در روزهای اخیر برخی دست‌های پشت‌پرده با پول‌پاشی در فضای مجازی همسو با شبکه‌های معاند تلاش کرده‌اند تا با مظلوم‌نمایی و برجسته‌سازی دو کلیدواژه «پول کثیف» و «سپاه ابرهه»، به مخاطب چنین القا کنند که روزنامه جام‌جم، به منتقدان ساماندهی قانونی پلتفرم‌های تولیدمحتوا تهمت قرارگرفتن در جبهه باطل و آلوده‌شدن با پول‌های کثیف زده است.
مسمومیت و مرگ عده‌ای بر اثر مشروبات الکلی که اخیرا خبرساز شد، فارغ از این‌که تبعات عادت مضر، ناپسند و غیرشرعی برخی افراد جامعه است، تحت تاثیر هنجارشکنی‌ها و قبح‌زدایی و عادی‌سازی آشکار سریال‌های شبکه نمایش خانگی قرار دارد و نمی‌توان اثرات مخرب این رهایی و بی‌قیدی محصولات نمایشی پلتفرم‌ها را انکار کرد.
به نظر می‌رسد یکی از نیازهای رسانه ملی به‌عنوان رسانه‌ای که می‌خواهد فراگیر باشد، آن است که در کنار تعدد تولیدات به سمت تنوع ژانری در تولید برود.
دریای خروشان مهر و عشق که پیشتر از وصل رودهای ایمان و مقاومت، ولادت یافته بود، فقط هنگامه گلباران ایران از تهران تا مهرآباد پیشواز را با فرش محبت و وحدت نقش زمین نکرد که شور و شوق و باور خود را در گیتی گسترد تا نشان دهد به استقبال خداباوری از سرنشینان سفینه نجات آمده تا سکان کشتی رهایافته از دیو و دد کشور را به ناخدایی بسپارد که از جنس نور و ایمان بود.
هنر و ادب، فرزندان پرافتخار فرهنگ ایران‌زمین و هنر و ادب‌آفرینان، پرچمداران فرهنگ‌سازی و عظمت ایرانیان هستند.
سپاس از همه دست‌اندرکاران جشنواره پژواک که سال گذشته در چنین روزهای اردیبهشتی تاریخچه رادیو را با این رویداد از نقصان رسانه‌ای خارج کردند.
وقتی از کسانی که پا به سن می‌گذارند، سن و سال‌شان پرسیده می‌شود، ناخودآگاه گارد می‌گیرند اما وقتی در اوج جوانی هستیم، همه با صدای بلند سن را می‌گوییم.
تاریخ سینمای جهان و از جمله کشور خودمان، نشان می‌دهد که هیچ جهش سینمایی اتفاق نیفتاده مگر این‌که فیلمسازان نسبت‌شان با مردم و دغدغه‌ها و احساسات آنان برقرار شده است.
بچه‌زرنگ‌ها، شیدایی‌ها و جان‌برکفانی هستند که برای پیوستن به صفوف مدافعان حرم، افزون بر باور و ایمان محکم و تشخیص درست زمان‌ها و موقعیت‌ها و انجام تکالیف الهی و انقلابی و مقاومتی خود، زرنگی‌هایی خاص دارند که شبیه آنها را پیشتر در دوران دفاع‌مقدس توسط گروهی از رزمندگان که برای حضور در جبهه‌ها با موانعی روبه‌رو بودند دیده‌ایم.
در بستر تحولات جهان امروز، نقش رسانه به‌عنوان یک ابزار مهم حکمرانی، غیر‌قابل اغماض است. مهم‌تر آن‌که، رسانه در دنیای کنونی، توسط امپریالیسم غرب به یک ابزار جنگی تبدیل شده تا از مجرای آن، مخالفان و کشورهای مستقل و آزادیخواه جهان ازجمله جمهوری اسلامی ایران را به چالش بکشاند.