جمهوری اسلامی ایران با وجود این‌که عضو NPT بوده و حقوقی به واسطه این عضویت برایش تعیین شده است اما برای حل معضلات اقتصادی و افشای باطن زشت نظام سلطه و آمریکای جنایتکار از بسیاری از حقوق خود عقب نشست و پای میز مذاکره رفت و حاضر شد حقوق خود را از دست بدهد تا قفل تحریم‌ها شکسته شود اما پس از برجام، نظام سلطه و دولت آمریکا در ممانعت از حقوق حقه ملت ما کارشکنی کرده و هر روز تحریم جدیدی اعمال کردند.
روند تحریم‌های اقتصادی ایران در ماه‌ها و روزها بعد از برجام نه‌تنها از سوی نهادها و دستگاه‌های حکومتی ایالات متحده کاهش پیدا نکرده بلکه زمینه برای افزایش این‌گونه محدودیت‌ها و تحریم‌ها به وجود آمده است.
حقوق بین‌الملل براساس توافق کشورها صورت گرفته است. این حقوق براساس تعهدات، توافقات و روابطی است که میان کشورها منعقد شده است.
از آنجا که در برجام ساز و کار مشخصی برای برداشته شدن تحریم‌ها پیش‌بینی شده، مساله تحریم‌ها و تمدید آن با روح و متن برجام متفاوت است و اگر قرار باشد تحریم‌ها تحت هر عنوانی همچنان بازگردد این اقدام با آنچه در نص صریح برجام ذکر شده مخالفت دارد.
انقلاب اسلامی ایران تحولی شگرف در عرصه سیاسی و اجتماعی منطقه ایجاد کرد و باعث تغییر و دگرگونی در عرصه سیاسی کشور شد.
اتحادیه اروپا علی‌القاعده اهدافی را در غرب آسیا یا همان خاورمیانه دارد که بیشتر آن بحث اقتصاد را در بر می‌گیرد، منتها بخش اعظمی از توجه به این پیکره توسط غربی‌ها و اروپایی‌ها به این منطقه تابع سیاست‌های آمریکاست. اگر به گذشته نگاه کنیم هیچ‌وقت نمی‌توانیم ببینیم که اروپایی‌ها سیاستی مستقل یا سیاستی جدایی از سیاست آمریکایی‌ها را دنبال کرده باشند. ممکن است در گفتار و بیانات حمایت‌هایی از ما داشته باشند، اما به لحاظ ملاحظات خاصی که اثرگذار بوده، نحوه سیاستگذاری‌ها آمریکایی‌ها درباره نگاه اروپایی‌ها به خاورمیانه در حوزه اقتصادی قطع یقین اثرگذار است.
روابط ایران و کشورهای اروپایی، ریشه در تاریخ داشته و همواره در دوره‌های مختلف از فراز و نشیب برخوردار بوده، اما در دوره جدید، با توجه به توافق به دست آمده در دولت یازدهم در حل پرونده پیچیده هسته‌ای می‌توان این‌گونه گفت که روابط میان طرفین به دلیل منافع دوجانبه در حوزه‌های مختلف باید روند روبه رشدی را تجربه نماید، اما حضور رئیس‌جمهور جدید آمریکا و نحوه برخورد وی با این توافق، این سوال را به‌وجود آورده که اروپا تا چه اندازه زمینه مقاومت در مقابل در خواست‌های آمریکایی‌ها را دارد.
قرائن و شواهد سیاسی و تاریخی نشان می‌دهد که سیاست خارجی اروپا درباره ایران تابعی از سیاست‌های آمریکاست و نمی‌توان به آنها اعتماد کرد.
چندی پیش ترامپ علیه برجام و اقدامات ایران سخنرانی کرد. وی معتقد بود که منافع ایالات متحده آمریکا در برجام در نظر گرفته نشده و ایران بیشترین منفعت را برده، به این قرارداد پایبند نبوده است.
بعد از مخالفت صریح و جامع اتحادیه اروپا و کشورهای موثر این اتحادیه یعنی آلمان، فرانسه و انگلیس، با تلاش‌های دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا برای لغو برجام، این بحث در محافل سیاسی و رسانه‌ای اروپا مطرح شده که کشورهای اروپایی تا کجا حاضر به مقاومت در برابر سیاست‌های آمریکا هستند.