
فراموش نکنیم!
پس از گذشت حدود ۵۰روز ازحمله رژیم صهیونیستی به ایران عزیز و آغاز جنگ تحمیلی دوم، همچنان باید در باره این جنگ و ابعاد پیدا و پنهان آن گفت و نوشت.
پس از گذشت حدود ۵۰روز ازحمله رژیم صهیونیستی به ایران عزیز و آغاز جنگ تحمیلی دوم، همچنان باید در باره این جنگ و ابعاد پیدا و پنهان آن گفت و نوشت.
اهمیت مفهوم همسایگی و منطقه درسیاست خارجی، غیرقابل انکار است. این اهمیت صرفا به دلیل احتمال بروز مشکلات و سرریز طبیعی آن به کشورهای همجوارنیست بلکه بهخصوص دردنیای امروز اگرکشوری قرار باشد،رشد کند وبه روابط راهبردی وجامع دست یابد، جز ازطریق توسعه روابط با همسایگان امکانپذیر نیست و از این نظر اهمیت همکاری و تعامل با کشورهای همسایه بهخصوص که تحولات بهسرعت و شدت بسیار زیادی همسایگان را متاثر میکند، غیرقابل انکار است.
آمریکا و رژیمصهیونیستی بهعنوان عامل نیابتی آن درمیانه مذاکرات اقدام به تجاوز نظامی به ایران کردند و براساس قوانین بینالملل و قطعنامههای سازمان ملل که کشور متجاوز را ملزم به پذیرش مسئولیتهای ناشی از تجاوز میکند، باید در قبال این عملکرد خود پاسخگو شوند.
در روزهای اخیر، موضوع «اینترنت طبقاتی» بار دیگر در فضای رسانهای کشور مورد توجه قرار گرفته است.
از برجستهترین وجوه فرهنگ اسلامی و نیز اتفاقا ایرانی«شناخت درست و درک دقیق تمایزات بین کلمات عقل، علم،هوش، نخبگی و خبرگی است که فرق آدم عاقل و خردمند را با فرد هوشمند و عالم را با فرد خوشحافظه و نخبه را با خبره» تعریف میکند.
سردار دلها، شهید والامقام سپهبد قاسم سلیمانی جملهای دارد که اکنون بیش از هر زمان دیگری در تاریخ معاصر ایران معنا پیدا کرده است: «فرصتی که در دل تهدید هست، در شرایط غیر تهدید وجود ندارد.»
خطیب نماز جمعه تهران گفت: اگر آتش بس از سوی رژیم صهیونیستی نقض شود تل آویو بار دیگر له خواهد شد.
ایران در شرایط پساجنگ نیازمند بازدارندگی ترکیبی و چندلایه است. هرچند اولین سطح بازدارندگی تقویت توان نظامی و هسته ای کشور است، ولی این سطح از بازدارندگی کفایت نمی کند و می بایست با گزینه های راهبردی در سیاست خارجی، دیپلماسی اقتصادی و سیاست¬های اقتصاد داخلی ترکیب شود. در ادامه این مقاله به توضیح هریک از این مؤلفه های بازدارندگی می پردازیم.
وقتی از سطح حضور ابرقدرتوار ایران در منطقه و ظهور یک ساختار تمدنی توحیدی برابر لائیسیته دولت مدرن و مدرنیته حرف میزنبم آیا این یک خیالپروری ورشکسته و دروغگویی رایج بوقهای رویافروشی و اغوای مردم است که دارد درباره سطح حضور ایران در منطقه در مقایسه با یک قدرت برتر با مشخصههای مادی و معنوی آن غالیگری راه میاندازد و تنها مصرف داخلی دارد و کسی بیرون از بلندگوهای حکومتی در داخل و خارج باور ندارد؟