آیا دارو بهترین راه بهبود افت قوای جسمی مردان میانسال است؟

واقعیت این است که از 40 سالگی به تدریج مقدار هورمون تستسترون در خون آقایان کاهش می‌یابد و این کمبود به کم شدن میل و فعالیت جنسی و نیز کم شدن حجم عضلات و قدرت عضلانی منجر می‌شود. از طرفی کم شدن استحکام استخوان‌ها که در سنین پیری در آقایان رخ می‌دهد، مربوط به همین کاهش هورمونی است. تستسترون هورمون مردساز است. این هورمون با ایجاد تغییراتی در بدن فرد مذکر، او را برای زندگی به‌عنوان یک مرد آماده می‌سازد. افزایش حجم و قدرت عضلات، بم شدن صدا، در آمدن موهای صورت و بدن، ریختن موهای سر، ایجاد میل جنسی، ایجاد اسپرم (نطفه)، متراکم شدن استخوان‌ها، ایجاد انرژی و انگیزه عمومی از اثرات این هورمون است.

ناتوانی جنسی که به معنی شل بودن آلت تناسلی و ناتوانی در اتمام یک فعالیت جنسی است، در کمتر از 10 درصد آقایان جوان وجود دارد. شیوع این بیماری در 40 تا 70 سالگی به 50 درصد می‌رسد، یعنی در این محدوده سنی که به آن محدوده میانسالی می‌گوییم (سن 70 به بالا سن کهولت نامیده می‌شود.)، نیمی از مردان به‌تدریج یا ناگهان دچار ناتوانی نسبی در نزدیکی می‌شوند.

آنچه در عمل دیده می‌شود، این است که درصد بسیار زیادتری از مردان بالای 35 سال در ایران دچار افت قوای جسمی و جنسی هستند. وقتی این افراد بررسی می‌شوند، فقط درصد کمی از آنان دچار کمبود تستسترون هستند و بقیه دارای میزان کافی این هورمون هستند. اکنون این سؤال را باید پاسخ داد که چرا آقایان با این درصد بالا دچار ناتوانی جنسی می‌شوند؟

فعالیت صحیح مغز و احساس آرامش یکی از فاکتورهای مؤثر اصلی در فعالیت جنسی است. درگیری شغلی و اقتصادی و استرس‌هایی که آقایان را در این سنین مشغول می‌کند، از اصلی‌ترین دلایل ایجاد ناتوانی جنسی است؛ یعنی فرد با داشتن میزان کافی هورمون جنسی به دلیل مشغله شدید ذهنی از فعالیت نرمال جنسی محروم می‌شود.

مشکل مهم دیگری که باید به آن توجه شود، عوارض درمان با داروهای حاوی هورمون مردانه است. بیماری‌های خوش‌خیم و بدخیم پروستات از بیماری‌های شایع میانسالی و پیری است و متاسفانه هورمون تستسترون می‌تواند این بیماری‌ها را تشدید کند. عوارض خونی و کبدی نیز برای این داروها وجود دارد که مصرف آنها را محدود می‌کند.

اما اصل موضوع این است که پرخوری، نداشتن ورزش کافی و استرس‌های متعدد روزانه موجب تحلیل جسمی و جنسی در اکثریت میانسالان می‌شود و راه درمان این مشکل، تزریق تستسترون نیست زیرا این هورمون، همان گونه که گفته شد، عوارض متعددی دارد. بدون شک، راه صحیح مبارزه با این مشکل رفع علل آن یعنی کم کردن استرس‌های بیهوده، ورزش و کم کردن کالری دریافتی و برگرداندن نیروی جوانی با روش‌های واقعی است.

دکتر رضا کریمی

‌ فوق‌تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم