آنچه امروز در فضای تصمیمگیری اقتصادی کشور مشاهده میشود، بیش از هر چیز نشانه ورود اقتصاد ایران به شرایطی غیرعادی و بحرانی است؛ شرایطی که دیگر نمیتوان با ادبیات «وفاق»، تعارفات سیاسی یا مماشات مدیریتی از کنار آن عبور کرد. نوسانات شدید قیمتها، فشار فزاینده بر معیشت مردم و تضعیف مستمر پول ملی، همگی حکایت از آن دارد که سیاستگذاری اقتصادی دولت به یک جمعبندی روشن و منسجم نرسیده است.
شب گذشته شورای امنیت سازمان ملل متحد درنشستی جنجالی درباره گزارش دبیرکل درخصوص قطعنامه۲۲۳۱ و اجرای برجام، شاهد حمایت بیسابقه و قاطع روسیه، چین و پاکستان از حقوق مشروع هستهای ایران بود. این کشورها با تأکید بر انقضای کامل و رسمی قطعنامه ۲۲۳۱ در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ (۲۵ مهر ۱۴۰۴)، تلاشهای خصمانه و غیرقانونی آمریکا و تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) برای فعالسازی مکانیسم اسنپبک وبازگرداندن تحریمهای ظالمانه را بهشدت محکوم کردند.
شرایط اقتصادی کشور، برای دولت از جهت اداره امور و تامین نیازمندیها و از جمله پرداخت حقوق کارمندان کشوری و لشکری متناسب با تورم از یک سو، و برای تودههای کمدرآمد جامعه بهدلیل فاصله دخل و خرج، از جهت تامین معیشت از دیگر سوی، مشکلاتی را پدید آورده است.
سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل با تاکید بر اینکه تهران، هرگز برابر اجبار، ارعاب یا فشار سیاسی تسلیم نخواهد شد، گفت: جمهوری اسلامی ایران همچنان به دیپلماسی اصولی و مذاکرات واقعی به طور کامل متعهد است و اکنون این مسوولیت بر عهده فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده است که مسیر خود را اصلاح کرده و گامهای عملی و معتبری برای بازسازی اعتماد و اطمینان بردارند.
وزیر امور خارجه کشورمان با همتای مصری خود درباره روابط دوجانبه و تحولات مهم منطقهای و بینالمللی رایزنی و تبادل نظر کردند.
رئیسجمهور عصر روز سهشنبه دوم دی ماه، با حضور در مجلس شورای اسلامی، لایحه بودجه سال ۱۴۰۵ کل کشور را تقدیم هیئت رئیسه مجلس کرد.
رئیس جمهور گفت: واقعیت این است که امروز وضعیت آب و منابع آبی از مسائل حیاتی و ضروری کشور است و باید درمورد آن اقدامات فوری و جدی در دستور کار قرار گیرد.
رئیس جمهور لایحه بودجه ۱۴۰۵ را به هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی تقدیم کرد.
تحولات اخیر در عرصه سیاسی و امنیتی عراق، بهویژه در حوزه گروههای مقاومت، بار دیگر توجه افکار عمومی و رسانهها را به خود جلب کرده است. در روزهای گذشته، اخباری درباره پذیرش انحصار سلاح در اختیار دولت بغداد از سوی برخی گروههای مقاومت منتشر شد؛ اخباری که واکنشها و گمانهزنیهای متعددی را در پی داشت و نیازمند بررسی دقیقتری است.
داستانسازی غربیها و بهویژه صهیونیستها درباره برنامه موشکی ایران، موضوعی تازه نیست. این رویکرد از همان زمان مذاکرات هستهای آغاز شد؛ زمانی که آمریکاییها همزمان با گفتوگوهای هستهای، برنامه موشکی و نفوذ منطقهای ایران را نیز بهعنوان ابزار فشار مطرح کردند. امروز هم با ادعاهایی مانند سخنان ترامپ درباره «تخریب توان هستهای ایران»، امکان تهدیدسازی از مسیر هستهای کاهش یافته و تمرکز بار دیگر به سمت توان موشکی و نقش منطقهای جمهوری اسلامی ایران سوق داده شده است.