چان، قهرمان هنرهای رزمی و بازیگر کمدی اکشن‌های پرفروش سینما این روزها در سرزمین مادری‌اش چین فعالیت بازیگری را ادامه می‌دهد و عقیده دارد کار و فعالیت در سرزمین مادری و بازی در فیلم‌های چینی زبان، با ارزش‌تر از حضور در بلاک باسترهای پرسروصدای هالیوودی است.
فیلم سینمایی «ماهی در قلاب» اثر تازه محی‌الدین مظفر، کارگردان تاجیکستانی، به‌‌نویسندگی بختیار کریم‌اف و تهیه‌کنندگی امیر تاجیک و محی‌الدین مظفر و همچنین شبکه تلویزیونی آی‌فیلم صداوسیما به‌همراه یک شرکت خصوصی، به‌تازگی در بخش بین‌الملل سیوهفتمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان پذیرفته شده است. این فیلم روایت همدلی، همزبانی و مشترکات فرهنگی ما با تاجیکستان است؛ ملتی که مردمش از زبان فارسی به‌عنوان «زبان نیاکان» یاد می‌کنند.
سیوهفتمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان در حال برگزاری است و یکی از فیلم‌های پذیرفته شده در بخش مسابقه ملی «جادوی عروسک‌ها» به کارگردانی سعید عباسی است. این فیلم حول کتابی به نام «هزار افسون» می‌گذرد. سعید عباسی پیش از کارگردانی این اثر، حدود ۲۵سال کار برنامه‌ریزی فیلم و سریال را انجام داده است. او که تحصیل‌کرده دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در رشته کارگردانی است، از سال ۸۹ سابقه ساخت تله‌فیلم و سریال را دارد.
تنش‌های نژادی کشور فرانسه در دو دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی دستمایه یک سریال پرتنش اجتماعی و ضدتبعیض نژادی با هنرنمایی هنرمندان مستقل تلویزیون فرانسه شده است. این سریال با نام «خشم» وارد مرحله تولید می‌شود و کارگردان آن خاویر دولان فیلمساز فرانسوی زبان کانادایی است.او فیلمنامه را مطالعه و اعلام کرده برای کارگردانی آن قصد دارد تغییراتی در متن فیلمنامه ایجاد کند.
رضا مقصودی گفت: لیلی با من است، سن پطرز بورگ و خجالت نکش بهترین فیلم های کمدی سینمای ایران هستند.
منوچهر آذری، بازیگر معروف نمایش‌های رادیویی و تلویزیونی نقل می‌کرد که وقتی یک‌بار به خانه مادرش رفته بود، مادر رادیوی منزل را برایش آورد و از او خواست آن را تعمیر کند! اما جناب آذری گفت که مادرجان این کار من نیست و باید به تعمیرکار متخصص بدهید؛ مادر در پاسخش گفته بود «مگر تو توی رادیو نیستی؟!»
در روزگاری که سینمای ایران به‌شدت تحت سیطره کمدی‌های سطحی و بی‌محتوا قرار گرفته و بسیاری از فیلم‌ها تنها دنبال فروش سریع و خنده‌های زودگذر مخاطب هستند، اکران فیلمی، چون «ناتوردشت» را باید یک اتفاق مهم دانست؛ اتفاقی که می‌تواند ذائقه تماشاگر را تغییر دهد و بار دیگر یادآور شود که سینما هنوز می‌تواند جایی برای اندیشه، تأمل و اخلاق باشد. سیدمحمدرضا خردمندان با این فیلم نشان داد که هنوز به سینمایی باور دارد که روایتش نه صرفا برای سرگرمی بلکه برای پرسشگری است.
ورق زدن کاتالوگ سیوهفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان، حکایتی غریب و پرسش‌برانگیز را در حوزه انیمیشن روایت می‌کند. در حالی که در دوره گذشته جشنواره، شاهد حضور دست‌کم سه انیمیشن بلند در بخش مسابقه اصلی بودیم، امسال تنها نام «افسانه سپهر» به کارگردانی عماد رحمانی و مهرداد محرابی، به‌عنوان تنها نماینده انیمیشن بلند در میان آثار داستانی به چشم می‌خورد.
منطقه غرب آسیا را اگر از نظر فرهنگی بررسی کنیم، این نکته رخ‌نمایی می‌کند که ایران اولین کشوری است که در این منطقه توانسته سینمایی مستقل و ملی را ایجاد کند؛ سینمایی که توانسته علاوه‌بر برطرف کردن نیازهای داخلی با برگزاری جشنواره‌های مختلف عمومی و تخصصی، آثاری را به جهان معرفی کند و سینمای ایران را به عنوان یکی از سینما‌هایی که تجربه‌ای انسانی به مخاطبان خود ارائه می‌دهد، بشناساند.
یکی از نقاط قوت جشنواره امسال برگزاری نشست‌های تخصصی با حضور مدیران و هنرمندان کارکشته در این حوزه است. نشست‌هایی که هرکدام جلسه‌ای برای آسیب‌شناسی سینمای کودک هستند و ترجیع‌بند آنها کم‌توجهی به طبقه حساس نوجوان است؛ طبقه‌ای که هر روز فاصله سینمای ایران با آنها بیشتر و بیشتر می‌شود. به همین بهانه نگاهی گذرا داشته‌ایم به صحبت‌های صاحب‌نظران در این نشست‌ها.