
سبک علیه زندگی!
سن امید به زندگی یک شاخص مهم برای اندازهگیری وضعیت رفاه و البته نظام سلامت و درمان هر کشوری است. این سن از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون به شکل معنادار و محسوسی افزایش داشته است.درسالهای دهه۳۰شمسی انتظار میرفت تا یک نوزاد تا ۴۴ سالگی عمر کند؛ این مساله به دلایل مختلفی اعم از باورهای مردم، بیماریها، کمبودهای اقتصادی و اجتماعی بود.