این روزها فضای رسانه‌ای و عمومی در منطقه حول این پرسش می‌چرخد که آیا دوباره جنگ بین رژیم صهیونسیتی و جمهوری اسلامی ایران اتفاق می‌افتد؟ آیا رژیم صهیونیستی دوباره به ایران حمله خواهد کرد؟ موضوعی که باعث شده تحولات و رویدادهای منطقه و جهان در امتداد آن تجزیه و تحلیل شود. از این رو پاسخ به سؤال مذکور می‌تواند از واقعیت‌های غیرقابل انکار پرده بردارد.
در بزنگاه‌های تاریخی، هنگامی که تمامیت ارضی ایران با تهدید خارجی مواجه می‌شود، گویی یک قانون نانوشته اما قدرتمند، تمامی اختلافات داخلی و شکاف‌های اجتماعی را به حاشیه می‌راند و «غرور ملی» را به یگانه اصل حاکم بر کنش جمعی ایرانیان بدل می‌سازد.
نه فقط جنگ، بلکه تمام پدیده‌ها و رویدادهای عینیِ بیرونی، آن‌چنان‌که به ما منتقل می‌شوند، در قالب روایت معنا پیدا می‌کنند—و چه بسا روایت آن‌ها از خود واقعه مهم‌تر باشد. آنچه به ما می‌رسد، واقعیتِ خام نیست، بلکه روایتِ آن است.
گروه‌هایی در جامعه و فضای سیاسی وجود دارند که بسیار شفاف و صریح به‌دنبال بازگرداندن جامعه به شرایط پیش از جنگ هستند. این در حالی است که فضای پس از جنگ، فضای همبستگی و تفاهم اجتماعی و سیاسی بوده است.
روز گذشته سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان، در رأس هیأتی به چین سفر کرد تا در اجلاس وزرای امور خارجه سازمان همکاری شانگهای (SCO) شرکت کند. این سفر که به دعوت وانگ‌یی، وزیر امور خارجه چین، انجام شد، فرصتی بی‌نظیر برای تبیین مواضع ایران در یکی از مهمترین نهادهای بین‌المللی منطقه‌ای فراهم آورد.
به نظر شما آیا این اتفاقی است که هرگاه ملت ایران پس از پشت سر گذاردن یک دوره ناملایمات، به مرز‌ها و ظرفیت بالایی از وحدت و همبستگی و وفاق دست می‌یابد، میرحسین موسوی دست به کار می‌شود تا بلکه رخنه‌ای در این وضعیت ایجاد کند؟
در مهمترین منابع دارای عصمت ذاتی یعنی روایات و احادیث امامان معصوم و خاندان وحی صلوات الله علیه و آله ، روایات و احادیثی جعلی وجود دارد که مبین تلاش یهود مستقیم یا بوسیله راویان اموی و عباسی ، برای نفوذ در متون مقدس ماست.
جنگ ناعادلانه‌ای که ۲۳ خرداد به ما تحمیل شد، با قدرت همه کشورهای غربی و کشورهای غیر دوست و به طور خاص با محوریت آمریکا و رژیم صهیونیستی شکل گرفت و به لطف خدا ایرانیان از این جنگ سربلند بیرون آمدند و همه دنیا قدرت جمهوری اسلامی را در پاسخ به دشمن ایران درک کردند، تنها جنگی دربعد سخت نظامی نبود بلکه یک پیوست نرم و رسانه‌ای داشت که هنوز هم ادامه دارد.
تهاجم نظامی اخیر اسرائیل علیه ایران، فراتر از یک عملیات نظامی صرف، با یک جنگ روانی و تبلیغاتی گسترده همراه بود. پیام‌های اولیه مقامات اسرائیلی، از جمله سخنرانی بنیامین نتانیاهو بلافاصله پس از آغاز عملیات و همچنین تولیدات رسانه‌ای متعدد در شبکه‌های وابسته به صهیونیست‌ها و رسانه‌های فارسی‌زبان، با هدف ایجاد التهاب، ناآرامی و عدم قطعیت در افکار عمومی ایران صورت گرفت.
بیداری اسلامی که در نیم قرن اخیر تحت تأثیر مستقیم انقلاب اسلامی ایران بوده و در ایستگاه مقاومت اسلامی جنبه منطقه‌ای آن بیشتر قابل رؤیت بود، به نظر می‌رسد بعد از جنگ ۱۲روزه با آمریکا و اسرائیل ابعاد جهانی‌اش بیشتر محقق شده و موشک‌های نقطه‌زن ایرانی همزمان با شلیک به تل‌آویو و حیفا به قلب تمدن غرب هم شلیک کرده‌اند و تمدنی را متزلزل و مضطرب ساخته که خود را «مطلق» می‌پنداشت و رقیبی برای خودش نمی‌دید.