پاییز امسال، تقویم سینمایی ایران ورقی متفاوت و ماندگار میخورد.در حالی که سنت همیشگی سینمای ایران، چشم دوختن به سرمای بهمنماه و هیاهوی جشنواره ملی فیلم فجر در تهران است، «چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر» با هویتی مستقل و ساختاری بینالمللی، در جغرافیایی متفاوت و زمانی زودتر، پردههای نقرهای را روشن میکند.
چند روز پیش (۳۰آبان) همزمان بود با نمایش اولین فیلم ناطق سینمای ایران (دختر لر) یا به لسان تماشاگران وقت «جعفر و گلنار» که در هندوستان ساخته شد. این فیلم همه اجزایش مصنوعی بود. مثلا اسم فیلم از شخصیت اول داستان_ که از قوم لر بود_ گرفته شده بود، اما او با لهجه کرمانی حرف میزد.
۱۰ مستند خارجی در بخش مسابقه «غزه» نوزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت»، روی پرده میروند.
دومین جشنواره فیلم «ایثار» با تشکیل یک اتحاد قدرتمندعلمی، میزبان نشستهای علمی پژوهشی میشود.
نشست خبری چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر با حضور روح الله حسینی دبیر این جشنواره در موزه سینما برگزار شد.
جشنواره فیلم دوحه امروز با اولین نمایش رسمی فیلم «صدای هند رجب» ساخته کارگردان تونسی کوثر بن هنیه و مجموعهای از فیلمهای منطقهای از جمله کمدی سیاه «کریستوفر» ساخته استیون سودربرگ با حضور کارگردان و ستاره آن میکائلا کوئل، آغاز میشود.
یک قصه قدیمی انگلیسی نقل شده مشهور به «ویلی احمق» (Silly Willy )به این شرح که ویلی و مادرش در کلبهای در جنگل زندگی میکردند. مادر به ویلی گفت برو در جنگل جستوجو کن و چیزهایی پیدا کن و بیاور تا ما در اینجا استفاده کنیم. ویلی در اولین جستوجوهایش، چوبی بلند یافت و به کلبه نزد مادرش آورد، چوب آنقدر بلند بود که بهسختی از در کلبه داخل شد.
برگزاری ضعیف و بودجهسوز جشنوارههای هنری – و مشخصا رویدادهای سینمایی - در دوره جدید، باعث شده اغلب کارشناسان و منتقدان نسبت به انبوهگرایی در این رخدادها معترض باشند و گلهوشکایت کنند؛ شکی نیست که نفس برپایی جشنوارهها قابل دفاع است.
امین سعدی کارگردان نمایش معتقد است هدف از اشاره به پدر در اثرش آب، خاک، سرزمین و مام وطن است.
در دنیای امروز،قدرت یک کشور فقط باتوان نظامی واقتصادیاش سنجیده نمیشود.«قدرت نرم»، یعنی توانایی تأثیرگذاری بر دیگران از طریق جذابیتهای فرهنگی که به یکی از مهمترین ابزارهای دیپلماتیک بدل شده است. در این میان، سینما بهعنوان یک رسانه فراگیر، نقشی بیبدیل در ساخت، ترویج و تثبیت این جذابیتها ایفا میکند.جمهوری خلق چین، با درکی عمیق از این معادله، سالهاست که از صنعت سینمای خود به عنوان بازویی قدرتمند برای پیشبرد اهداف ملی استفاده میکند.