یکی از شغل‌های پرطرفدار که خیلی‌ها دوست دارند واردش بشوند؛ حرفه گویندگی و اجراست، این شغل مانند دیگر حرفه‌ها مستلزم صدای خوب، فن‌بیان، یادگیری سبک گویندگی و... است که در اثر تمرین و آموزش به‌دست می‌آید و تقویت می‌شود. در نوشتار پیش رو با این محور سراغ سعید بارانی، یکی از گوینده‌های باسابقه رادیو رفتیم.
نسل ما با دل‌نگرانی‌های شکیبه در دبیرستان خضرا، عاشق مدرسه شد و دوندگی‌های این معلم تربیتی با همان رنوی قدیمی که داشت، برای‌مان جذاب بود. حال و هوای این خانم معلم که پای درددل بچه‌ها می‌نشست، آن‌قدر جذاب بود که تا مدت‌ها مدل چادرش برای‌مان تداعی کننده معلم‌های همان دوران بود.
غلامحسین لطفی نزدیک به یک دهه است که ازتهران کوچ کرده و در قزوین ساکن شده است. این کارگردان و هنرپیشه پیشکسوت در سریال‌های خاطره‌انگیزی از‌جمله خانه‌به‌دوش، به رنگ صدف، امیرکبیر، دلیران تنگستان، شب روباه، این خانه دور است، پژمان و...به ایفای نقش پرداخته است.
«من اخیرا یک کتابی دیدم که یکی از همین نویسندگان خودمان (مهدی میرکیایی) نوشته به نام سرگذشت استعمار؛ پانزده شانزده جلد کتاب ۱۵۰صفحه‌ای، ۱۲۰صفحه‌ای است؛ تشریح می‌کند که استعمار چگونه در قاره آمریکا و آسیا توانست ثروت‌های اینها را از بین ببرد و خودش را ثروتمند کند.
سال۱۴۰۱ قصه‌ای روی آنتن شبکه یک سیما رفت که با نریشن شخصیت اصلی بر تصاویر چشم‌نوازی از خطه گیلان، چنین آغاز شد: «عمارت، سرا، کاشانه یا هر کلمه‌ای که سرپناه‌مون رو با اون واژه یاد می‌کنیم تا وقتی که امن و امان، آنجا شب و روز رو طی می‌کنیم، درکی از ماهیت و اهمیتش نداریم. این‌که حیات و ممات ما با این کلمه معنا و مفهوم پیدا می‌کنه؛ خونه، صرفا مأوا و محل آرامش و قرار نیست.
هرچه امروز کشور ما دارد و هرچه در آینده به دست بیاورد، به برکت خون شهداست؛ عزیزانی که بی‌هیچ ادعا و چشمداشتی از خود گذشتند تا ما زنده بمانیم و زندگی کنیم. درابتدای این گزارش درود می‌فرستم به مجاهدانی که با ایثار و فداکاری‌شان در راستای تحقق امر پاسداری از ارزش‌های الهی جانفشانی می‌کنند.
سراسر ایران را بگردیم، پر است از مشاهیری که هرکدام در یک حوزه درخشیده و ماندگار شده‌اند. از مشاهیر ادبی و حوزه شعر گرفته تا آنهایی که در هشت سال دفاع مقدس، نام‌شان را برای همیشه در تاریخ این کشور ماندگار کردند. رسانه ملی در بخشی از فعالیت‌های خود تلاش کرده روایتی از زندگی این قهرمانان ملی را به تصویر بکشد.
جایگاه والای زنان در زندگی برهیچ‌کس پوشیده نیست،اما این خودما زنان سرزمین‌مان هستیم که باید قدر وجودی زن‌بودن ودرمرحله دیگر مادری را بدانیم و راوی زندگی زنان موفق در عرصه‌های مختلف باشیم تاباهویت‌تر،ارزنده‌تر و تاثیرگذارتر از زنان ایرانی یادشود.
به رسم خاطره‌بازی با سریال‌هایی که بار دیگر راهی آنتن قاب کوچک شدند، این هفته سراغ سریال مادرانه می‌رویم که این روزها از شبکه آی‌فیلم پخش می‌شود. اگر تا امروز به تماشای آن ننشستید، احتمالا از شنیدن نام سریال گمان می‌کنید با اثری سروکار دارید که قصه‌ای از فداکاری‌های یک مادر را روایت می‌کند اما این چنین نیست.
«اقتباس یک برتری نسبت به کارهای دیگر دارد. این‌که شما وقتی کتابی را برای اقتباس انتخاب می‌کنید از همان آغاز تکلیف کار روشن است؛ یعنی می‌دانید هدف‌تان چیست و دنبال چه هستید و از این مجموعه تصویری یا این کار سینمایی چه می‌خواهید؛ ولی کارهایی که معمولا براساس اقتباس صورت نمی‌گیرد در همان شروع کار مبهم است.