تمامی امامان معصوم علیهم‌السلام برترین اسوه صفات عالیه انسانی بودند و رفتارشان در همه ابعاد می‌تواند برای پیروانشان درس‌آموز باشد، سبک زندگی امام حسن عسکری علیه‌السلام نیز در همین راستا قرار دارد.
کارشناس تاریخ و معارف اسلامی گفت: علائم ظهور آن دسته رخدادها است که براساس پیش بینی معصومان پیش از ظهور یا در آستانه آن یا هم زمان و یا پس از ظهور حضرت مهدی پدید می‌آید .
یکی از نکات درباره ظهور و انتظار حضرت ولیعصر (عج)، برداشت‌ها نسبت به انواع انتظار در طول تاریخ است؛ عده‌ای گفتند باید منتظر باشیم و دعا کنیم، عده‌ای دیگر گفتند بی‌تفاوت باشیم تا خود آقا تشریف‌فرما شوند، دیگران نیز عقیده داشتند گناهان را ترویج دیم تا آقا ظهور کند. هر سه تفکر موردقبول نیست چراکه انتظار واقعی یعنی هم دعا کنیم و هم حرکت. به قول حضرت امام، انقلاب ما طلیعه‌دار ظهور است یعنی لااقل مقدمات را مهیا کنیم و این به معنای انتظار واقعی است.
امروزه در هزاره سوم، آنچه بیش از هر چیز، جلب توجه نموده است، تعدد و تکثر آراء، اندیشه‌ها، مکتب‌ها و مذهب‌هایی است که هر یک به گونه‌ای در تلاش هستند، تا به پرسش‌های زندگی و دغدغه‌های بشر معاصر پاسخ دهند و در دوران ما بر خلاف آنچه در دهه‌های آغازین قرن بیستم گمان می‌رفت، نه‌تنها نگاه به عالم فرامادی و پاسخ‌های متافیزیکی و دینی، مطرود نیست و توهم تلقی نمی‌گردد، بلکه گرایش به پاسخ‌های دینی، عرفانی و معنوی نیز افزایش یافته است و اندیشمندان در حل مسائل مدرن، می‌کوشند تا از آموزه‌های دینی و اندیشه‌های فرامادی کمک گیرند.
استاد حوزه علمیه قم، با تأکید بر مقام شامخ و باعظمت امام حسن عسکری(ع)، گفت: حاکمان ظالم همواره در اندیشه از بین بردن کسانی هستند که در برابر آنها می‌ایستند.
همان‌طور که می‌دانیم در آموزه‌های معصومان علیهم‌السلام برای منتظران راستین حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف جایگاه و منزلتی عظیم عنوان‌شده است که نشان‌دهنده جایگاه عظیم انتظار در اسلام است پس منتظر بودن برای ظهور حضرت حجت اجری عظیم را در پی دارد ، اما برای رسیدن به مقام منتظر واقعی باید برخی کارها را در زمان غیبت حضرت انجام داد که در ذیل به برخی از این وظایف و امور اشاره‌ای هرچند مختصر می‌نماییم.
امام حسن عسکری (ع) به طرق مختلف سعی‌کردند با ایجاد راهکارهای اصولی شیعیان را برای دوران غیبت امام عصر خود، آماده سازند.
امام حسن عسکری در ۸ ماه ربیع‌الثانی در شهر مدینه دیده به جهان گشود و در روز هشتم ربیع‌الاول سال ۲۶۰ توسط معتمد عباسی مسموم شد و به شهادت رسید.
در عهد آخرین خلفای عباسی که عمدتاً عمر تکیه آنان بر مسند خلافت کوتاه بود، فشار بر شیعیان بیش‌ازپیش افزایش‌یافته و عرصه بر ائمه معصوم شیعه تنگ‌تر شده بود. بااین‌وجود بر اساس این سنت تاریخی که آتش حقیقت باوجود اختناق و محدودیت بیشتر زبانه می‌کشد، روزبه‌روز برشمار شیعیان افزوده و نیز فعالیت‌های شیعیان جهت گسترش معارف تشیع و گرداوری وجوهات گسترده شده بود همچنین ائمه و خاندان پیامبر بیش از گذشته مورد وثوق و احترام اقشار مختلف مردم قرار گرفتند که همین امر باعث ترس و خشم بیشتر حکومت خلفای عباسی می‌شد.
شهادت یازدهمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، امام حسن عسکری علیه‌السلام، جامه عزا را بر قامت شیعیان و دوستداران آن حضرت پوشاند و همچون پدرانشان، غریبانه و مظلومانه، به دست ظالم زمان خود و بدبخترین فرد آن زمان، شهید شدند و از این جهان فانی رخت بستند و عالمی از نور وجودشان محروم شد.