
مقاومت به افق روحالله
اندیشه مقاومت، بهعنوان یک پارادایم فکری و عملی در مبارزه با ظلم، استبداد و هژمونی استکباری، ریشه در تفکر انقلابی و دینی حضرت امامخمینی(ره) دارد. ایشان با رهبری انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، چارچوبی نوین برای ایستادگی در برابر نظامهای سلطهگر و استعماری ارائه کردند که نهتنها ایران و جهان اسلام، بلکه جنبشهای آزادیبخش در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار داد. در دهههای میانی قرن بیستم، جهان درگیر سلطه استعماری، استثمار ملتهای مستضعف و تلاش قدرتهای بزرگ برای تحمیل هژمونی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود. در این بستر، امامخمینی(ره) با تلفیق اصول قرآنی، سیره نبوی و علوی، عقلانیت فلسفی و تحلیل دقیق شرایط ژئوپلیتیک، گفتمانی را بنیان نهادند که هویت دینی، خودباوری ملی و مقاومت فعال را احیا کرد. این اندیشه، با تأکید بر عدالتخواهی، استکبارستیزی و دفاع از مظلومان، به الگویی فراگیر برای مبارزه با سلطه جهانی تبدیل شد. بهمناسبت سالگرد ارتحال حضرت امامخمینی(ره)، این پرونده با رویکردی علمی- تحلیلی، به بررسی ریشههای نظری، نقش انقلاب اسلامی، تأثیرات جهانی، تداوم این اندیشه و چالشها و فرصتهای پیشروی آن میپردازد.