یک روز در‌جست‌وجوی کار

به همین منظور، خبرنگار جام‌جم طی چند روز به عنوان یک نیروی جویای کار به چند بازار مهم و واحدهای صنعتی مراجعه کرد. جالب است این جمله بین همه مدیران شرکت‌ها و فروشگاه‌ها مشترک بود: اینجا ما خودمان هم اضافی هستیم.

خودمان هم زیادی هستیم

خبرنگار جام‌جم می‌نویسد: راهی خیابان جمهوری شدم که بیشتر دفاتر خدماتی در آن قرار دارد. روی دیوار نشانی یک شرکت واردکننده و خدمات پس از فروش به چشم می‌خورد. زمانی که به آنجا رفتم، یک فرد جلویم بود و درخواست کار می‌کرد. جالب است که همان جمله معروف شنیده شد و فرد متقاضی کار را به بیرون هدایت کردند. نوبت به من رسید و گفت بفرمایید کار شما چیست؟ گفتم دنبال کار می‌گردم. با صدای بلند گفت، پیدا کردی ما را هم ببر. ما خودمان هم در معرض بیکار شدن هستیم. شما می‌دانی چک پاس نشدن یعنی چه؟ همین روزهاست که به دلیل رکود زیاد در بازار ورشکسته شویم. ما بمانیم و کلی طلبکار.

بعد از آن به بازارهای بزرگ موبایل رفتم تا وضعیت کار را در بازار موبایل ببینم. از این همه مغازه و شرکت در بازارهای موبایل یک نفر گفت که می‌توانی اینجا کار کنی و زمانی که بار برایمان می‌آید، باید آن را پیاده و به مغازه منتقل کنید. حقوق این کار هم 700هزار تومان بدون بیمه در نظر گرفته می‌شد و زمان کاری آن از ساعت 8 صبح تا 9 شب بود.

تازه تعدیل کردیم

در این میان به بازار پارچه در خیابان مولوی مراجعه کردم. با این‌که تقاضای فروشندگی و حسابداری در مغازه را داشتم به اتفاق می‌گفتند که ما همین چند روز پیش عذر یک نفر را خواستیم. گویی گفته‌ها در هر بازار متفاوت بود و هر بازاری یک جمله برای عدم جذب نیروی کار داشت. در این بازار حتی کار برای پیک موتوری هم نبود و برخلاف آنچه از نام بازار به گوش می‌رسد و همه تصور می‌کنند یک جای شلوغ است، بازار بسیار خلوت بود و بیشتر مغازه‌داران مشغول حل جدول یا بازی با موبایل خود بودند. وارد یکی از مغازه‌ها شدم که بگویم جویای کار هستم. در این زمان صاحب مغازه که متوجه شد خریدار نیستم، گفت دنبال کار آمده‌ای؟ گفتم از کجا متوجه شدید؟ راهنمایی کرد که روی یک صندلی بنشینم و یک چای ریخت. بعد از کمی صحبت گفت در این بازار دنبال کار نباش، به این دلیل که مثل شما زیاد مراجعه می‌کنند. ما هم که اینجاییم، بیکاران هزینه‌دار هستیم. فروش خوبی نداریم، ولی ماهانه چند میلیون تومان باید اجاره دهیم و هنوز از زیر بار این اجاره کمر راست نکرده‌ایم که دوباره اجاره مغازه زیاد می‌شود. نظارت کجا بود که ببینند مردم چطور زندگی می‌کنند.

نیروی خدماتی

وضعیت در بازار مبل نیز همین‌طور بود. کسی کار نمی‌کرد و تنها افرادی می‌توانستند در اینجا کار کنند که هیچ تخصصی نداشتند. نیروهایی که تنها باید در بخش خدمات به کار گرفته شوند و باید درآمد خود را از طریق انعام مشتری دریافت می‌کردند.

شهرک‌های صنعتی هم کار ندارند

در همین حال به شهرک‌های صنعتی مراجعه کردم که شرایط اشتغال را در این بخش جویا شوم. بیشتر صنایعی که در شهرک‌های صنعتی بودند، تمایلی به افزایش نیرو به‌دلیل رکود در کشور نداشتند. برخی مشکل بزرگ را کمبود نقدینگی تلقی کردند و برخی دیگر می‌گفتند که رکود باید رفع شود تا اقتصاد به حرکت دربیاید. برخی دیگر نیز عنوان می‌کردند که به تولیدکنندگان نیز باید تسهیلاتی پرداخت شود تا شرایط تولید آسان‌تر شود. این پیشنهادها و موضوعات در حالی مطرح می‌شود که دولت گزارش کاهش تورم، رفع رکود و اعطای تسهیلات به بنگاه‌های کوچک و متوسط را داده است. ظاهرا آمارهای دولتی با آنچه فعالان اقتصادی می‌گویند، متفاوت است.

در همان زمان خودم را جای یک فرد جویای کار گذاشتم که اگر واقعا من به جای تهیه خبر برای کار به این اماکن آمده بودم، واقعا چقدر دلشکسته و ناامید می‌شدم.

ظرفیت‌سازی در حوزه اشتغال بر دوش همه وزارتخانه‌هاست

رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس درباره عملکرد اشتغال‌زایی دولت یازدهم گفت: دولت طی سه سال اخیر توفیقی در زمینه اشتغال نداشته است. محمدرضا پورابراهیمی در گفت‌وگو با تسنیم افزود: وزارت کار به‌معنای وزارتی که در موضوع اشتغال بخواهد مستقیما ورود کند، می‌تواند از طریق زیرمجموعه‌های اقتصادی‌اش تأثیر مطلوبی بر وضع اشتغال بگذارد اما ظرفیت‌سازی در حوزه اشتغال به کل مجموعه هیات دولت برمی‌گردد.