واردات سوخت به مرحله نگرانکنندهای رسیده است. ایران که روزی صادرکننده فرآوردههای نفتی مانند بنزین بود، اکنون دوباره به واردکننده تبدیل شده؛ موضوعی که در بلندمدت نهتنها میتواند اهرم فشاری بر کشورمان باشد بلکه موجب از دست دادن درآمدهای ارزی در شرایط تحریمی میشود.
تولید طی سالهای اخیر، بهعنوان یکی از اصلیترین محرکهای رشد اقتصادی همواره مورد توجه سیاستگذاران و تصمیمگیران کشور بوده است. رشد تولید نه تنها اشتغالزاست و زمینه را برای افزایش درآمد ملی (ثروت) فراهم میسازد بلکه عامل کلیدی در خودکفایی اقتصادی، ارتقای کیفیت زندگی و بهبود معیشت خانوارهاست.
رئیس سازمان حج و زیارت همزمان با آغاز ثبتنام عمره از صبح شنبه ۱۱ مردادماه، هزینه این سفر ۱۰ روزه را در سال ۱۴۰۴ بین ۶۴ تا ۶۶ میلیون تومان اعلام کرد.
تورم مسیر صعودی خود را از سال ۹۷ آغاز کرد و درسال۱۴۰۰ دوباره نزولی شد. با اجرای سیاست حذف و اصلاح ارز ۴۲۰۰تومانی دولت سیزدهم در اردیبهشت ماه۱۴۰۱ دوباره تورم سیر صعودی خود را در پیش گرفت و از دی ماه آن سال دوباره شتاب رشد تورم کاهشی شد که این روند تا پایان نیمه اول سال گذشته ادامه داشت.
دو عامل فشار هزینه و فشار تقاضا در افزایش نرخ تورم نقش دارند اما وزن و تاثیر آنها در دورههای مختلف، متفاوت است؛ با این حال علت اصلی افزایش نرخ رشد تورم در یک سال گذشته ناشی از افزایش فشار هزینه و مشخصا نرخ ارز بوده است، زیرا بخش زیادی (بیش از ۸۰ درصد) واردات کشور کالاهای واسطهای، سرمایهای و حتی مصرفی است که با افزایش نرخ ارز، هزینه واردات هم بالا میرود.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: با حذف سه دهک بالا تنها ۵ همت منبع مالی به دست میآید که برای کالابرگ هفت دهک دیگر به ۲۵ همت نیاز داریم.
دولت اکنون اعلام کرده برای بودجهریزی جدید برنامه دارد اما باید توجه داشت که تقریبا همه دولتها از این دست برنامهها و شعارها داشتند و اکنون باید به مرحله عمل برسند. مدتهاست دولتهای مختلف اعلام میکنند قصد دارند تا ساختار بودجه را تغییر دهند اما هنوز اقدامی انجام نشده است.
بودجه سالانه بهعنوان سند دخل و خرج دولت، مهمترین ابزار دولت برای اعمال سیاستهای اقتصادی (حل مشکلات اقتصادی)، ساماندهی منابع و مصارف عمومی، حمایت از اقشار آسیبپذیر، کاهش فقر و بهبود رفاه اجتماعی است. اقتصاد ایران بهویژه در شرایط کنونی با چالشهای ساختاری، تورم مزمن و کاهش قدرت خرید مردم و ناترازیهای زیادی مواجه است که به معیشت مردم و روند تولید آسیب وارد کرده.
چین اخیرا پروژهای عظیم را آغاز کرده است که میتواند تاریخساز شود؛ ساخت بزرگترین سد برقآبی جهان روی رودخانه یارلونگ تسنگپو در تبت. این پروژه، که هزینهای بالغ بر ۱۶۷ میلیارد دلار دارد،نه فقط از نظر مقیاس و هزینه بیسابقه است، بلکه بهدلیل پیامدهای زیستمحیطی، اجتماعی و دیپلماتیک آن بحثبرانگیز شده است.