آیا می توان بد گمانی کرد و اندیشید برق رفتگی در سطوحی از مدیریت و بیخبری مدیران عالی ساده دل ممکن است عمدی و برای شوراندن مروم عصبی از بی نظمی فراوان باشد؟ زرق و برق سخنان انقلابی با مدیریت منضبط انقلابی فرق دارد .
در دل یک خانه قدیمی در تهران، میان قفسه‌های کتاب که از زمین تا سقف کشیده شده‌اند، مردی نشسته که میان شلوغی‌های سیاسی، کتاب‌ها از زندگی او جدا نمی‌شوند.
دومین نشست خبری سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت چهاردهم همزمان با هفته دولت و با حضور نیکنام حسینی‌پور مشاور وزیر و رئیس مرکز روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اصحاب رسانه برگزار شد.
کتاب «مهمان حبیب» از حادثه تروریستی کرمان روایت می‌کند. ۳۶ روایت به همت گروهی از نویسندگان گردآوری شده است تا مردم، بمب‌گذاری چهارمین سالگرد حاج‌قاسم سلیمانی را فراموش نکنند. این اتفاق خونین برای شاهدان حادثه همیشه مثل یک کابوس در ذهن تکرار می‌شود، ولی برای کسانی که فقط چند روز و چند خبر از آن را در تلویزیون دیدند هم نباید فراموش شود.
محمد قبادی، نویسنده و پژوهشگر، از چهره‌های فعال در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع‌مقدس است. او با نگارش کتاب «پاسیاد پسر خاک»، زندگینامه مرحوم حجت‌الاسلام سیدعلی‌اکبر ابوترابی‌فرد، معروف به «سید آزادگان»، به شهرت رسید. این اثر که توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده و به چاپ یازدهم رسیده، روایتی مستند و دقیق از زندگی و مبارزات ابوترابی‌فرد در دوران پیش و پس از انقلاب و سال‌های اسارت در اردوگاه‌های بعثی ارائه می‌دهد.
خانم اسلاونکا دراکولیچ، در ایران بیشتر با کتاب «کمونیسم رفت؛ ما ماندیم و حتی خندیدیم» شناخته شده است. آثار او در جهان بیشتر به‌خاطر پرداختن به مسائل اروپای زیر یوغ کمونیسم مشهور است چراکه وی خبرنگاری زیسته در کشورهای بلوک شرق اروپاست و این مسائل را از نزدیک لمس کرده است. کتاب «انگار آن‌جا نیستم» رمان ارزشمند خانم نویسنده، با ترجمه خوب و روان حدیث حسینی از طرف نشر سده منتشر شده است.
آثار ترجمه‌شده یدالله گودرزی از دو شاعر برجسته جهان عرب، نزار قبانی و محمود درویش، با استقبال گسترده مخاطبان به چاپ‌های تازه رسیدند.
ایران سینمایی قابل اتکا دارد؛ سینمایی که در گرایش‌های متنوع دارای جنبه‌هایی از تأثیر بوده و می‌تواند باشد. سینمایی شریف و افتخار‌آمیز که در پروسه تاریخی خود باعث مباهات شده و همچنان این پتانسیل را دارد. مثلا حوزه اجتماعی را در نظر بگیرید که این سینما در فرآیند‌هایی تا تحتانی‌ترین لایه‌ها و اقشار مردمی نفوذ و باعث توجه و کشمکش‌هایی شده است.
حدود دو دهه است که در چنین روز‌هایی بحث و جدل برای انتخاب یک فیلم ایرانی جهت معرفی به مراسم اهدای جوایز آکادمی علوم و هنر‌های سینمایی آمریکا و بخش بین‌المللی آن، معمول شده و در مقابل، اعتراضات و انتقادات بعدی پس از انتخاب فیلم مذکور که اگر فلان فیلم را می‌فرستادید بهتر بود و یا اگر بهمان فیلم را نمی‌فرستادید، به صلاح می‌شد.