تهران خیابانی به نام ولی عصر دارد که بلندترین خیابان خاورمیانه است. ابتدای این خیابان 18 کیلومتری، ساختمانی به نام مهدیه دارد که مثل خود خیابان به شهرت زیادی رسیده است.
بسیاری از لغت‌دانان عرب، واژه منبر را از ریشه عربی نَبَرَ به معنای عالی و بلند دانسته‌اند. ابن منظور می‌گوید: «محل ایراد خطبه توسط خطیب را به دلیل بلندی آن، منبر می‌گویند.» منبر جایگاهی است که خطبه یا خطابه از آن ایراد می‌شود.
مشروطه، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم سال‌هایی است که تبریز و آذربایجان در التهاب و جنگ و خونریزی به سر برده است.
سحرگاه بیست و پنجمآگوست 1941 میلادی (سوم شهریور 1320 خورشیدی) درست 11 روز بعد از انتشار منشور آتلانتیک که طی آن چرچیل و روزولت، آزادی و استقلال و حق تعیین سرنوشت را برای تمام ملل جهان شناخته بودند، ایران که در آن زمان بی‌طرفی خود را اعلام کرده بود، از شمال و جنوب مورد تجاوز قرار گرفت و نیروهای شوروی و انگلستان با توسل به همان شیوه‌هایی که به دشمنان خود نسبت می‌دادند، به ایران حمله کردند.
مهاجرت، چه سیاسی چه اجتماعی و چه اقتصادی، بهصورت نمادین بندنافی است که بریده می‌شود و با خود جدایی می‌آورد، جدایی مهاجر از سرزمین مادری.
سوم شهریور 1320 که قوای بیگانه از شمال و جنوب، کشورمان را مورد حمله غافلگیرانه خود قرار داد، سرتیپ احمد خسروانی، فرماندهی نیروی هوایی شاهنشاهی را به عهده داشت و هنگ یکم هوایی (مستقر در قلعه‌مرغی) مامور دفاع از آسمان پایتخت در برابر حمله هواپیماهای بیگانه بود.
کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خاصی که داشت، محل تردد اقوام و قبایل مختلف بود و گاه این تردد به صورت مسالمت‌آمیز صورت می‌گرفت.
ایران عزیز ما به کشوری با اقوام مختلف و ویژگی های خاص معروف است، اقوامی اعم از بلوچ، عرب، ترک، کرد ، لر، گیلکی و سایر اقوام که هر یک در نوبه خود به خصلت های ویژه ای مشهور هستند اما غیرت در حفاظت از تمامیت ارضی کشور و ایستادگی تا پای جان خصلت های هر ایرانی عاشق به میهن بویژه آذربایجانی هاست، ویژگی که موجب رقم خوردن حماسه سوم شهریور 1320 هجری شمسی توسط سه سردار غیور ایرانی در ارس شد.
جنگ جهانی دوم با حمله نظامی قوای آلمان هیتلری به لهستان آغاز شد. پیروزی‌های مداوم آلمان نازی در این جنگ که آن کشور را حتی در آستانه دستیابی به چاه‌های نفت منطقه قفقاز قرار داده بود، انگلیس و شوروی را بر آن داشت تا با همدیگر متحد شده علیه این دشمن مشترک و نیرومند وارد جنگ شوند.
هفتمین اشغال ایران در شهریور 1320 روی داد. 2سال پس از شروع رسمی جنگ جهانی دوم در حالی که ایران اعلام بی‌طرفی کرده بود، مورد تهاجم قوای شوروی، انگلیس و آمریکا با دو بهانه قرار گرفتن ایران در جبهه آلمان و کمک به شوروی برای مقابله با ارتش نازی قرار گرفت. نوشته‌ها و مقالاتی که تاکنون در مورد این رویداد بزرگ نوشته شده، نشان‌دهنده آن است که ایران بیشتر به پل پیروزی شهرت دارد و اشغال ایران تنها برای کمک رساندن به ارتش شوروی صورت گرفته است در حالی که به نظر می‌رسد غیر از کمک به شوروی اهداف دیگری نیز ورای آن نهفته باشد.