در دنیای امروز که شبکه‌های اجتماعی و انواع رسانه‌های دیداری و شنیداری ارکان زندگی ما را محاصره کرده‌اند، هیچ بعید نیست که بدون داشتن سواد و نقشه راه درست استفاده از این وسایل به ورطه بی‌هویتی برسیم. یکی از فیلم‌های روی پرده این روزهاکه مستقیم به موضوع استفاده ازشبکه‌های اجتماعی می‌پردازد، «گوزن‌های اتوبان» به کارگردانی ابوالفضل صفاری و با بازی نوید پورفرج، الناز شاکردوست، صدف اسپهبدی و پیمان قاسم‌خانی است.
فیلم «چشم‌اندازی در مه» (۱۹۹۹) اثر تئودوروس آنجلوپولوس یکی از مهم‌ترین آثار سینمایی دهه‌های اخیر است که در آن کارگردان با استفاده از ساختار پیچیده و منحصر‌به‌فرد خود به بررسی مفاهیم عمیق انسانی و فلسفی پرداخته.
وقتی نام مهران احمدی به‌میان می‌آید، ذهن مخاطب ایرانی ناخودآگاه به‌سمت نقش‌های خاطره‌انگیز و ماندگار او در آثاری چون «پایتخت»، «هزارپا» و... می‌رود؛ کاراکترهایی که هر‌یک به‌نوعی نبض جامعه را در‌دست داشتند اما احمدی در سال‌های اخیر نشان داده که نبوغ او صرفا به عرصه بازیگری محدود نمی‌شود. او در‌مقام کارگردان هم خود را به‌عنوان فیلمسازی دغدغه‌مند و هوشمند ثابت کرده که جهان‌بینی و نگرانی‌های اجتماعی‌اش را بر فروش صرف مقدم می‌شمارد.
در فیلم‌های هالیوودی همیشه نابودی آمریکا و «آخرالزمان آمریکایی» را یا با تهاجم فضایی‌ها یا با حمله اتمی روسیه و حمله اتمی کشوری که ایکس است یا با برخورد شهاب‌سنگی بزرگ نشان می‌دهند یا با پخش شدن ویروسی که انسان‌ها را زامبی کرده و عده کمی که سالم مانده‌اند، مشغول فرار از زامبی‌ها هستند!
پس از هشت‌سال سکوت، کاترین بیگلو، کارگردان برنده اسکار، با تریلر سیاسی خود، «خانه‌ای از دینامیت» (A House of Dynamite)، به پرده‌های سینما بازگشت. این فیلم که روایتگر یک بحران هسته‌ای فوری و قریب‌الوقوع است، موشک ناشناسی را به‌تصویر می‌کشد که شلیک شده و مستقیما شهر شیکاگو را هدف قرار داده است.
سریال «الگوریتم» برخلاف بسیاری از سریال‌های امنیتی و جنایی معمول تلویزیون، بر شخصیت‌پردازی کلاسیک تکیه نمی‌کند. در این سریال، قهرمان و ضدقهرمان مرز روشنی ندارند
دکتر یعقوب سلیمانی معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و امور ایثارگران و رییس دومین جشنواره ملی فیلم و فیلمنامه ایثار با صدور حکمی فرهاد قائمیان را به عنوان دبیر هنری جشنواره منصوب کرد.
فیلم «ملکه آلیشون» به کارگردانی ابراهیم نورآورمحمد جزو معدود فیلم‌های کودک و نوجوان است که این روزها بر پرده سینماست. نورآورمحمد پیش از ساخت این فیلم تجربه ساخت فیلم نداشته اما زمینه کاری‌اش را از نقاشی و کاریکاتور وام گرفته است. او تمام مراحل ساخت فیلمش اعم از فیلمنامه‌نویسی، فیلمبرداری، طراحی صحنه، نورپردازی، ساخت موسیقی و... را به جز بازیگری به تنهایی انجام داده و به همین دلیل ساخت فیلمش حدود ۹ سال زمان برده است.
سازمان سینمایی چه می‌کند؟ کسی می‌داند؟! سینمای جهان با سرعت در حال پیشروی است و تغییرات تکنولوژیک متناسب با شرایط روز در سینمای دنیا دستخوش تحولات رو به جلوست. مهم‌تر از همه در این روند متحول همچنان تأثیرگذاری خود را حفظ کرده و ایضا این وضعیت سینماگران ما را تحت تأثیر قرار داده، اما علی‌رغم همداستانی سینمایی‌ها با جهان پیش‌رونده، تشکیلات مدیریتی آن در بی‌برنامگی و وقت سوزاندن منتظر تمام شدن دوره صدارت خود است!
با توجه به آنچه امسال در جنگ ۱۲ روزه رخ داد، ارائه آثار هنری‌ای که بتواند بازتاب دهنده اتفاقاتی باشد که در این بازه زمانی به‌وقوع پیوست، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. امسال در هر جشنواره فرهنگی و هنری‌ای که برگزار می‌شود، می‌توانیم ردی از آثاری در این مورد را ببینیم و از یکی از جشنواره‌هایی که عزمش را برای سالانه‌شدن جزم کرده، نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت است.