انسان‌ها در طول زندگی خود با کسان زیادی سروکار دارند که بر آنان تاثیر مثبت یا منفی می‌گذارند و متقابلا از آنان اثر نیز می‌پذیرند. در این میان، آنان که شخصیتی برونگرا و منشی انسانی دارند، بیشتر طرف توجه افراد قرار می‌گیرند و دایره ارتباطات و گستره تاثیرپذیری و اثرگذاری آنان نیز بیشتر و بیشتر خواهد بود. جلال آل‌احمد در زمره این افراد شمرده می‌شود.
سخن از شادروان جلال آل‌احمد، جلال آل قلم است؛مردی که در برهه حساس 15 خرداد 42 در صف بندی اردوی حسینی و یزیدی یک سو ملت بزرگ ایران به رهبری امام خمینی و دیگر سو رژیم دیکتاتوری پهلوی با همه امکانات سیاسی و نظامی و تبلیغاتی و خیل روشنفکران سلطنتی‌اش اردوی حسینی را برگزید، یعنی صف مردم و رهبری دینی آن را و ارزش و اهمیت جلال نیز همه در همین شجاعت و شهامت شگرفی است که در «انتخاب بزرگ» خویش انجام داد؛ در حریت فکری و سیاسی او و به دیگر تعبیر: در «حر» بودن او.
خستین خلبان ایرانی و همچنین نخستین فرمانده نیروی هوایی ایران، تیمسار سرلشکر خلبان احمدخان نخجوان نام داشت.وی نخستین فرمانده نیروی هوایی ایران بود و روز پنجم اسفند با یک هواپیمای خریداری شده از فرانسه در قلعه‌مرغی به زمین نشست.احمد نخجوان سال‌ها وزارت جنگ و فرماندهی نیروی هوایی ایران را بر عهده داشت. وی در سال 1272 در یک خانواده مهاجر قفقاز به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۵ درگذشت.
آیت‌الله شهید علی قدوسی در سال 12/05/1306 شمسی در شهر نهاوند بدنیا آمد. درسال1321 برای تحصیل علوم دینی وارد حوزه علمیه قم شد و در محضر اساتیدی چون امام خمینی، علامه طباطبایی و شهید صدوقی درس آموخت. قدوسی درسال1344 با دختر علامه طباطبایی ازدواج کرد.
امام صدر فرزند روحانیت و از تبار نور است. وی در دو عرصه حوزه و دانشگاه فعالیت داشت و ثمرات ارزشمندی از خود بجای گذاشت.
آیت‌الله شیخ عبدالله مازندرانی فرزند محمدنصیر طبرسی یکی از مراجع و رهبران عصر مشروطیت ایران در سال 1256 ق در شهر بابل پا به عرصه وجود نهاد.
در جریان مشروطه، افراد بسیاری نقش‌آفرین بودند. مراجع نجف همچون آیات: مازندرانی و خلیلی تهرانی به زعامت آخوند خراسانی در صف مقدم قرار داشتند. در فضل خراسانی همین بس که مرجع روشن‌ضمیری همچون آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی افتخار شاگردی او را دارد. در گروه سیاسیون و رجال درباری، شخصیتی همچون عضدالملک ، حرکت خویش را بر مدار مرجعیت تنظیم کرده بود. در صفوف مردم نیز مردان شاخصی همچون ستارخان به طور طبیعی بر کشیده می‌شدند. در میان روشنفکران نیز افرادی همچون علی‌اکبر دهخدا با مشاهده نتیجه افراط‌کاری‌های خویش، به صف اعتدالیون پیوستند و حساب خود را از تندروها جدا ساختند.
شادروان علی‌اکبر دهخدا از رجال مشهور فرهنگی عصر پهلوی است که اثر ماندگارش: لغتنامهِ دهخدا، شهرتی شایان دارد. وی، پیش از آنکه یکسره به کار فرهنگی روی آورده و زندگی را وقف تدوین لغتنامه سازد، یک روزنامه‌نگار مبارز بود که در صدر مشروطه با عناصر تندرو و سکولار همکاری داشت و در روزنامهِ صور اسرافیل (با امضای «دخو» و «ع.ا.د») از طنز و هزل و تحلیل، سنگری ساخته بود برای ترویج افکار «ژان ژورس» سوسیال دموکرات1 و هتّاکی به پیشوای نهضت مشروعه (شیخ نوری) و نیز همآوایی با مخالفتهای «بی‌رویّهِ» جناح تقی زاده با محمدعلیشاه.
آیت‌الله سید نورالدین حسینی 1274 هجری شمسی در شیراز به دنیا آمد. وی از شاگردان آیات عظام آخوند خراسانی، محمدتقی شیرازی و شیخ‌الشریعه اصفهانی بود. او علاوه بر دارا بودن‌شان بالای فقهی از موقعیت دینی، علمی، اجتماعی و سیاسی مهمی برخوردار بود به گونه‌ای که به او نایب‌الامام می‌گفتند.
میرزا محمدرضا کلهر از خوشنویسان مشهور ایرانی است. ناصرالدین شاه قاجار به دلیل علاقه‌ای که به این هنر داشت گاه ساعتی از روز را در کنار این استاد خط به مشق مشغول می‌شد.