فروش غذا در سبک و سیاق سیار، یا به اصطلاح توسط افراد دوره گرد، یکی از شغل هایی بود که در گذشته ای نه چندان دور در ایران رواج داشت.
خاندان قاجاریه، از خانواده‌های بزرگ ایران بودند. ایشان، سالیانی دراز بر ایران حکومت راندند. (1174-1304) و اعضای آن از نوادگان پسری شاهزادگان قاجار بوده‌اند. دودمان قاجار در تاریخ ایران به بی‌کفایتی مشهور بوده و در این دوره اقتصاد ایران رو به قهقرا می‌گذارد.
گذشته مخفیانه «ایلین بِرگوین» مستمری بگیر خجالتی و بازنشسته در هفته اخیر برملا شد. گذشته او با یک مسلسل دستی در خانه‌اش گره خورده است. حالا سوال مطرح شده این است که نقش جاسوسان زن فراموش شده بریتانیا چه بود؟
محمدمهدی پرتوی، یکی از اعضای اصلی حزب توده و رئیس تشکیلات مخفی این حزب در ایران، در گفتگویی 4 ساعته با خبرنگاران سیاسی خبرگزاری فارس به بیان برخی ناگفته‌های خود از حزبی پرداخت که بی شک در 100 سال اخیر یکی از احزاب موثر در سپهر سیاسی ایران بوده است. باهم این گفتگو را می خوانیم :
در اواخر دوره قاجاریه، اعتقادات مذهبی، انگیزههای انسانی و عوامل سیاسی و اقتصادی موجب شد مردم منتظر اقدام دولت نمانند و با همیاری و همدردی و دستگیری از فقرا، برای رفع مشکلات اجتماعی جامعه خویش اقدام کرده ، انجمنهای خیریه متعددی ایجاد کنند. عواملی چون افزایش ثروت و درآمد عمومی، کاهش فقر...
متن ذیل بخشیهایی از نامه ایست که مهد علیا برای پسرش ناصرالدین شاه هنگامی که سفر فرنگستان رو به اتمام بوده نوشته است:
میرزامحمد، متخلص به فرخی سال 1306 هجری قمری در یزد متولد شد. پس از شروع تحصیل در اواخر تحصیلات مقدماتی در مدرسه مرسلین یزد به علت روح آزادیخواهی و اشعار تند و تیزی که علیه اولیای مدرسه می‌سرود، از مدرسه اخراج شد.
سیداشرف‌الدین حسینی گیلانی معروف به نسیم شمال از مشهورترین شاعران طنزپرداز دوره مشروطه است. دوران زندگی او مملو از حوادث مهمی است که جامعه ایرانی درگیر آن بوده است. این شاعر پرمایه سال 1287 قمری در قزوین به دنیا آمد و از کودکی طعم تلخ بی‌پدری را چشید. وی دروس ابتدایی را در قزوین گذراند. در حین تحصیل روزگار با او روی موافق نشان نداد، اما از تحصیل باز نماند و برای ادامه فراگیری دروس حوزه راهی بین‌النهرین شد. مدت پنج سال در نجف و کربلا گذراند و بعد به ایران مراجعت کرد.
یکی از چهره‌های سرشناس ادبی دوره مشروطه ادیب‌الممالک فراهانی است که در کنار هنرنمایی‌هایش در سبک‌ها شعری با شیوایی به جنبه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن دوره پرداخته است. نمونه‌هایی از مطایبات شعری او که در دست است حاکی از روحیه بالای وطن پرستی و نقد فرهنگ و سلطه غرب و تاکید بر آموزه‌های دینی و عقاید شیعی است.
تبریز، شهر پیشگام در انتشار نخستین نشریه طنز در ایران است. علی قلی میرزا صفراف، مردی که در طنزنگاری، شبنامه‌نویسی، ژلاتین‌پراکنی، مشروطه‌خواهی و حتی ضدیت با مشروطیت در هر دوره‌ای نقشی را بازی می‌کرده، بانی و موسس نخستین نشریه طنز در ایران و تبریز است.